bolşeviklərin dəstəyi ilə 1923-cü il iyulun 7-də Dağlıq Qarabağın Muxtar
Vilayətinin (DQMV),(1937-ci ildən etibarən Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayəti –
red.) elan edilməsinə nail olur. Beləliklə, gələcəkdə Qarabağın bu hissəsinin də
Azərbaycandan qo-parılması planının birinci mərhələsi həyata keçirilir və 1988-
1994-cü illər ha-disələri üçün «münbit» şərait yaranmış olur. Ümumiyyətlə isə,
sovet haki-miyyəti illərində rəsmi rəvan DQMV-nin “Ermənistan DQMV”-yə
transfor-masiya olunaması ilə bağlı 16 dəfə, “DQMV-nin Ermənistan SSR
tərkibinə daxil olması hüququ” ilə isə 45 dəfə Moskvaya müraciət etmişdi.
Erməniliyin məqsədyönlü fəaliyyəti nəticəsində 1988-ci ilin fevralında
qondarma “Dağlıq Qarabağ!probleminin növbəti fazası başlanır. Heç bir so-sial-
siyasi əsasa malik olmayan erməni separatçıları DQMV-nin Ermənistan SSR
tərkibinə daxil olması tələbi ilə çıxış edirlər. Paralel olaraq, XX əsrin
ə
vvəllərindən etibarən tarixi Azərbaycan torpaqlarına iddialarından əl çək-məyən
ermənilik Ermənistan SSR-də etnik “təmizləmə” aparır və 1988-ci ilin noyabrın
sonlarında azərbaycanlıları tarixi torpaqlarından çıxardır. Və özlərini dünyaya
“məzlum” ,”mədəni” xalq kimi qələmə verən erməni millət-çiləri multikultural
prinsipləri pozaraq, azərbaycanlıların tarixi torpaqlarda yaşamaq hüququnu
pozurlar.
Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin bərpa edilməsi Ermənistan silahlı
qüvvələri tərəfindən Azərbaycan torpaqlarının işğalı.və Qərb dövlətlərinin siyasi
təzyiqi.
1991-ci il oktyabrın 18-də öz müstəqilliyini bərpa edən Azərbaycan
Respublikası erməni separatçılığının hərbi təzyiqi ilə qarşılaşır. Erməni lobbisinin
dəstəyi ilə silahlanmış erməni yaraqlılarının Azərbaycan torpaq-larına
basqınlarının və hücumlarının qarşısını almaq üçün müstəqil respublikamız ölkənin
ə
razi bütövlüyünü qorumağı dövlətin əsas vəzifəsi olaraq qarşıya məqsəd qoyur.
SSR dağıldıqdan sonra isə öz məkrli niyyətlərini həyata keçirmək məqsədi
1991-ci ilin sonlarından etibarən erməni millətçiləri Qarabağ müharibəsinə
başlayırlar. Müharibə nəticəsində erməni hərbi qüvvələri 870 yaşayış məntəqəsini,
o cümlədən 10 rayon mərkəzini dağıtmış, bir-sıra mühüm obyektləri ələ
keçirtməklə yanaşı, Azərbaycan xalqının tarixi isinə zərbə endirmiş, mədəni-dini
abidələri və maddi sərvətlərini məhv etmişdir. şğal zonasında qalan Alban xristian
məbədləri, məscidlər erməni van-dalizminə məruz qalmış, Azərbaycanın mədəni
sərvətinin nümayəndələrinin Vaqifin, xan qızı Natəvanın, Ü.Hacıbəyovun,
Bülbülün abidələri dağıdılmış, mədəniyyət ocaqları yerlə-yeksan edilmişdir. Bəşər
sivilizasiyanın nadir nümunələrindən olan Azıx mağarasının taleyi müəmmalı
qalmışdır. Bu fakt-lar, erməniliyin multikultural mədəniyyətdən uzaq olan
vandalizm təbiətinə şahidlik edir.
