56
qaviləsi haqqında mülki hüquq normaları əsasında kirayə müqaviləsi bağlanır, yəni həmin kirayə münasibəti
mülki hüquqla tənzimlənir. Bunun nəticəsində bu münasibət hüquqi forma alaraq hüquq münasibəti kimi çıxış
edir.
Beləliklə, hüquq münasibəti, birincisi, ictimai münasibətlərin hüquqla tənzim olunması vasitəsi, ikincisi, hü-
quqla tənzimetmənin nəticəsi, üçüncüsü, faktiki və real münasibətin formasıdır.
Hüquq münasibə
ti üstqurum kateqoriyasına aiddir. «Siyasi iqtisadın tənqidinə dair» adlı əsərinə yazdığı
ön sözdə K.Marks göstərirdi ki, istehsal münasibətlərinin məcmusu cəmiyyətin iqtisadi strukturunu, real bazisi-
ni təşkil edir ki, onların özərində hüquqi və siyasi üstqurum yüksəlir. Bu üstqurum isə ictimai şüur və düşüncə-
nin müvafiq formasına uyüun gəlir. Cəmiyyətin iqtisadi quruluşu bazis adlanır. O, istehsal münasibətləri ilə
müəyyən edilir. Üstqurum dedikdə cəmiyyətin siyasi, hüquqi, dini, fəlsəfi, estetik baxışları və bunlara uyüun
gələn siyasi, hüquqi və digər təsisatlar başa düşülür.
Bazis cəmiyyətə iqtisadi cəhətdən xidmət göstərir. Üstqurum isə cəmiyyətə siyasi, hüquqi, estetik və başqa
ideyalarla xidmət edir. Deməli, üstqurumun cəmiyyətə hüquqi ideyalarla xidmət göstərməsi onu sübut edir ki,
hüquq ideoloæi formadır. Siyasi, dini və fəlsəfi formalar da ideoloæi formalar hesab edilir. Hüququn ideoloæi
forma olması və ideologiya ilə bağlılıüı onu sübut edir ki, hüquq münasibəti ideoloæi münasibətdir. Ideoloæi
münasibət kimi o, cəmiyyətin iqtisadi bazisi özərində yüksələn hüquqi və siyasi üstqurumun elementlərindən
biri kimi çıxış edir. Beləliklə, hüquq münasibəti ideoloæi üstqurum münasibətidir. Bu, o deməkdir ki, hüquq
münasibətləri insanların şüur və düşüncəsi vasitəsi ilə əmələ gəlir, dəyişir və ya xitam olunur. Müasir dövrdə
ideologiyanın, yəni müəyyən baxış, ideya, anlayış və təsəvvürlərin müəyyən sisteminin yalnız xarakteri dəyişmiş-
dir. Burada əsas yeri sinfi yanaşmanın əvəzinə, bazar münasibətlərinə və azad sahibkarlıüa keçid ideyaları və ba-
xışları tutur.
Söylədiklərimiz belə bir nəticə çıxarmaüa imkan verir ki, bizim qabağımızda əgər ideoloæi münasibət olar-
sa, onda hüquq münasibəti barədə yalnız hüquqi forma kimi, yəni hüquqi forma mənasında danışmaq olar.
Bu baxımdan o, hüquqi üstqurumu bütövlükdə özündə birləşdirir. Bu mənada hüquq münasibəti hüquq norma-
ları ilə tənzimlənən ictimai münasibətin hüquqi forması kimi çıxış edir. Daha doürusu, hüquq münasibəti bu
münasibətin, yəni bazis münasibətinin hüquqi formasıdır, yəni ideoloæi münasibətdir. Fəlsəfi planda əgər bazis
münasibəti (yəni hüquq norması ilə tənzimlənən ictimai münasibət) məzmundursa, ideoloæi münasibət isə hü-
quqi formadır. Bazis münasibətləri (məzmun) bazisə, iedoloæi münasibətlər (hüquqi forma) isə hüquqi üstquru-
ma aiddir.
