132
Almanın oduncağının rəngi və forması gözəl olduğundan böyük təsərrüfat
əhəmiyyəti vardır. Alma, həmçinin bahar fəslində bol nektar verən bal bitkisi də
hesab edilir.
Meşə armudu. Armud qızılgülçiçəklilər fəsiləsindəndir, 30-dan çox növü
vardır. Bu armudun ən çox yayılmış növlərindən Rus, Qafqaz, Ussuriya, Çin,
söyüdyarpaqlı və kirkan armudunu göstərmək olar. Azərbaycanda ən çox Qafqaz
meşə armudu, bəzi rayonlarda isə söyüdyarpaqlı armud (Dəvəçi, Şirvan, Cənubi
Qarabağ meşələrində) və Kirkan armudu (məsələn, Talışda) yetişir. Qafqaz armudu
Böyük və Kiçik Qafqaz dağlarının meşələrində böyük sahələri tutur.
Yabanı armud aprelin axırlarında çiçəkləyir. Çiçəkləri ağdır. Yarpaqları ilə
birlikdə əmələ gəlir. Meyvələri payızda yetişir. 6-10 yaşından baş verir. Hər ağacı
10-40 kq və daha çox meyvəsi olur. Tumları ilə çoxalır. Yabanı armud ağacının
50-80 il, bəzən 150-300 il ömrü olur.Meyvələri armudu, yumru və konusvari olur.
Rəngləri yaşıl, sarı, bəzən qırmızımtıl yanaqlı və yaxud pas ləkəlidir. Saplağı
armudun özündən uzundur. Ətliyində çoxlu daşlaşmış toxumalar vardır. Dadı şirin,
turş və ya meyxoşdur. Yabanı armud meyvəsinin formasına, rənginə, dadına və
başqa xassələrinə görə müxtəlif formalar yaradır. Beş hissədən ibarət meyvə
yuvasının hər birində 1-2 ədəd boz və ya parlaq qara rəngli toxumu olur. Meyvələr
dərildikdən sonra yetkinləşir, xüsusi dad və ətir kəsb edir.
Yabanı armudun tərkibində 6-13% şəkər (əsasən qlükoza və fruktoza), 0,12-
0,19% (bəzən 1,3%-ə qədər) üzvi turşu (alma və limon) , azotlu, aşılayıcı və
rəngləyici, pektinli və mineral maddələr, karotin, vitamin C və B
1
vardır.
Toxumunda 12-21% yağ olur.
Yabanı armud kompot, meyvə içkiləri üçün cövhər, kvas, meyvə şərabı,
sirkə və s. məhsulların istehsalında istifadə edilir. Yabanı armudun tərkibində 4%-ə
qədər pektinli maddə olduğundan, ondan povidlo, sukat, marmelad, pastila,
karamel üçün içlik və eləcə də mürəbbə hazırlamaq mümkündür. Qovrulmuş
tumları qəhvənin, qurudulmuş meyvəsi isə çayın əvəzedicisi kimi işlədilir.
133
Xalq təbabətində armuddan ishal əleyhinə və sidikqovucu kimi böyrək
xəstəliklərində istifadə olunur. Armudun tərkibində fitonsidlər də tapılmışdır.
Armudun oduncağı ağır, elastiki, qırmızı-qonur rəngli olub, yaxşı
parlaqlaşdırıla bilir. Ondan keyfiyyətli mebel, musiqi alətləri və bir çox məmulat
hazırlanır. Armudun oduncağı yaxşı qatlanır və çatlamır.
Armud, həmçinin balverən bitki kimi də məşhurdur. Çiçəklərinin pis ətri
olmasına baxmayaraq, bahar fəslində arılar üçün yaxşı nektar və çiçək tozcuğu
mənbəyi hesab edilir. Armudun ağac qabığından qəhvəyi, yarpaqlarından isə sarı
rəngli boyaq (parça üçün) alınır.
Adi heyva. Qızılgülçiçəklilər fəsiləsindəndir. Meyvə bitkisi kimi 4000 ildir
ki, məlumdur. Yabanı halda ən çox şərq yarımkürəsində daha çox bitir. Böyük
Qafqazın şərq hissəsində, Mərkəzi Zaqafqaziyada və Talışda yetişir. Mədəni halda
dünyanın bir çox ölkələrində becərilir.
