olunmuş əraziyə xristian etnosları köçürmək və xristian elementinin çəki yükünü
ölkə əhalisinin etno-konfessional nomenklatura-sında artırmaq idi. Yadelli xristian
etnoslardan ilk olaraq almanlar Azərbay-canın şimal torpaqlarına köçürülmüş və
onların koloniyaları salınmış-dı. Alman-kolonistlər, ölkənin sosial-iqtisadi sahəsinə
qərb elementlərini daxil edə bilmiş, kənd təsərrüfatında üzümçülük, şərabçılıq,
tütünçülük kimi sa-hələr, süni mineral suların hazırlanması onların adı ilə bağlı
olmuşdur.
Ş
imali Azərbaycanda məskunlaşan almanlar Rusiya imperiyasının apardığı
müstəmləkə siyasətinin tələblərinə cavab verməsələr də ölkənin sosial-iqtisadi,
mədəni və elm sahələrinə qoşulmuş, Azərbaycan tarixində özünəməxsusu iz
qoymuş, ölkədə multikultural mühitin inkişafına təsir gös-tərmişlər. 1899-cu ildə
alman memarı .Eyxlerin layihəsi ilə alman qotika üslubunda tilikmiş Kirxa
kapitalist Bakısına qərb memarlığı mədəniyyətini gətirərək, Şərq-Qərb dünyalarını
yaxınlaşdırmışdır. Bu dövrdə Azərbay-canın multikultural ənənələrə yaxınlaşması
özünü başqa sahələrdə də gös-tərmişdir. Bakı nefti ilə milyonlara sahib olan
Nobellər Nobel mükafatını tə-sis edərək, bəşəriyyətə Qərb-Şərq sivilizasiyalarının
vəhdətini nümayiş et-dirmişdir.
mperiya çərçivəsinə daxil etdiyi bütün xalqlara velikorus mövqeyindən
yanaşan Romanovlar Rusiyası ХХ əsrin əvvəllərində sosial-siyasi kollaps dövrünə
qədəm qoyduqda konfessional cəhətə varmayaraq, özünün qeyri-rus təbəələrinə
birtərəfli münasibət göstərmiş və bu baxımdan almanlar istisna təşkil etməmişdilər.
XX əsrin əvvəllərində ölkə əhalisinin tərkibinə qatılan almanların sayı 15.990
nəfərə, çəki yükü isə ölkə əhalisinin etnik nomenklaturasında 0,41 %-ə çatmışdı.
Xristianlaşdırma siyasəti.
Azərbaycan torpaqlarını özünün müstəmləkə sisteminə qatan Rusiya siyasi
hakimiyyətini bölgədə bərqərar etmək məqsədi ilə işğal etdiyi ərazidə mövcud
islam sistemini pozmaq və əsas vasitə kimi götürdüyü xristian ele-mentini artırmaq
üçün müstəmləkə siyasətinin tərkib hissəsi olan xristian-laşdırma siyasətini
məqsədyönlü olaraq aparmışdır. Belə ki, müsəlman ölkəsində Rusiya
hakimiyyətini möhkəmlətmək məqsədini əsas tutan mütlə-qiyyət yaddilli, yaddinli,
yadtəbiətli əhalinin assimilyasiyaya uğramasında mütləq vasitə dini, xristianlığın
yayılmasını götürmüşdü. Belə ki, Rusiya im-periyasının hakim dairələrinin fikrincə
ölkənin köklü əhalisi yadelli işğalla ba-rışmayacaq və bu barışmazlığın dayaq
nöqtəsi də slam dini idi. Çünki, minillik bir tarixi dövr boyunca slam dininə
etiqad edən xalq, xristian dövlətin hakimiyyətini asanlıqla qəbul etməyəcəkdi.
