115
Innabın 600-ə qədər sortu vardır. Azərbaycanda isə 30-dan çox yerli sortlar
var. Innabın Azərbaycan, Abşeron, Şirvan, Tacikistan, 1 №-li Çin, 2 №-li Çin, 3
№-li Çin sortları Azərbaycanda becərilir.
Innab təzə və qurudulmuş halda yeyilir. Ondan kompot və qənnadı məmulatı
hazırlanmasında istifadə edilir.
Iydə (Elaeagnus angustifolia L.) yabanı halda Şimali Qafqazın şərq
rayonlarında, Azərbaycanın Kür və Araz çaylarının kənarlarında geniş sahələr
tutur. Bu bitkinin mədəni sortları Azərbaycanın aran hissələrində olduqca çoxdur.
Iydənin meyvəsi uzunsov oval şəklindədir, ətliyi şirin və azacıq turşumtuldur.
Meyvəsinin qabığı boz sarı, tünd darçını, qırmızı rəngdə olur.
Iydənin meyvəsi çox qidalı və uzun müddət saxlanılmağa davamlıdır. Ətliyi
meyvəsinin 52%-ni təşkil edir. Tərkibində 40% şəkər, o cümlədən 20% fruktoza,
10% azotlu maddə, kalium və fosfor duzları vardır. Sortlarından Xurmayı, Innabı
və Didivar qədimdən becərilir. Meyvəsi təzə halda yeyilir, ondan hazırlanmış unu
çörəyə və başqa yeməklərə qatırlar. Təzə meyvələrindən spirt alınır. 100 kq-dan 13
litr spirt almaq olar.
Tut rənginə görə Ağ tut (Morus alba L.) və Qara tut (Morus nigra L.)
qrupuna ayrılır. Qara tuta Xartut da deyilir. Tutun Azərbaycanda və Orta Asiyada
keyfiyyətli və iri meyvəsi olan növ müxtəliflikləri vardır. Ağ tutun meyvəsi silindr
şəklində, rəngi ağ yaşılımtıl, ağ sarımtıl və ya ağ çəhrayı, dadı şirindir. Xartutun
meyvəsi tünd qara, qırmızı və ya tünd bənövşəyi rəngdə, turşa-şirin dadlı və
ətirlidir.
Ağ tutun tərkibində 23%-ə qədər şəkər, üzvi turşular, zülal, pektin, yağ,
vitaminlər və dəmir vardır. Xartutun tərkibində 9% şəkər, 2,86% üzvi turşu, 2,03%
zülal, 0,36% zülalsız azotlu maddələr, 0,55% pektin maddəsi vardır. Ağ tutdan
doşab, riçal, sirkə, tut arağı hazırlanır. Xartutdan mürəbbə, şirə və jele hazırlanır.
Azərbaycanda ağ tutun ən çox yayılmış sortlarından Şahtut, Bidanə və Xərci
tutlarıdır.
116
3.5.3. Tropik meyvələr
Bananın (Mussa paradisiaca, Musaceae fəsiləsi ) ölkəmizə
Vyetnam, Hindistan, Qvineya, Meksika və başqa tropik ölkələrdən daxil
olur. Bir saplaq üzərində 10-15 ədəd banan olur, bir neçə saplağı isə
salxım əmələ gətirir. Bir salxım 150-200 banandan ibarətdir, çəkisi 50
kq-a qədər olur. Tərkibi yetişmə dərəcəsindən asılıdır. Kal bananda 18%
nişasta, 1,5% şəkər olur. Yetişmişlərdə isə nişasta 2%-ə qədər azalır,
şəkər isə 19%-ə çatır. Orta hesabla tərkibində 7% su, 18-22% şəkər,
0,8% sellüloza, 0,2% yağ, 0,3% alma turşusu, 348 mq% kalium və 42
mq% maqnezium vardır. Vitaminlərdən 10-12 mq% C, 0,04 mq% B
1
,
0,06 mq% B
2
, 0,2 mq%
β-karotin, həmçinin U (ulsuz) vitamini vardır.
Banan xoşagələn ətirli və şirin dadlıdır. 100 qr banan 90 kkal və ya
384 kCoul enerji verir. Keyfiyyəti QOST P 51603-2000 müəyyən
olunur.
400-dən çox sortu var. Təyinatına görə banan sortları üç qrupa
bölünür. Aşxana (Kavendiş,Qro Mişel, Lakatan), desert (Alma banan,
Ledis finqers, Qırmızı) və tərəvəz(Fransa planteyni, Buynuzlu planteyn,
Abissin bananı) banan sortları. Tərəvəz bananı kulinariya emalından
keçirildikdən sonra qidaya sərf olunur.
Ananasın (Ananas comosus, Bromeliaceae fəsiləsi) vətəni Cənubi
Amerikadır. Əsasən Kubada, Braziliyada, Meksikada, Hindistanda,
Çində, Seylon adasında becərilir. Bunun çəkisi orta hesabla 1,5-2 kq-dır.
Bəzilərinin çəkisi isə 5 kq-a çatır. Meyvəsinin 66-67%-ni ətliyi, 23-
117
24%-ni qabığı, 4,5-5,0%-ni bərk özəyi, üzərindəki ləçəkləri (sultanalar)
4-5%, zoğu 0,5-0,8% təşkil edir.
Ananasın 100-dən çox sortu var. Ən çox yayılmış sortlarından
Cayenne, Queen, Spanish, Abacaxi, Maipure və s. göstərilə bilər.
Meyvəsinin bir ədədi 1-2,5 kq-dır. Ananasdan həm təzə, həm də emal
edilmiş (şirə, kompot, mürəbbə) halda istifadə edilir.
Tərkibində 11-20% karbohidrat (o cümlədən 8-18% saxaroza), 0,4-
0,5% zülal, 0,1-0,2% yağ, 0,3-0,4% minerallı maddə, 0,5-1,6% üzvi
turşu, 19-21 mq% C, 0,06 mq%
β-karotin, 0,08 mq% B
1
, 0,03 mq% B
2
vitamini vardır. Ananasın keyfiyyəti ISO 1838-75-ə görə müəyyən
olunur.
Iran xurması (Xurma palması, Phoenis dactylifera.) tropik meyvə
olduğundan, əsasən şimali Afrikada, MƏR-də və Iranda becərilir.
Türkmənistanın cənub rayonlarında yetişdirilir. Bu meyvə yarımşirəli
olmaqla uzunsov yumru formadadır. Ətli hissəsinin daxilində sümük
çəyirdək yerləşir. Pərakəndə ticarətə qurudulmuş halda daxil olur.
Qurusunun tərkibində 17-28,7% su, 62% şəkər (invertli və saxaroza),
1,9-3% azotlu maddə, 0,2-1% yağ, 3,6% sellüloza, 2,9-3,3% pentozanlar
və 1,2-2% minerallı maddələr vardır.
Manqo (Mangifera indica, Anacardiaceae fəsiləsi ). Vətəni Birma,
Şərqi Hindistan və Himalay dağlarının ətəkləridir. Dünyada hər il 16
milyon ton manqo istehsal edilir ki, bunun da 65%-i Hindistanın payına
düşür. Manqo çəyirdəkli meyvələr qrupuna aiddir. Hər meyvənin
daxilində iri çəyirdəyi olur. Qabığı sıx və hamardır. Meyvələrinin
uzunluğu 8-24 sm, diametri 5-10 sm olmaqla bir ədədinin kütləsi 250-
Dostları ilə paylaş: |