75
tım bucaqları ŞmŞ 30-40° və CQ 20-30°-dir. Antiklinalın tağ hissəsi
boyu qalınlığı 35 m və uzunluğu 2,5 km olan xırdalanma (əzilmə) zonası
keçir. O, amplitudası bir neçə metrə çatan dik yatımlı qırılıb-düşmə ilə
təmsil olunur. Həmçinin əsas qırılmadan ayrılan nisbətən xırda eninə və
uzununa çatlar inkişaf etmişdir.
Filiz qatının morfologiyası. Yataqda əsas filiz cismi mergel,
qumdaşı və gil qatları arasında yatır və uzununa qırılmaya aid edilir.
Yataqda uzunluğu 120 m, qalınlığı 30 m-dən 100 m-dək olan qeyri-
düzgün formalı, şaquli yatımlı ştokda 2%-dən yuxarı mərgümüş saxlayan
filiz cismi müəyyən edilmişdir. Aşağıdan genişlənən filiz cisminin iz-
lənilən dərinliyi 100 m-dən çox təşkil edir. Filizləşmənin şaquli təsiri
300 m-ə çatır.
Yataq yer səthinə yaxındır. Hazırda mərgümüşlü su mənbəyi rayo-
nunda müasir eroziya kəsilişi səviyyəsində mineral əmələgəlmə prosesi
davam edir.
Filizin tipləri. Filizin dörd əsas tipi ayrılır. Birinci tip xüsusi
çəkisi 2,5-2,75 q/sm
3
olan gildə yumşaq, asan dağılan kütlə ilə təmsil
olunur.
Mineral tərkibi realqar-antimonit qarışıqlı auripiqmentdir.
İkinci tip filizlər xüsusi çəkisi 3,0 q/sm
3
-dən yuxarı olan möhkəm,
bəzən yaşılımtıl çalarlı qırmızımtıl-sarı rəngli qabarcıqlı kütlə ilə təmsil
olunur. İkinci tip filizlər nisbətən keyfiyyətlidir, lakin az yayılmışdır.
Üçüncü tip filizlər yüksək növlü olub, lakin çox cüzi inkişaf
etmişdir. Adətən şəbəkəli damarcıqlar və böyük olmayan yuva yığımları
əmələ gətirir, başlıca olaraq birinci tip filizlərlə birlikdə rast gəlinir.
Dərinlikdə bu filizlər tədricən çoxalırlar. Filizlər əsasən kvars və karbo-
nat qarışıqlı tozşəkilli auripiqmentdən ibarətdir. Dördüncü tip filizlər
sənaye əhəmiyyəti daşımır və filiz yatağının sərhədindən kənarda, ətraf
süxurlarda inkişaf etmişdir.
Əsas filiz cisminin tərkibində xüsusi çəkisi 2,5-3,75 q/sm
3
olan
məsaməli, asan dağılan yumşaq gil kütləsindən ibarət olan filiz üstünlük
təşkil edir. Xüsusi çəkisi 3,0 q/sm
3
-dən yuxarı və sərtliyi 2-yə yaxın olan
qırmızımtıl-sarı, bəzən yaşılımtıl rəngdə yüksək növlü filiz kütləsinə rast
gəlinir. Darıdağ yatağında mərgümüşlü filizlər əsasən torpaqvari gil
kütləsi ilə təmsil olunur.
Filizin mineral və maddi tərkibi çox sadədir. Əsas filiz mineral-
ları realqar və auripiqment, ikinci dərəcəli mineral isə antimonit sayılır.
Törəmə filiz mineralları – arsenolit, kirazit, melnikovit, pottiuitdən,
76
qeyri-filiz mineralları – kalsit, gips, sərbəst kükürd, araqonit, epsolitdən,
soda və halitdən ibarətdir. Darıdağ yatağı böyük miqdarda qazın, əsasən
mərgümüşlü hidrogen (AsH
3
) qarışıqlı karbon qazının ayrılması ilə
səciyyələnir.
1.9.2. Əylis filiz sahəsi
1.9.2.1. Əylis sürmə təzahürü
Əylis sürmə təzahürü Yuxarı Əylis kəndindən 2,0 km cənub və
cənub –qərbdə yerləşir. Təzahür Q.İ.Allahverdiyev və başqaları (1986)
tərəfindən öyrənilmişdir.
Təzahür struktur cəhətcə Qoruxlar antiklinalı ilə Arısu sinklinalı-
nın qovuşma zonasında öyrənilmişdir. Filizləşməyə eyniadlı antiklinalın
ox hissəsi boyu keçən Qoruxlar qırılması nəzarət edir. Sürməli ərazi 8
kv.km sahəni əhatə edir.
