119
şəklində alışmanın tam ener$isi 10
51
– 10
52
erqə çata bilər. Son
məlumatlara görə bizim Qalaktikada hər 100 ildə yalnız bir ifratyeni
ulduz alışma verir. Ayrılan 10
51
erq ener$ini həmin vaxta görə
paylasaq onda alışmaların orta gücü 3
⋅10
41
erq/san təşkil edər. Digər
tərəfdən, komik şüaların hazırda müşahidə olunan sıxlığını (1 eV/sm
3
=1.6
⋅10
-12
erq/sm
3
) almaq üçün kosmik şüaların qalaktikadakı
gözlənilən yaşı 3
⋅10
7
il ərzində kosmik şüaların gücü 10
40
erq/san
olmalıdır. Buradan alınır ki, kosmik şüaların hazırki ener$i sıxlığını
saxlamaq üçün ona ifratyeni ulduzun alışma ener$isinin cəmi bir neçə
faizini vermək kifayətdir.
Bununla bərabər, qeyd etmək lazımdır ki, radioastronomiya yalnız
radioşüalanan elektronları aşkar etməyə imkan verir. Ona görə də
ifratyenilərin alışması zamanı kifayət qədər proton və digər ağır
nüvələrin yaranmasını birqiymətli təsdiq etmək olmaz. Ona görə də
digər mümkün kosmik şüa mənbələrinin axtarılması hələ də
aktualdır. Bu mənada pulsarlar və qalaktikanın nüvəsi böyük maraq
kəsb edir. Hesab olunur ki, pulsarlarda zərrəciklər ifratyüksək
ener$iyə qədər sürətləndirilə bilər. Qalaktika nüvələrində isə
alışmaların miqyası ifratyeni ulduzların alışmasındakından da
böyükdür. Buna baxmayaraq, hal-hazırda ifratyeni ulduzların
alışması kosmik şüaların əsas mənbəyi hesab edilir.
6.5. Kosmik şüaların sürətlənmə mexanizmi
Kosmik şüanı təşkil edən zərrəciklərin ~10
21
eV enre$iyə qədər
sürətləndirilmə mexanizmi hələ indiyədək tam detallarına qədər
aydın deyil. Lakin sürətlənmə prosesinin ümumi mənzərəsi artıq elmə
120
bəllidir. Adi ionlaşmamış qazlarda zərrəciklər arasında ener$i
paylanması onların öz aralarında toqquşması nəticəsində yaranır.
Seyrəkləşmiş kosmik plazmada zərrəciklər arasında toqquşmalar çox
az rol oynayır. Belə zərrəciyin ener$isinin dəyişməsi onu əhatə edən
digər plazma zərrəciklərinin yaratdığı elektromaqnit sahələri ilə
həmin kosmik zərrəciyin qarşılıqlı təsiri nəticəsində yaranır.
Adi şəraitdə plazmanın orta istilik ener$isindən çox ener$isi olan
zərrəciklərin sayı çox az olur. Ona görə də komik zərrəciyin
sürətlənməsi praktiki olaraq istilik ener$isindən başlayır. Elektrik
cəhətdən neytral olan kosmik plazmada verilən sahənin bütün
nöqtələrində potensiallar fərqi sıfır olduğundan orada zərrəcikləri
sürətləndirə bilən hər hansı sabit elektrostatik sahənin olması istisna
edilir. Lakin plazmada impulsiv və ya induksiya xarakterli elektrik
sahəsi yarana bilər. Məsələn, impulsiv elektrik sahəsi neytral cərəyan
təbəqəsinin əksqütblü maqnit sahəsi ilə toxunan hissəsində
dağıdılması nəticəsində yaranır. İnduksiya elektrik sahəsi maqnit
sahəsinin zamana görə artması nəticəsində baş verir (betatron
effekti). İmpulsiv sahələrdən başqa sürətlənmənin başlanğıc
mərhələsi sürətləndirilən zərrəciklərin intensiv turbulent hərəkəti
oblastlarında plazma dalğaları ilə qarşılıqlı təsiri nəticəsində yaranır.
İmpulsiv və induksiya xarakterli elektrik sahələrindən fərqli olaraq
plazma dalğaları ilə sürətləndirmə statistik xarakter daşıyır.
Turbulentli plazmada müxtəlif faza sürətlərinə malik çoxlu sayda
dalğa vardır. Belə plazmada həmişə sürətləri elektronların istilik
hərəkəti sürəti v
t
ilə v > v
t
kimi münasibətdə olan kifayət sayda dalğa
vardır ki, belə zərrəciklərlə aktiv qarşılıqlı təsirdə olur. Plazma
dalğalarının effektiv temperaturu plazma zərrəciklərinin
temperaturundan bir neçə tərtib çoxdur. Ona görə də belə
zərrəciklərin plazma dalğaları ilə qarşılıqlı təsirindən temperaturların
121
bərabərləşməsi üçün kosmik zərrəciklərin sürəti çox böyük qiymətə
qədər artmalıdır.