Azərbaycanın çağdaş tarixinə Xocalı faciəsini yaşadan ermənilik, həmin
dövrdə beynəlxalq təşkilatların səbatsız addımlarına arxalanırdı. Belə ki,
Azərbaycan Respublikası Xocalı faciəsindən sonra beynəlxalq təş--kilatlara rəsmi
müraciətlər göndərsə də bu qurumlar, XX əsrin əvvəllərində bolşevik
“süngüsünün” köməyi ilə tarixi Azərbaycan torpaqlarında yaranmış, Ermənistan
adlı dövləti təcavüzkar kimi qiymətləndirməyə tələsmir, Yuqos-laviya variantının
mümkünlüyü haqda fikirlər söyləyir, problemin həllini ilk növbədə regional
təşkilat olan ATƏT-lə bağlayır, ölkənin ərazi bütövlüyü məsələsi sual altında
qalırdı. O biri tərəfdən spyürkün siyasi aləti olan er-məni lobbisi Qərb dövlətlərinə
təsir edə bilir, Qarabağ müharibəsinin gedi-şatında ermənipərəst senator C.Kerrinin
təklifi ilə ABŞ Konqresi Azərbay-can Respublikasına qarşı yönəlmiş 907 saylı
düzəlişi təsdiqləyir. Və bu sə-nəd 1992-ci ilin dekabrında Prezident ata C. Buş
tərəfindən imzalanır.
Müasir dövrdə Azərbaycan Respublikasının millətlərarası münasibətlər
siyasətinin məqsəd və vəzifələri, prinsipləri və əsas istiqamətləri, hüquqi bazası.
Polietnik əhaliyə malik olan Azərbaycan Respublikası azsaylı xalqların
hüquq və azadlıqlarının qorunmasını dövlət siyasətinin əsas istiqamətlərin-dən biri
olduğunu götürərək, 1992-ci il 16 sentyabr fərmanı ilə "Azərbaycan
Respublikasında yaşayan milli azlıqlar, azsaylı xalqlar və etnik qrupların
qorunması, dil və mədəniyyətinin inkişafına dövlət yardımı haqqında" az-saylı
xalqların mədəni inkişafına geniş imkanlar vermiş, onların hüquqla-rının
qorunmasını hüquqi dövlətin əsas vəzifəsi kimi götürmüşdür.
Ümummilli lider Heydər Əliyevin siyasi hakimiyyətə qayıdışından sonra,
separatçı qüvvələrə qarşı əməli tədbirlər görmüş, millətlərarası münasibətlər
siyasətini demokratik prinsiplər əsasında inkişaf etdirmək isti-qamətini əsas
götürərək, azsaylı xalqların hüquq və azadlıqlarını qorumağı dövlətçilik
quruculuğunun ümdə vəzifəsi kimi qarşıya məqsəd qoymuşdu.
Müasir dövrdə Azərbaycan Respublikasının millətlərarası münasibətl-ər
siyasətinin hüquqi bazası dövlətin ali qanuna konstitusiyaya əsaslanır.
Demokratiya prinsiplərini əsas götürən ali qanun Azərbaycan Respub-likasının
bütün vətəndaşlarına qanun və məhkəmə qarşısında bərabərlik hüququ verir.
Konstitusiyanın kinci bölməsinin lll fəslinin 25-ci maddəsinin 3-cü bəndində
deyilir:”... nsan və vətəndaş hüquqlarını və azadlıqlarını irqi, milli, dini,dil, cinsi,
mənşəyi, əqidə, siyasi və sosial mənsubiyyətə görə məh-dudlaşdırmaq
qadağandır”.
Azərbaycan Respublikasının konstitusiyası ölkə əhalisinin tərkib his-səsi
olan azsaylı xalqların milli mənsubiyyət hüququnun qorunmasını əsas götürərək,
kinci bölmənin lll fəslinin 44-cü maddəsində göstərir : ”Hər kəsin milli
mənsubiyyətini qoruyub saxlamaq hüququ vardır. Heç kəs milli mənsu-biyyətini
dəyişdirməyə məcbur edilə bilməz”. Etnosun əsas atributlarından olan dil
hüququnu da Azərbaycan Respublikasının konstitusiyası qoruyur və dövlətin ali
qanununun kinci bölməsinin lll fəslinin 45-ci maddəsində deyilir: “Hər kəsin ana
dilindən istifadə etmək hüququ vardır. Hər kəsin istədiyi dildə tərbiyə və təhsil
Dostları ilə paylaş: |