173
aktivliyinə məxsus iki kation mövcuddursa onlardan birisi
torpaq tərəfindən daha çox miqdarda udulur və daha möhkəm
əlaqəli olur. Bu keyfiyyət məhlulda olan kationların
xassəsindən və torpağın uducu kompleksinin (TUK)
tərkibindən asılıdır.
Eyni şəraitdə daha yüksək elektron yükü və daha böyük
atom kütləsi olan elementlərin kationları yaxşı udulur. Bu
baxımdan çox vaxt kationların selektivliyi aşağıda göstərilən
sıra üzrə artmaqla ifadə olunur:
Li
P
+
P
P
+
P
B
4
PB
+
P
P
+
P
P
+
P
P
+
P
P
2+
P
P
2+
P
P
2+
P
P
3+
P
P
3+
P
Kationların udulma səviyyəsinə təsir göstərən amillərdən
biri də narın fraksiyanın, yəni lil fraksiyasının mineraloji tərki-
bi ilə bağlıdır. Müxtəlif gil mineralları ilə kationların udulma
sırası aşağıda göstərilən sxem üzrə müəyyən olunmuşdur:
I Montmorillonit
Li
P
+
P
P
+
P
P
+
P
P
+
P
P
2+
P
P
2+
P
=Sr
P
2+
P
P
2+
P
II Kaolinit
Li
P
+
P
P
+
P
P
+
P
P
+
P
P
2+
P
P
2+
P
=Sr
P
2+
P
=Ba
P
2+
P
III Muskovit
Li
P
+
P
P
+
P
< Mg
P
2+
P
< Ca
P
2+
P
< Sr
P
2+
P
P
+
P
P
+
P
< K
P
+
P
< Ba
P
2+
P
Torpaq mühitinin fiziki-kimyəvi, bioloji və digər
şəraitlərinin dəyişməsi və müxtəlifliyi torpağı çirkləndirən
maddələrin formasının və keyfiyyət xüsusiyyətlərinin dəyiş-
məsinə səbəb olur. (transformasiya)
Torpaq səthinə daxil olan texnogen mənşəli maddələr
torpağın altda yatan qatlarına nüfuz etməklə genetik profil
boyu onların differensiyası baş verir. Torpağa daxil olan
çirklənmiş sular torpaq profili boyu hərəkət edərək texnogen
mənşəli çirkləndiricilərdən təmizlənirlər. Bu halda isə torpağın
üzünün çirklənməsi baş verir. Lakin çirkləndirici maddələrin
torpaqda kimyəvi dəyişiklərə məruz qalması mühitin toksik-
liyini aradan götürür. Bu zaman kimyəvi elementlərin bioloji
udulma prosesinin koeffisienti də xüsusi əhəmiyyət kəsb
174
edir.bioloji udulma əmsalı A.J.Perelmana görə aşağıdakı
düsturla təyin olunur:
burada, A
B
x
B
- bioloji udulma əmsalı;
l
B
x
B
- x elementinin bitki külündə miqdarı;
n
B
x
B
- x elementinin dağ süxurunda və yaxud torpaqda
olan miqdarıdır ki, ondan bitki istifadə edə bilsin.
B.B.Polınov və A.J.Perelman kimyəvi elementləri
onların bioliji udulma əmsalının qiymətlərinə görə 5 qrupa
bölürlər:
1. Enerjili toplanan 10-100
2. güclü toplanan 1-10
3. Zəif toplana, ancaq möhkəm saxlanılan 0.1-1.0
4. Zəif toplanan 0.01-0.1
5. Çox zəif toplanan 0.001-0.01
Torpaqda
və yer qabığında kimyəvi elementlərin
toplanması ilə onların bitkilər tərəfindən udulması arasında
qeyri-mütənasiblik var. Belə ki, bitkilərin həyati proseslərində
çox vacib rol oynayan elementlər intensiv udulur, digərləri isə
zəif akkumulyasiya olunur.