Ümumiyyətlə, kosmosda, çox güman ki, konkret şəraitdən asılı
olaraq müxtəlif ardıcıllıqla, müxtəlif kombinasiyalarda işləyən
sürətləndirmə mexanizmləri vardır. İmpulsiv elektrik sahəsi və ya
plazma turbulentliyi mexanizmləri sonradan induksiya (betatron)
mexanizmi və ya Fermi mexanizmi ilə sürətləndirməyə şərait yaradır.
Zərrəciklərin kosmosda sürətlənməsi mexanizmlərinin bəzi
cəhətləri plazmanın maqnit sahəsində xassələri ilə bağlıdır. Kosmik
maqnit sahələri fəzanın çox böyük bir həcmində yayılmışdır. Yükü
Ze və impulsu
p olan zərrəcik
H maqnit sahəsində ani əyrilik radiusu
)
sin
300
/(
)
sin
300
/(
ϑ
ϑ
ρ
Hc
R
c
Ze
H
cp
=
⋅
⋅
=
(6.5.1)
olan əyrixətli trayektoriya ilə hərəkət edir. Burada
R = cp/Ze
- (voltlarla ölçülür) zərrəciyin maqnit sərtliyi,
θ
-zərrəciyin pitç-
bucağıdır. Əgər sahə
ρ ilə müqayisə olunacaq məsafələrdə az
dəyişirsə, onda zərrəciyin trayektoriyası maqnit sahəsinin qüvvə
xətlərinə dolanan spiral şəklində olar. Bu halda qüvvə xətləri sanki
plazmaya «bərkidilmiş» olur və nəticədə plazmanın istənilən
hissəsinin yerdəyişməsi maqnit sahəsinin qüvvə xətlərinin
deformasiyasına və yerdəyişməsinə gətirirb çıxarır. Əgər plazmada,
məsələn, ifratyeni ulduzların alışması kimi, kifayət qədər güclü
hərəkət baş verərsə, onda belə pərakəndə hərəkətdə olan hissələrin
sayı çox olacaqdır. Əyanilik üçün onları bir-birinə nisbətən böyük
sürətlərlə hərəkət edən buludlar kimi təsvir etmək olar. Plazmanın
122
əsas kütləsi buludla birlikdə hərəkət edir. Lakin əyrilik radiusu
buludun ölçüsü ilə müqayisə oluna bilən az sayda ener$isi böyük
olan zərrəciklər buludda qala bilmirlər. Bu zərrəciklər buludun
maqnit sahəsində yalnız meyl edir, onların sanki buludla toqquşması
və səpilməsi baş verir. Belə şəraitdə zərrəcik effektiv şəkildə bütöv
buludla ener$i mübadiləsi edir. Lakin buludun kinetik ener$isi
olduqca böyükdür, ona görə zərrəcik buludu tərk edənə qədər çox
böyük ener$i əldə edə bilər. Bu statistik sürətlənmə mexanizmi 1949-
cu ilə E.Fermi tərəfindən verilmişdir.
Analo$i olaraq zərrəciklərin güclü zərbə dalğası ilə qarşılıqlı təsiri
zamanı (planetlərarası mühitdə) da sürətlənmə yarana bilər. Məsələn,
xüsusi halda, iki zərbə dalğasının yaxınlaşması zamanı əksetdirici
maqnit «güzgüsünün» yaranması zərrəciklərin sürətlənməsini təmin
edə bilər.
Bütün sürətləndirmə mexanizmləri kosmik şüaların elə spektrini
yaradır ki, zərrəciklərin ener$isinin artması ilə onların sayı azalır.
Sürətləndirmə mexanizmlərinin oxşar cəhəti elə yalnız bundan
ibarətdir. Uzun müddət intensiv nəzəri və təcrübi tədqiqatlar
aparılmasına baxmayaraq, hələlik kosmik zərrəciklərin yük tərkibini
və spektrinin bütün xüsusiyyətlərini izah edən universal mexanizm və
ya kombinə olunmuş mexanizm tapılmamışdır. Məsələn, impulsiv E
elektrik sahəsi mexanizmində R sərtliyinin artım sürəti dR/dt = cE
kimi təyin olunur, başqa sözlə, zərrəciyin ilkin maqnit sərtliyindən
asılı deyildir. Bu halda E elekrik sahəsinin təsir oblastındakı bütün
zərrəciklər sürətlənər, və onların tərkibi çıxdıqları plazmanın tərkibi
ilə təyin olunacaqdır. Spektr isə D(R) ~ exp(-R/R
0
) şəklində olar.
Burada R
0
spektrin xarakteristik sərtliyidir.
Plazma dalğaları ilə sürətlənmədə yalnız istilik ener$isindən bir
neçə dəfə böyük ener$ili zərrəciklər sürətlənə bilər. Belə zərrəciklərin