131
Yerüstü müşahidələr zamanı optik oblastda KFŞ-nın
heç bir
izotrop komponenti müşahidə olunmamışdır. Bu şüalanmanın yuxarı
sərhəddi səmanın tam optik parlaqlığından təxminən 100 dəfə azdır.
Ayrı-ayrı qalaktikaların şüalanma spektri, onlara qədər olan məsafəni
öyrənməklə qalaktikaların inteqral şüalanmasını hesablamaq olar.
Məlum olmuşdur ki, KFŞ-na əsas payı normal qalaktikalar, daha
doğrusu, onlara daxil olan ulduzlar verir.
Qeyd etmək lazımdır ki, qalaktikalararası mühit ulduzlarla, ulduz
topaları və cırtdan qalaktikalarla doludursa, müasir müşahidə
texnikası ilə onu aşkar etmək mümkün deyil. Ona görə də bu işıq
saçan obyektlərin Kainatın maddə sıxlığını verdiyi payı təyin etmək
çətindir. Bu zaman optik diapazonda KFŞ-ın yuxarı sərhəddini
bilməklə bu problemi çözmək olar. Əgər bu görünməyən obyektlərin
kütlə-işıqlıq münasibətləri orta hesabla qalaktikalarınki ilə eynidirsə,
onda göstərmək olar ki, işıq saçan cisimlərin kütləsi Kainatın qapalı
olması üçün azlıq təşkil edir.
Ultrabənövşəyi diapazon şərti olaraq 2 yerə bölünə bilər. Birincisi,
yalnız peyk və raketlərdən müşahidə oluna bilən oblast, inkincisi,
ümumiyyətlə Günəş sistemindən müşahidə oluna bilməyən diapazon.
Müşahidəsi mümkün olan diapazon 10
15
hs
< ν < 3.3⋅10
15
hs; 912 Ǻ
< λ < 3000 Ǻ oblastını əhatə edir. UB spektral oblastda səmanın
parlaqlığı, bizim Qalaktikaya daxil olan parlaq ulduzların şüalanması
hesabına yaranır. Məlumdur ki, ulduzun səth temperaturu T nə qədər
yüksək olarsa, o UB oblastda bir o qədər çox foton şüalandırar. Lakin
temperaturu daha yüksək olan ulduzların sayı sürətlə azalır. Bundan
başqa, dalğa uzunluğu azaldıqca, Qalaktika ulduzlarının birgə
şüalanması da azalır. Məsələn, «Venera» kosmik stansiyasının
ölçmələrinə görə bizim Qalaktikanın inteqral işıqlığı (onun
görünməyən nüvəsinin işıqlığını nəzərə almadan) 1225-1340Ǻ
132
zolağında 10
40
-10
41
erq/san –dir, bu da onun optik şüalanmasının 10
-
3
-10
-4
hissəsini təşkil edir. Ona gərə də hesab olunurdu ki, UB
diapazonda fon şüalanmasının qalaktikadankənar komponentini
ayırmaq optik diapazona nisbətən elə də çətin olmaz, həm də bu
komponent əsasən ulduz olmayan mənbələrin – qalaktika nüvələrinin,
kvazarların, ulduzlararası qazın şüalanması haqqında informasiya
daşıyacaqdır. Əslində isə müşahidə oluna bilən UB diapazonda fona
planetlərarası hidrogenin Günəş şüalanmasındakı L
α
xəttinin ener$isi
hesabına yaratdığı güclü şüalanma əlavə olunur. Lakin bu şüalanmanı
süzgəclərlə kəsmək olar. Lakin bütün bu cəhdlərə baxmayaraq hələlik
UB oblastda qalaktikalararası fon şüalanmasını ayırmaq mümkün
olmamışdır. Təcrübədən səma parlaqlığının minimumuna görə və
kosmik hissəciklərin cihazda yaratdığı minimal siqnalın səviyyəsinə
görə yalnız fon şüalanmasının maksimal həddi qiymətləndirilmişdir.
Bundan başqa bizim Qalaktikaya analo$i olaraq hesab olunurdu ki,
digər qalaktikaların da UB oblastda şüalanması bir o qədər güclü
deyil, ona görə də KFŞ bu oblastda elə də böyük deyil. Lakin
gözlənilmədən Andromeda Dumanlığında (M31 qalaktikası)
qalaktika mərkəzində və digər aktiv qalaktika nüvələrində güclü UB
şüalanma aşkar olundu. Peyk müşahidələrinin nəticələrinə görə, UB
oblastda KFŞ əsas payı kvazarlar verir. UB oblastda KFŞ-nı
öyrənməklə qalaktikalararası qazın xassələrini, və deməli, Kainatda
maddənin paylanmasını müəyyən etmək olar. Məsələn, xüsusi
süzgəclərlə ayrılmış 1225-1340 Ǻ zolağında 600 kpk –dən böyük
olmayan məsafələrdə yerləşən bütün obyektlərin qırmızı sürüşmə
nəticəsində şüalandırdığı hidrogenin L
α
xətti müşahidə olunur. Uzaq
kvazarlarda (z
≈ 2) L
α
udulma xəttinin müşahidə olunmaması
göstərir ki, orada qalaktikalararası neytral hidrogenin sıxlığı çox azdır,
başqa sözlə, qalaktikalararaı qaz yüksək dərəcədə ionlaşmışdır:
n
H
/n
p
133
< 3 ⋅10
-8
, burada
n
H
və
n
p
qalaktikalararası mühitdə 1 sm
3
həcmdə
olan hidrogen və proton atomlarının sayılır.
