41
Fransa ilə, digər tərəfdən Almaniya və İtaliya ilə əvvəlki siyasətini yeritsə də,
əslində daha çox İngiltərə, Fransa və Sovet İttifaqına istiqamətlənmişdi.
Türkiyə
İngiltərə-Fransa-Sovet koalisiyasının yaranmasını, təcavüz əleyhinə müdafiə
məqsədi ilə SSRİ ilə müqavilə bağlamağı zəruri hesab edirdi. Halbuki sovet
dövründə nəşr olunmuş əsərlərində V.M.Potsxveriya 1939-cu ilin payızında
Sovet-Türkiyə danışıqlarının heç bir nəticə verməməsinin və bütövlükdə qarşılıqlı
yardım haqqında müqavilənin bağlanmamasının günahını Türkiyə tərəfində
görürdü (6). Bu fikir SSRİ-Türkiyə münasibətləri ilə bağlı bütün Sovet dövrü
tarixşünaslığı üçün səciyyəvi idi. Məsələn, Türkiyə xarici siyasətinin öyrənilməsi
üzrə tədqiqatlar aparan keçmiş sovet alimi R.S.Korxmazyan qeyd edirdi ki, Sovet-
Türkiyə danışıqlarını İngiltərə-Fransa-Sovet danışıqlarından asılı edən Türkiyə
hökuməti bu danışıqların başa çatmasını gözləmədən İngiltərə və Fransa ilə
razılığa gəlməyə tələsdi (7). Sovetlər Birliyi dağıldıqdan sonra SSRİ xarici siyasəti
ilə bağlı açıqlanan yeni arxiv sənədləri Türkiyəyə münasibətdə irəli sürülən
iddiaların əsassız olduğunu təsdiq etdi. Hətta 23 avqust Sovet-Alman
müqaviləsinin imzalanmasına baxmayaraq Türkiyə siyasi dairələri Sovet İttifaqı
ilə qarşılıqlı yardım haqqında müqavilə bağlaya biləcəyinə ümidini itirməmişdi.
Hələ avqust ayının 10-da SSRİ-nin səlahiyyətli nümayəndəsi A.Terentiyevlə
görüşdə Ş.Saracoğlu bildirdi ki, avqust ayının 8-də Nazirlər Kabineti Türkiyə ilə
SSRİ arasında ikitərəfli qarşılıqlı yardım paktının imzalanması haqqında müsbət
qərar qəbul edib və danışıqların aparılmasını ona tapşırıb. O, dedi ki, zərurət
olacağı halda hökumət onun Moskvaya səfərini bəyənir. Ş.Saracoğlu xahiş etdi ki,
V.Molotov paktın ilkin layihəsini tanış olmaq üçün ona göndərsin və əlavə etdi ki,
hökumət bu ilkin layihəni səbirsizliklə gözləyəcək. A.Terentiyevin suallarına
cavab olaraq Ş.Saracoğlu bildirdi ki, Türkiyə hökuməti ikitərəfli paktın
imzalanmasına müsbət yanaşır, Türkiyə hökuməti paktın ilkin layihəsini Sovet
hökumətindən gözləyir və paktın layihəsini öyrəndikdən sonra mənim Moskvaya
səfərimi faydalı hesab edir. Ş.Saracoğlu danışıqlarda əsas kimi V.Potyomkinlə
Ankarada aparılan müzakirələrin götürülməsini təklif edirdi. Qarşıdakı
danışıqlarda Qara dənizdə, Boğazlarda və Aralıq dənizində əməkdaşlıq haqqında
müzakirələrin gedə biləcəyini vurğulayan Ş,Saracoğlu dedi ki, əlbəttə, Türkiyə
hökuməti məhdud məsuliyyətlə pakt imzalaya bilər, Türkiyə SSRİ-nin şimal və
uzaq şərq sərhədləri ilə bağlı öz üzərinə öhdəlik götürə bilməz (8). Bu məqsədlə
danışıqlar aparmaq üçün Türkiyə xarici işlər naziri Şükrü Saracoğlu sentyabrın 24-
də SSRİ-yə yola düşdü və iki gün sonra Moskvaya çatdı.