Sürmə filizləşməsi: 1) daykalarla nəzarət olunan qırılma-pozulma-
larına və 2) Alt-Orta Eosen yaşlı Kələki lay dəstəsinin vulkanogen-
çökmə çöküntüləri ilə örtülən Paleosenin əhəngli-qumlu-gilli çöküntülə-
rinə aid edilir. Əylis təzahürü struktur amillərə və yatağın morfologiya-
sına görə Darıdağ (Culfa) mərgümüş və sürmə yatağını xatırladır. Hər iki
halda Paleosenin karbonatlı-terrigen və Alt Eosenin vulkanogen-çökmə
süxurlarının stratiqrafik səviyyəsi, tək-tək hallarda kinovarla birlikdə
sürmə və sürmə-mərgümüş filizləşməsinin formalaşması baxımından
mövcud filiznəzarətedici qırılmalar əlverişli amil rolunu oynayır.
Əylis təzahürü hüdudlarında tərkibində mərgümüş iştirak edən və
sürmə minerallaşması gözlə görünən 4 zona ayrılmışdır. Ən uzun sürmə
saxlayan 1 №-li zona Qoruxlar qırılmasına aid olub, dik bucaq altında
yatan diorit tərkibli subparalel daykalar seriyasında öyrənilmişdir. Bir
qayda olaraq filizləşmə daykanın zalbandında yerləşir. Minerallaşmaya
Paleosenin argillitləri, alevrolitləri və qumdaşları məruz qalmışdır. Ən
güclü minerallaşma zonası Qurudərənin mənbəyində aşkar edilmişdir. 1
№-li zona 8 kəsiliş üzrə sınaqlaşdırılmışdır. Orada zonanın müəyyən
olunmuş qalınlığı 1,25 m-dən 15,5 m-dək olub, orta qalınlığı 7,14 m-dir.
Sürmənin miqdarı 0,03%-dən 25,48%-dək dəyişərək zona üzrə orta
göstərici 2,8% təşkil edir. 1 №-li zona 220 m izlənilmişdir. 2 №-li
zonanın qalınlığı 3,0-3,5 m, sürmənin miqdarı 0,35-1,66%, orta hesabla
1,1% olub, fasilələrlə 500 m izlənilmişdir.
77
1 №-li zonadan 700 m cənub-şərqdə 3 №-li zona yerləşir. O,
qalınlığı 2,5 m-dən 3,0 m-dək (filizsiz intervallarda 18 m-ə qədər),
sürmənin miqdarı 0,017%-dən 12,93%-dək, orta hesabla 6,5% olmaqla
şimal-şərq istiqamətdə 1700 m izlənilir. Dördüncü zona az qalınlıqlıdır.
Sürmə filizləri əsasən damarcıq-möhtəvi, bəzən yuvagörünüşlü-massiv-
dir. Filizin mineral tərkibi 45-50% antimonitlə, 5-10% piritlə, karbonatla
və kvarsla təmsil olunmuşdur. Filizin strukturu hipidiomorfdənəlidir.
Tekstur cəhətcə antimonit qalınlığı 1,5 sm-ə qədər olan damarcıqlar
əmələ gətirən qeyri-müəyyən formalı massiv kütlə şəklində ayrılır.
1 №-li zona üzrə kiçik sahələrdə travertin törəmələri qeyd olunur
ki, bu da termal suların məhdud fəaliyyətini təsdiq edir.
Əylis sürmə təzahürü genetik cəhətcə Darıdağ yatağına oxşar olub,
teletermal tipə aid edilir.
1.9.3. Əlincəçay təzahürlər qrupu
Əlincəçay mərgümüş, qismən sürmə təzahürlər qrupuna məxsusi
Paradaş, Ortakənd və Başkənd aiddir. Qeyd olunan təzahürlər Paradağ
çökəkliyində inkişaf etmiş, Vedi-Naxçıvan uzununa yan və Əlincəçay
eninə dərinlik qırılmalarının kəsişmə qovşağına aid edilir. Qeyd olunan
blok burada orta, bəzən turş-orta tərkibli, qeyri-düzgün formalı çoxsaylı
vulkan köklərinin və aparatların inkişafı ilə səciyyələnir. Ətraf süxurlar
Eosenin vulkanogen-çökmə süxurları hesab olunur.
Paradaş və Qrtakənd arsen filiz təzahürləri şimal-qərb (320°)
istiqamətli qırılma zonasına aid olub, törəmə kvarsitlərə çevrilmiş an-
dezit-dasitlərin arasında yerləşir. Filizləşmə bütövlükdə ştokverk tipli
olub, aşağı miqdarda mərgümüş və sürmə saxlayır. Filiz zonası 100 m
izlənilmişdir. Filizlər mineraloji olaraq: 1) əsasən realqar və auripiq-
mentlə, hərdən antimonitlə, piritlə, bəzən qalenitlə; 2) qeyri-filiz mine-
rallarından kvarsla, kalsitlə, kaolinitlə, xloritlə, serisitlə; 3) törəmə
minerallardan isə melanteritlə, koplanitlə və limonitlə təmsil olunurlar.
Başkənd təzahürü Üst Eosenin çatlı mergellərinə, qumdaşlarına və
argillitlərinə, onların şimal-şərq istiqamətli kaolinləşmiş zonalarına aid-
dir. Filizləşmə damar-möhtəvi və yaxma şəklində olub, realqar və
auripiqmentlə təmsil olunmuşdur.
Dostları ilə paylaş: |