166
qalxması ilə xarakterizə olunur. Bu zaman kanal boyunca torpaqların
təkrar şorlaşması zonası əmələ gəlir.
2. Ümumi suvarılan ərazinin şorlaşması mərhələsi. Bu
mərhələ bir neşə etabda reallaşır. I – mövsümi
ləkəli şorlaşma, II –
daimi ləkəli şorlaşma, III – kütləvi şorlaşma.
3. Köhnə suvarılan ərazilərin duzsuzlaşması və ətraf boş
ərazilərin şorlaşması mərhələsi. Bu zaman suvarma sistemlərində
suvarmaya saf suların verilməsi ilə ərazilərdə duzsuzlaşma baş verər.
Duzsuzlaşma eynən şorlaşma baş verdiyi ardıcıllıqla davam edir.
Əvvəlcə kanalboyu ərazilər, sonra isə bütün ərazilər duzsuzlaşır.
Təkrar şorlaşmanın mərhələləri qrunt sularının minerrallıq
dərəcəsindən asılı olaraq inkişaf edir. Aşağı minerallaşmada təkrar
şorlaşma dövrü ləkəli şorlaşma ilə başlayıb sonradan daimi ləkəli
şorlaşma mərhələsinə keçir.
Azərbaycan torpaqlarının şorlaşma və şorakətləşmə dərəcəsi
üzrə paylanması aşağıdakı cədvəldə göstərilmişdir.
167
Azərbaycan torpaqlarının şorlaşma və şorakətləşmə dərəcəsi üzrə paylanması
(Q.Ş. Məmmədova görə, 2002)
Cədvəl 16
Sahələrin şorlaşma hüdudları üzrə paylanması, ha/%
Sahələrin şorakətləşmə hüdudları üzrə paylanması, ha/%
Kənd
təsərrüfatı
yerlərinin
adı
Ümumi
sahə,
ha/%
Şorlaş-
mamış
Zəif
şorlaşmış
Orta
şorlaşmış
Yüksək
şorlaşmış
Şoran
Şorakət-
ləşmiş
Zəif şorakət-
ləşmiş
Orta şo-
rakətləşmiş
Yeksək şo-
rakətləşmiş
1613147 1584433 13389
9195
5485
645 1573948
31940
6775
484
Əkin
35.73
98.22 0.83 0.57 0.34
0.04
97.57 1.98 0.42 0.03
172294 165454 3894
1447
724
775 155444
14094
2343
413
Çoxillik
əkinlər
3.82
96.03 2.26 0.84 0.42
0.45
90.22 8.18 1.36 0.24
58752
49657 3942 2468 2679 6 51232 6615
870
35
Dincə
qoyulmuş
1.30
84.52 6.71 4.20 4.56
0.01
87.20 11.26 1.48 0.06
107919
104940
993 907 993 86
103688 3637 389 205
Biçənək
2.39
97.24 0.92 0.84 0.92
0.08
96.08 3.37 0.36 0.19
2562361
2044508 130680 132218 213957 40998
2121891 328751
91733 19986
Örüş və
otlaq
56.76
79.79 5.10 5.16 8.35
1.60
82.81 12.83 3.58 0.78
4514473
3948992 152898 146235 223838 42510
4006203 385037 102110 21123
Cəmi
100.00
87.47 3.39 3.24 4.96
0.94
88.74 8.53 2.26 0.47
168
5.7. Torpağın kimyəvi çirklənməsinin
xüsusiyyətləri
Antropogen təsir nəticəsində torpağın kimyəvi tərkibinin
dəyişməsinə səbəb olan və onun keyfiyyətini
pisləşdirən çirk-
lənmə kimyəvi çirklənmədir. Torpağın kimyəvi tərkibinin
dəyişməsi yalnız torpağa yeni daxil olan kimyəvi çirkləndirici
maddələrin nəticəsində deyil,
çirklənməmiş təbii mühitdə
mövcud olan maddələrin miqdarının artması səbəbindən də baş
verə bilər.
Bu proses torpaqda mövcud olan müəyyən duzların və
kimyəvi birləşmələrin tərkibindəki ionların aktivliyindən də
çox asılıdır.
İon aktivliyi anlayışı H. Lyunson tərəfindən irəli sürül-
müşdür ki, onun da əsas mahiyyəti
ideal sistemlər üçün
xarakterik olan qanunların real, yəni həqiqi məhlullar üçün də
tətbiq olunmasına əsaslanır. Torpaq şəraiti üçün ion aktivliyi
anlayışının istifadə olunması daha vacibdir. Çünki torpağın
çoxfazalı və heterogen sistem olması onu ideal sistemlərdən
çox fərqləndirir. Ion aktivliyi torpağın
tərkibində mövcud olan
hər hansı bir kimyəvi komponentin kimyəvi potensialına görə
təyin olunur:
=
+ Rtina
B
1
- sistemdə olan i komponentinin kimyəvi potensialı;
- həmin komponentin şərti qəbul olunmuş standart
vəziyyətindəki kimyəvi potensialı;
R- qaz sabiti;
T – mütləq temperatura;
ai – i komponentinin aktivliyi.
Ayrı-ayrı komponentlərin torpaq məhlulundakı
aktivliyini birbaşa torpaqda və yaxud su çəkintisində ionseçici
169
elektrodların köməyi ilə təyin etmək olar.
Bu zaman
komponentin qatılığı və məhlulun ion gücü məlum olmalıdır:
a = C
burada, C- komponentin qatılığı,
- komponentin aktivlik əmsalıdır.
Məsələnin çətinliyi ondadır ki, nəzəri olaraq biz ionun
yox, duzun aktivliyini təyin edə bilərik.
Aktivlik
əmsalını təyin etmək üçün hesablamalarda
Debay-hyükkel düsturundan istifadə edirlər:
lg
burada,
- duzun aktivlik əmsalı;
A, B və b – sabitlər;
z
P
+
P
və z
P
-
P
- duzun dissosiasiya etdikləri ionların yükü;
a
P
0
P
– məhlulda ionların yaxınlaşmasının
orta məsafəsi;
J – məhlulun ion gücü.
Torpağın kimyəvi çirklənməsi prosesində müxtəlif
kimyəvi elementlərin su miqrasiyasının intensivliyi xüsusi rol
oynayır. Bunu su miqrasiyası əmsalı ilə təyin edirlər.
Su
miqrasiyası əmsalı dedikdə suyun tərkibindəki
mineral çöküntüdə hər hansı elementin miqdarının, həmin
elementin su ilə yuyulmasına məruz qalan süxurların
tərkibindəki miqdarına olan nisbəti başa düşülür:
K
B
x
B
=
,
Burada, K
B
x
B
- x elementinin su miqrasiya əmsalı;
m
B
x
B
– x elementinin suda miqdarı, q/l
a- suda həll olan mineral maddələrin miqdarı, q/l;
n
B
x
B
- x elementinin süxurda miqdarı,%-lə.
Su miqrasiya əmsalı (K
B
x
B
) torpaq kimyasında əsas
və törəmə
elementlərin miqrasiyasını təyin etmək üçün tətbiq olunur.