Rusiya imperiyasının Şimali Azərbaycanı tərkib hissəsinə çevirmək məqsədi
ilə xristianlaşdırma siyasətini aparan mütləqiyyət bölgədə xristian missioner
cəmiyyətlərinin fəaliyyəti üçün şərait yaradır. Və işğalın ilk illə-rində fəaliyyət
göstərən missioner cəmiyyətləri təkcə pravoslav deyil, ha-belə qeyri-pravoslav
yönümlü idilər. Sonuncuların fəaliyyət məkanına Bazel missionerləri cəlb
olunmuşdular. Lakin tezliklə Rusiya hakim dairələrinin ayrı ayrı nümayəndələri
belə qənaətə gəlirlər ki, qeyri-pravoslav missioner cəmiyyətləri, o cümlədən Bazel
yevangel cəmiyyəti Rusiya imperiyasının dövlətçilik siyasətinin tələblərinə cavab
verə bilmədiyi üçün onların fəaliy-yətinə xitam verilməlidir. Beləliklə, XlX əsrin
30-cu illərində Rusiya hakim dairəlilərində qeyri-pravoslav missioner
cəmiyyətlərə, o cümlədən Bazel missioner cəmiyyətinə münasibət qeyri-loyal
duruma gəlmiş və nəticədə 1835-ci ilin payızında Bazel missioner cəmiyyətinin
fəaliyyətinə qadağa qoyulmuşdu. Verilən qərarla razılaşmayan Bazel missionerləri,
baron Q.V.Rozenə yazdıqları hesabatlarında bölgədə xristianlaşdırma siyasətinə
toxunaraq, bildirmişdilər ki, onların cəmiyyətinin əsas məqsədi müsəlman-ları
xristianlaşdırmaqdır. Və bunun üçün də əsas vasitə olaraq Bibliyanın bölgədə
təbliği və yayılması məqsədəuyğun hesab edilmişdir. Çünki onların fikrincə dinin
və dini baxışların dəyişilməsi üçün “nəinki onilliklər, hətta əsr-lər gərəkdir”. Bu
fikri əsas tutan Bazel missionerləri Rusiya rəsmi dairə-lərinin xristianlaşdırma
siyasətində kəmiyyət meyarına istinad etmələrini qəbul etmir və bildirirlər ki, qısa
bir zaman çərçivəsində göstərdikləri fəaliy-yət onlara belə bir gerçəkliyi
aydınlaşdırmışdır ki, Azərbaycan torpaqlarının köklü əhalisi, azərbaycanlıları,
xristianlaşdırmaq o qədər də asan deyil. Çünki əsrlərlə Azərbaycan xalqının
mentalitetini, özünüdərkini müəyyən-ləşdirən slam və ,,islam mədəniyyətini
ş
üurlardan silmək mümkün deyil”. Lakin mütləqiyyət müstəmləkə iddialarından əl
çəkmək istəməyərək, Bazel missionerlərinin bu müraciətini qəbul etməyərək 1837-
ci ilin yayında onların fəaliyyətini dayandırmışdı.
Beləliklə, XlX əsrin ikinci otuzilliyində başlayaraq Rusiya imperiyasının
Cənubi Qafqazda, o cümlədən Şimali Azərbaycanda apardığı xristianlaşdırma
siyasətində yeni istiqamət özünü göstərir. Belə ki, bölgənin işğalının ilk illərində Rusiya
zəbt etdiyi torpaqlarda mütləqiyyət, xristian amilini sadəcə olaraq artırmaq məqsədini
ə
sas götürdüyü uçun xristian dininin ayrı-ayrı konfes-siyalarını xristianlaşdırma
siyasətinə qoşurdusa da, Türkmənçay müqaviləsi bağlandıqdan sonra Rusiya imperiyası
bölgədə siyasi hakimiyyətini bərqərar etmək məqsədi ilə qeyri-pravoslav
konfessiyaların, o cümlədən Bazel missi-onerlərinin fəaliyyətini məqsədəuyğun hesab
etməyərək onları xristianlaşdırma siyasətindən uzaqlaşdırır və bu siyasətin ana xətti
ortodoksal kilsə ilə bağlanılır.
Ölkədə məqsədyönlü şəkildə xristianlığı yaymaq konturları ilə çıxış edən Rusiya,
Qafqazda pravoslavlığı yayan “Osetin komissiyası”nın fəaliyyəti ilə kifayətlənməyib,
1829-cu ildə “Qafqazda pravoslavlığı yayan cəmiyyəti” təsis edir. Və bu qurum 1860-cı
ildə fəaliyyətə başlayır. Xristianlığı ölkədə yayarkən, mütləqiyyət nəzər-diqqəti şimal-
qərb torpaqlarına yönəldir və Alban kilsə tarixi-abidələrinin mövcud olduğu ərazilərdə
xristianlaşdırma siyasətinin uğurlu nəticələrlə sonuclanması qənaətinə gəlir. “Qafqazda
pravoslavlığı yayan cəmiy-yəti”n fəaliyyəti nəticəsində Zaqatala dairəsində kilsələr
tikilməyə başlayır və XIX əsrin ilk illərində ildə 20 minə qədər alban-ingiloy zor-xoş
xaç suyuna salınır. Əhali mütləqiyyətin apardığı xristianlaşdırma siyasəti ilə barışmır və
1863-cü ildə Zaqatalada üsyan başlayır və bu üsyanın əsas səbəblərindən biri məhz
xristi-anlaşdırma siyasəti olur. Bölgədə sosial-siyasi durumu sabitləşdirmək məqsədi ilə
Qafqaz Canişinliyi “xristianlığı qəbul etmişlərə yenidən slam dininə qayıt-mağa icazə
verir”. Nəticədə, bir-neçə il ərzində Zaqatala dairəsində 7 məhəllə kilsəsi, o cümlədən
Balakən kilsəsi bağlanılir. Beləliklə, Rusiya imperiyasının Azərbaycan torpaqlarında
apardığı xristianlaşdırma siyasəti mütləqiyyətin göz-lədiyi nəticəni vermir və bunun
ə
sas səbəbi Azərbaycan xalqının slam dininə olan bağlılığı olur. Bununla belə
mütləqiyyət sonrakı illərdə də xristianlaşdırma siyasətini davam etdirilir və bu konturda
Dostları ilə paylaş: |