Azərbaycanda heyvanın yabanı formaları çoxdur. Lakin bunlar az
öyrənilmişdir. Heyvanın az öyrənilməsi onun meyvəsinin az qiymətləndirilməsidir.
Lakin heyvanın təsərrüfat əhəmiyyəti böyükdür.
Heyva may ayında çiçəkləyir. Çiçəkləri iri ağ və çəhrayı olur. Ətirlidir.
Meyvəsi sentyabr-oktyabrda yetişir. Heyvanın yabanı formaları xırda olmaqla,
uzun müddət saxlandıqda ətri yaxşılaşır. Meyvələri yumru, uzunsov və armud
şəklində, rəngi yaşıl, açıq və ya tutqun sarı olur. Meyvənin üstü boz, tünd sarı və
ya tünd qəhvəyi rəngli pənbə ilə örtülüdür. Ətliyi ağ və ya sarımtıl, əvvəlcə bərk,
lakin qalıb yetişdikcə yumşalır. Ətliyində daşlaşmış bərk toxumalar vardır. Dadı
şirin, turşa-şirin və gər (büzüşdürücü) olur.
Toxum yuvası beşdir. Içərisində boz və ya qara-darçını rəngli toxumlar
yerləşir. Toxumlar lığablıdır (yağlı-horralıdır).
Heyvanın tərkibində 5-12,2% şəkər, o cümlədən 2,14% qlükoza, 6,27%
fruktoza və 0,64% saxaroza, 0,85-1,22% üzvi turşu (alma, limon), 0,35-1,25%
aşılayıcı maddə, 0,27-0,45% pektinli maddə, 0,51-0,85% minerallı maddə, o
cümlədən 30 mq/kq dəmir, 1,4 mq/kq mis, 20 mq% vitamin C, karotin vardır.
134
Heyvanın, əsasən qabıq hissəsində toplanmış enant-etil və pelarqon-etil efiri onun
ətrini əmələ gətirir.
Heyvadan bişirilmiş halda(bəzən külləmə formasında) istifadə edirlər.
Heyvanın meyvəsi marmelad, jele, povidlo, sukat, mürəbbə, kompot, cem
hazırlamaq üçün qiymətli xammaldır. Heyvanın ətri daha kəskin olduğundan, alma
və armuddan hazırlanan məhsullara xoş dad və ətir vermək üçün ondan bir qədər
qatılır.
Azərbaycanda heyvadan bir çox xörəklərin hazırlanmasında istifadə edilir (ət
və quş xörəklərinə qarnir kimi, qiymələnmiş heyvanın hazırlanmasında, kələm
dolmasının yanında və s.).
Heyvanın tərkibində dəmir çox olduğundan onun ekstraktı qan azlığında
istifadə olunur. Dərman məqsədi ilə heyvanın tumları mədə-bağırsaq, ürək-damar
xəstəliklərində, tənəffüs yollarının iltihabında yumşaldıcı və bəlğəmgətirici
öskürək dərmanı kimi tətbiq edilir. Heyvanın yarpaqlarından dəmlənmiş çaydan
bronxial astma xəstəliyində və ürək ağrılarına qarşı, oduncağının qabığından
hazırlanmış çaydan isə mədə-bağırsaq xəstəliklərinin müalicəsində istifadə edirlər.
Heyva balverən bitki kimi də qiymətləndirilir. Hər gülü orta hesabla 3,5-5,5
mq nektar verir. Nektarı şirin, şəffaf, yüngül və ətirli olduğundan arılar tərəfindən
yaxşı toplanır. Lakin heyvanın çiçəkləri az olduğundan hər hektardan 15-18 kq bal
hasil edilə bilər.
Heyvanın oduncağı ağ rəngdədir. Bəzi xarratlıq məmulatının
hazırlanmasında istifadə edilir.
Yabanı əzgil. Qızılgülçiçəklilər fəsiləsindəndir. Yabanı halda Qafqazda,
Kiçik Asiyada, Krımda, Türkmənistanda, Balkan yarımadasında, Şimali Iranda
bitir. Yabanı əzgil Azərbaycanın şimal və cənub rayonlarının dağlıq meşələrində
yayılmışdır. Mədəni halda Azərbaycanda, Avropanın bir çox ölkələrində və ABŞ-
da becərilir. Azərbaycanda yabanı formaların və mədəni sortların bir çox növ
müxtəliflikləri vardır.
Dostları ilə paylaş: |