Türkiyədə fəaliyyət gostərən Sovet diplomatik idarələrinin Xarici İşlər
Komissarlığına göndərdiyi gizli məlumatlarda Ş.Saracoğlunun Cenevrə
Universitetinin siyasi-iqtisad fakültəsini bitirdiyi, milli azadlıq
42
hərəkatında fəal iştirak etdiyi, müxtəlif vaxtlarda ədliyyə, maarif və maliyyə
nazirliklərinə başçılıq etdiyi göstərilirdi. Xarici işlər naziri təyin olunana qədər o,
beş il Türkiyə Ədliyyə Nazirliyinə rəhbərlik etmişdi (9).
Ş.Saracoğlu haqqında Ankaradakı Sovet səfirliyinin hazırladığı məlumatlarda
həmçinin onun 1923-cü ildə türk nümayəndə heyətinin tərkibində Lozanna
konfransında iştirak etdiyi, 1926-cı ildə əhali mübadiləsi üzrə türk-yunan
komissiyasının üzvü olduğu göstərilirdi. Sovet səfirliyinin birinci katibi
A.Jeqalova onun haqqında yazırdı ki, Ş.Saracoğlu maarif naziri olduğu zaman
Mahmud Esafla birlikdə Quranın türk dilinə tərcümə olunması haqqında qanun
qəbul olunmasına nail olmuşdur. Sənəddə qeyd olunurdu ki, 1932-ci ildə o,
Osmanlı borcları ilə bağlı Parisdə aparılan danışıqlarda Türkiyəni təmsil etmiş və
bu məsələdə böyük uğur qazandığına görə İ.İnönü hökuməti Kamal Atatürkün
təşəkkürünü almışdı. Ş.Saracoğlunun Xarici işlər naziri təyin edilməsi Sovetlər
üçün arzuolunmaz fakt kimi dəyərləndirilirdi. Məlumatda qeyd olunurdu ki,
Türkiyə xarici siyasətinin rəhbəri kimi Saracoğlu İsmət İnönünün xəttinə uyğun
olaraq Almaniyanın zərərinə
İngiltərə
və Fransa ilə
əlaqələrin
möhkəmləndirilməsini sədaqətlə həyata keçirir. A.Jeqalova yazırdı: "Türkiyə
rəhbərlərinin çoxu kimi Ş.Saracoğlu da nəinki Sovet İttifaqına qərəzli və şübhəli
münasibət bəsləyir, eyni zamanda bizə qarşı şəxsi nifrət və küdurətini də saxlayır"
(10).
Ş.Saracoğlunun sentyabr ayının 26-da Moskvada olmasına baxmayaraq Sovet-
Türkiyə danışıqları hələ başlanmamışdı. Bir gün əvvəl Polşanın bölüşdürülməsi
üzrə razılığa uyğun olaraq Sovet Ordusu Qərbi Ukrayna və Qərbi Belorusiyanın
işğalını yenicə başa çatdırmışdı. Yüksək səviyyədə SSRİ- Türkiyə danışıqları
başlayanda 23 avqust Sovet-Alman müqaviləsinə əlavə olaraq imzalanmış gizli
protokollar tam gücü ilə işləyirdi və eyni zamanda aparılan Sovet-Alman
danışıqlarında tərəflər Polşanın bölüşdürülməsini "hüquqi" cəhətdən başa
çatdırırdılar. Görünür, Ş.Saracoğlu ilə danışıqların yubanmasının bir səbəbi də bu
idi.
Danışıqların yubanmasının digər səbəbi Sovet tərəfinin ingilis-fransız-türk
ittifaq müqaviləsinin layihəsinin öyrənilməsi ilə bağlı idi. Çünki Ş.Saracoğlu
hazırlıq mərhələsində olan qarşılıqlı yardım haqqında ingilis-fransız-türk ittifaq
müqaviləsinin layihəsini də müzakirə etmək üçün özü ilə Moskvaya gətirmişdi.
Bu bir daha ona dəlalət edirdi ki, Türkiyə hökuməti Sovet İttifaqından gizlin iş
görmək istəmirdi. Türkiyə nəinki Qərblə olan ittifaq müqaviləsini Moskva ilə
razılaşdırmaq, eyni zamanda SSRİ-ni bu prosesə qoşmağa can atırdı. Türkiyə
Xarici işlər nazirinin Moskvada apardığı danışıqlarının yeni açıqlanan sənədləri bu
məqamı bir daha təsdiq edir.
Oktyabr ayının 1-də axşam saat 18-də İ.Stalin Ş.Saracoğlunu qəbul etdi.
Sovetlər tərəfindən danışıqlarda Xarici İşlər Komissarı V.Molotov, onun