Dediklərimizdən belə məlum olur ki, əgər bazis münasibətləri hüquq normaları ilə tənzimlənərsə, bunun
nəticəsində həmin münasibətlər ideoloæi, yəni hüquq münasibətləri olur. Bu isə onu ifadə edir ki, bazis münasi-
bətləri (hadisələri) üstqurum münasibətləri ilə dəyişdirilir və əvəz edilir. Bu isə mümkün olan hal deyil. Ona gö-
rə ki, fəlsəfi planda bazis münasibəti (məzmun) ideoloæi münasibəti müəyyən edir. Dialektik metod öyrədir ki,
formaya münasibətdə məzmun birincidir. Buna görə də hüquq münasibətinə hüquq norması ilə tənzimlənən
ictimai münasibət kimi anlayış verilməsi uüursuz anlayışdır. Hüquq ədəbiyyatında bu cür anlayışdan istifadə et-
mək dəb və adət halını almışdır. Müəlliflərin əksəriyyəti hüquq münasibətinə belə definisiya (tərif) verir.
Bundan əlavə, hüquq münasibətinə verilən anlayışdan məlum olur ki, hüquq ictimai münasibətləri tənzim
edir. Belə çıxır ki, o, istənilən ictimai münasibəti, o cümlədən ictimai istehsal münasibətlərini də tənzim edir.
Tənzim etmək müəyyən etmək deməkdir. Onda belə təsəvvür yaranır ki, hüquq ictimai istehsal münasibətlərini
müəyyən edir. Həqiqətdə isə belə deyildir. Hüquq (üstqurum) ictimai istehsal münasibətlərini (bazisi) müəyyən
etmir. O, özü bu münasibətlərlə müəyyən edilir. Hüquq münasibətləri bilavasitə istehsal münasibətləri ilə şərtlə-
nir (I.V.Stalin). Marks göstərirdi ki, hüquq münasibətləri maddi həyat münasibətlərinə əsaslanır. Belə halda
ictimai istehsal münasibətlərinin hüquqla tənzimlənməsindən — müəyyən edilməsindən necə söhbət açmaq
olar? Digər tərəfdən, ictimai istehsal münasibətləri obyektiv surətdə, insanların iradə və şüurundan asılı olma-
yaraq müvcuddur. Hüququn işi isə insanların şüurlu, iradəvi fəaliyyəti ilə bağlıdır.
Dialektik materializm forma və məzmuna vəhdətdə baxır. Istənilən hər hansı bir hadisənin forma və məzmu-
nu ayrılmaz və bölünməzdir. Bu, o deməkdir ki, hüquq münasibəti, forması kimi çıxış etdiyi, yəni forması oldu-
üu faktiki-real ictimai münasibətlə (bazis münasibəti ilə, məzmunca) sıx surətdə bağlıdır. O, hüquqi cəhətdən
rəsmiləşdirdiyi, ifadə etdiyi faktiki-real münasibətdən ayrılmır. Onlar birlikdə müvcuddur. Məsələn, satıcı əşya-
nı əvəzində müəyyənləşdirilmiş pul məbləüi almaqla alıcıya verir. Bu, alqı-satqı münasibəti, özü də konkret
faktiki ictimai münasibətdir. Bu münasibət hüquqi cəhətdən alqı-satqı müqaviləsinin vasitəsilə rəsmiləşdirilir.
Alqı-satqı müqaviləsi hüquqi formadır. Real-faktiki alqı-satqı münasibəti ilə bu forma vəhdətdədir.
Deməli, hüquq münasibətindən təkcə və yalnız ideoloæi üstqurum münasibəti kimi söhbət açmaq olmaz. Hü-
quq münasibətinə ideoloæi münasibət (forma) kimi yanaşanda, onda forma məzmundan (faktiki ictimai münasi-
bətdən, bazis münasibətindən) ayrılır. Hüquq münasibətinə həm də forma və məzmunun vəhdətindən ibarət