Bu
xüsusiyyət bitkilərin növündən və ekoloji
tələbatından çox asılıdır. Məsələn, şibyələr, mamırlar və ali
bitkilərin bəzi növləri metalları böyük həssaslıqla udurlar. Ona
görə də onları bitki-konsentrator adlandırırlar. Aşağıdakı
cədvəldə müxtəlif elementlərin bioloji udulma əmsalının
dərəcəsi göstərilmişdir. (Cədvəl)
175
Elementlərin bioloji udulma koeffisienti və fizioloji
əhəmiyyəti (J.Forteskoya görə)
Cədvəl 19
Kimyəvi element
Fizioloji rolu
Biolojo udulma
əmsalı
Güclü udulma
Bor yüksək 1.70
Orta udulma
Kükürd yüksək
Sink —“—“—
0.96
Fosfor —“—“—
0.90
Manqan —“—“—
0.88
Gümüş çox
az
0.40
Kalsium yüksək 0.14
Stronsium çox
az 0.13
Mis yüksək 0.13
Kalium yüksək 0.12
Barium çox
az
0.12
Selen yüksək 0.10
Zəif udulma
Molibden yüksək 0.040
Maqnezium yüksək 0.034
Nikel çox
az
0.030
Kobalt —“—“—
0.020
Uran —“—“—
0.020
Dəmir yüksək 0.012
Çox zəif udulma
Natrium çox
az
0.007
Rubidium —“—“—
0.007
Nadir torpaq elementləri —“—“—
0.003
Xrom —“—“—
0.003
Litium —“—“—
0.0015
Silisium —“—“—
0.0006
Vanadium —“—“—
0.0
Titan —“—“—
0.0
Aluminium —“—“—
0.0003
176
Bitkilərin müxtəlif orqanlarının kimyəvi müxtəlif
elementlərə qarşı tələbatları müxtəlif olur. Kök, gövdə, budaq-
lar və yarpaqlar udmaya qarşı müxtəlif səviyyədə həssasdırlar.
Bioloji
udma
əmcalından kimyəvi çirklənmiş
torpaqlarda torpaq mühitinin bitkilərə olan təsirini öyrənmək
üçün istifadə olunur.
5.8. Torpağın özünü təmizləmə (detoksikasiya)
qabiliyyəti
Torpaqda çirkləndirici maddələrin toksiki təsirinin
zəifləməsi və yaxud tamamilə ləğv olunması istiqamətində baş
verən proseslərin məcmuyi torpağın özünü təmizləməsi
(detoksikasiyası) adlanır.
Bu
prosesi
şərti olaraq 3 növə ayırmaq olar:
1. Fiziki özünü təmizləmə (dotoksikasiya)- torpaqda
qaldığı müddətdə heç bir kimyəvi dəyişikliyə
uğramayan maddələr üçün səciyyəvidir. Fiziki
detoksikasiyada əsas rol torpağın qranulometrik
tərkibinə məxsusdur (ağır və yüngül torpaqlar).
Kimyəvi tərkib ikinci dərəcəli rol oynayır. Fiziki özünü
təmizləmədə filtrasiya, həllolma və digər fiziki
proseslərin əhəmiyyəti böyükdür.
2. Bioloji özünü təmizləmə (detoksikasiya)- torpaqda
metabolizm (yunanca metabole- dəyişmə, çevrilmə),
sorbsiya və maddələrin biodeqradasiyası kimi
proseslərin məcmusu kimi başa düşülməlidir. Belə ki,
asan mənimsənilən və biogen mənşəli maddələr bioloji
dövrana daxil olur və əgər həmin maddələrin miqdarı
yüksək deyildirsə metabolik proseslər tərəfindən
nizamlanır. Kimyəvi baxımdan passiv maddələr bioloji
adsorbsiyaya məruz qalır ki, sonrakı mərhələdə də
həmin maddələrin fiziki detoksikasiyası baş verir.
Dostları ilə paylaş: |