Müşahidə oluna bilməyən UB diapazon 3.3
⋅10
15
hs
< ν < 3⋅10
15
hs;
100 Ǻ
< λ
< 912 Ǻ oblastını əhatə edir. Bu diapazonda şüalanma
ulduzlararası mühitdəki neytral hidrogen tərəfindən udulduğu üçün
prinsipial olaraq Günəş sistemi hüdudlarında müşahidə oluna bilməz.
Yalnız dolayı üsulla bu KFŞ-n intensivliyini qiymətləndirmək
mümkündür. UB oblastda KFŞ-sı qalaktikalar ətrafında isti
ulduzların ətrafındakı HII zonasına bənzər zonalar yaradacaqdır.
Aydındır ki, fon çox güclüdürsə, onda UB diapazonda fotonlar
ulduzlararası qazı ionlaşdıracaqdır. Həqiqətən də, 21 sm dalğa
uzunluğunda radiomüşahidələr göstərir ki, qalaktikaların optik
sərhəddindən xeyli uzaqda neytral qaz müşahidə olunur. Orada
hidrogenin sıxlığı olduqca azdır və hidrogenin neytral şəkildə olması
göstərir ki, KFŞ intensivliyi çox azdır. Onun yuxarı sərhəddi
təxminən 100 dəfə qonşu müşahidə oluna bilən diapazona nisbətən
azdır. Qalaktikaların yaxın ətrafında olan neytral hidrogen 100 dəfə
peyklərə qurulmuş sayğaclardan həssas detektor rolunu oynamışdır.
Alınan qiymətləndirmə elə də az deyil. Hər 1 sm
2
səthə 1 saniyədə
10000 ionlaşdırıcı foton düşür.
Rentgen diapazonu (3
⋅10
16
hs
< ν < 10
20
hs; 0.1 Ǻ
< λ < 100 Ǻ).
Raket, peyk və balonlarla müşahidələr göstərdi ki, klassik rentgen
oblastında (λ
∼1-10 Ǻ) şüalanma yüksək dərəcədə izotropdur, yəni
qalaktikadankənar təbiətə malikdir. Yalnız yumşaq rentgen
oblastında (fotonların ener$isi
ε>250 eV) diffuz şüalanmanın qalaktik
koordinatlardan asılılığı müşahidə olunur. KFŞ rentgen oblastda
qüvvət funksiyası xarakterlidir. Praktiki olaraq bütün səmanın
peyklərdə qoyulmuş cihazlarla tədqiqi KFŞ amplitudunun kiçik
miqyaslı (3%-li) fluktuasiyasını
∼20° bucaq intervalı üçün müəyyən
134
etmək mümkün olmuşdur. Bu tədqiqatlar kosmologiya üçün çox
vacibdir. Ümumiyyətlə, rentgen fonunun anizotropiyası Günəş
sisteminin fonun izotrop olduğu sistemə nəzərən hərəkət sürətini
təyin etməyə imkan verir.
Rentgen oblastında KFŞ-n əsas mənbəyi dəqiq məlum deyil. Çox
güman ki, bu mənbə qalaktika nüvələri, qalaktika topalarında və
kvazarlarda olan qızmar ulduzlararası qazdır. Peyklərdə qurulmuş
müxtəlif rentgen rəsədxanalarının müşahidələri göstərmişdir ki,
səmanın hər bir dərəcə kvadratı oblastında 10-a qədər rentgen
mənbəyi müşahidə olunur. Bunlardan 20-30%-i kvazarlar, 20-30 %-i
uzaq qalaktikalar, 20-30 %-i bizim Qalaktikadır. Lakin bu
obyektlərin birgə şüalanması KFŞ-n 50 %-ni də təmin edə bilmir. Bir
çox zəif rentgen mənbələrini heç bir optik və radiomənbələrlə
eyniləşdirmək olmur. Bu istiqamətdə tədqiqatlar davam edir.
Rentgen oblastında ola bilsin ki, KFŞ aşağı tezlikli fotonların
kosmik şüadakı relyativistik elektronlardan səpilməsi hesabına baş
verə bilər (tərs Kompton səpilmə). Belə səpilmədə fotonun ener$isi
kəskin artır və o rentgen oblastına düşür. Ola bilsin ki, qalaktikaların
nüvəsində sərt rentgen şüalanması yaradan da bu səpilmədir. Rentgen
şüalanma yaranmasının daha bir mexanizmi qızmar qazda olan
tormoz şüalanmasıdır.
Qamma diapazon (
ν>1020 hs, ε>0.5 MeV). Rentgen şüalanması
kimi qamma-şüalanma da tərs Kompton effekti və isti qazla qarşılıqlı
təsirdə olan relyativistik elektronlardan tormoz şüalanması
nəticəsində yaranır. Bundan başqa
γ-fotonlar başqa səbəblərdən də
yarana bilər. Bunlardan ən önəmlisi kosmik şüalanma tərkibindəki
protonların ulduzlararası qaz atomları ilə toqquşması, proton və
antiprotonun annihilyasiyası və
π
0
-mezonların yaranmasıdır. Bundan
sonra
π
0
-mezonlar parçalanaraq iki
γ- kvant əmələ gətirir. Bu