66
Dolomitlər bütövlükdə, massiv və xarici görünüşünə görə qalın-
laylı olub, quruluşuna və rənginə görə eynicinslidir. Üst Triasın dolomit-
ləri aşağıdan yuxarıya üç dəstəyə ayrılır:1) qızılgülü-boz rəngli dolo-
mitlərlə növbələşən tünd-boz və boz rəngli dolomitlər, qalınlığı 740 m;
2) tünd-boz rəngli, qalınlaylı, kavernalı (boşluqlu) dolomitlər, qalınlığı
80 m; 3) boz rəngli nadir dolomit laycıqlı qızılgülü-boz rəngli, dənəli
dolomitlər, qalınlığı 80 m. Tektonik pozulma boyu dolomitlər çatlı və
brekçiya görünüşlüdür.
Mikroskop altında dolomitlərin arasında incədənəli, xırdadənəli,
incə-xırdadənəli, ortadənəli, qeyribərabərdənəli və brekçiyagörünüşlü
növləri ayrılır. Onların hamısı bir-biri ilə sıx əlaqədə olan romboedrik
formalı dolomit dənələri ilə mürəkkəbləşmişdir. Onların ölçüləri çox
müxtəlifdir. Ayrı-ayrı dolomit dənələri cüzi dərəcədə (1,5%) gil hissəcik-
ləri ilə çirklənmişdir. Bəzən dolomit dənələri arasında silisli materiala
rast gəlinir. Xırda çatlar kvars və dəmir hidrooksidi ilə dolmuşdur.
Morfoloji cəhətdən dolomitlər iri layşəkilli yatım, daha doğrusu
qat əmələ gətirərək, monoklinal formada 25
0
-dən 75°-dək, adətən 30-
35° bucaq altında şimal-şərq istiqamətdə yatırlar.
Dolomitlərdə MgO-nin miqdarı 17,0%-dən 23,31%-dək, yataq
üzrə orta göstərici-20,5%; СаО 26%-dən 33,74%-dək, orta göstərici -
30,8%, SiO
2
0,01%-dən 3%-dək, orta göstərici -2,11%; Fe
2
O
3
0,09%-
dən 1,0%-dək, orta göstərici - 0,47%; А1
2
О
3
0,1%-dən 0,3%-dək, orta
göstərici - 0,17%; SO
3
izdən 0,2%-dək, orta göstərici -0,06% təşkil edir.
Spektral analiz vasitəsi ilə dolomitdə az miqdarda rubidium,
litium, titan, beril, qallium, ittrium, stronsium və vanadium müəyyən
edilmişdir. Qeyd etmək lazımdır ki, dolomitlərin iri ehtiyatlara malik
yataqlarında MgO-nin miqdarının orta hesabla 20,5% olması metallurji
maqnezium istehsalı cəhətdən böyük maraq kəsb edir.
Yarımsənaye tədqiqatları ilə müəyyən olunmuşdur ki, Nehrəm
yatağının maqnezial karbonatları kimyəvi tərkibinə görə susuzlaşdırılmış
soda və metallurji maqnezium oksidi istehsalı üçün yararlıdır. Öz
növbəsində maqnezium oksidi maqnezial xromit kərpiclərin, poladəritmə
sobaları üçün xrom-maqnezial odadavamlı kərpiclərin və digər material-
ların istehsalı üçün istifadə oluna bilər. 6,2 m diametrli şaxta sobalarında
dolomitin (40-120 mm fraksiyalı) bişirilməsi zamanı bişmə dərəcəsi 95%
təşkil edir. Dolomit əhəngi orta sönən növə aid edilir.
Yuxarıda qeyd olunduğu kimi, Nehrəm yatağının dolomitləri me-
tallotermik üsulla metallik maqneziumun alınması üçün tədqiq edilmiş
67
və nəticədə təmizliyi 99,98% olan maqneziumun çıxımı 91-92% təşkil
etmişdir. Göründüyü kimi, Nehrəm yatağının dolomitləri geniş istifadə
sahələrinə malik olub, ehtiyatları böyük istehsal gücünü təmin etməyə
qadirdir.
Araz zonasının dolomitləri əvvəlki tədqiqatçılar tərəfindən daha
bəsit şəkildə təhlil edilmişdir. Onlar tərəfindən sonradan diagenezə
məruz qalan ilkin-çökmə hemogen dolomitlər ayrılmışdır. Təbii ki, biz
də bu cür yanaşmanın tərəfdarıyıq. Lakin sual yaranır: 1) nə üçün məhz
dolomitlər əmələ gəlmişdir, həm də çox qalın laylı və uzun məsafədə
izlənilən; 2) bu qədər nəhəng (çox böyük) həcmdə maqnezium və həm-
çinin kalsium haradan daxil olmuşdur; 3) nə üçün hövzədə terrigen
materiallar birdən yoxa çıxmış və hövzə çox dərin olmuşdur və s.
Ş.Ə.Əzizbəyova (1961) görə Üst Permdə təmiz dolomit növlərinin əmələ
gəlməsi sahilə şirin suların daxil olmaması ilə əlaqələndirilir. Bu terrigen
materialın olmaması ilə izah edilir. Lakin o, hövzənin dərinləşmə
səbəbini və çöküntü materialının mənbəyinin səbəbini izah etməmişdir.
Araz zonasının inkişaf tarixi onun çoxsulu hövzədə karbonatlı, silisli
karbonatlı və maqneziumlu-karbonatlı fasiyanın inkişafı və az qalınlıqlı
terrigen fasiyanın iştirakı ilə səciyyələnir.
V.N.Nağıyevin ehtimalına görə, məlum Vedi-Naxçıvan tikiş zona-
sı Devon dövründə enmiş və gec paleozoyda (Perm, Trias) inkişaf
etmişdir. Bu dövrdə Araz zonasında uzunluğu bir neçə yüz kilometrə
çatan ensiz rift strukturu formalaşmağa başlamışdır. Riftin ən böyük
dərinliyi Araz çayının məcrasına uyğun gəlir. Bunu Perm və xüsusi ilə
Trias çöküntülərinin qalınlığı təsdiq edir. Riftdə dərinlik qırılması üst
mantiyanın üst layına qədər çatmış, onunla Triasda hövzəyə maqnezial-
karbonatlı termal sular daxil olmuşdur. Yurada spilit-diabazlar, Təbaşir
dövründə isə ultrabazitlər formalaşmışdır. Qabbroidlər və peridotitlər
Araz çayında və Çalxanqala sahəsində məlumdur.
Yuxarıda qeyd olunanları nəzərə alaraq dolomitin əmələ gəlmə
şəraiti bizim tərəfimizdən aşağıdakı kimi təhlil edilir:
1. Araz zonası Trias, Yura və Təbaşir dövründə rift rejiminin
inkişafına uyğun gəlir;
2. Maqnezium, kalsium və karbon qazının mənbəyi mantiya, daha
doğrusu, ultrabazit maqmanın səviyyəsindən daxil olan maqneziumlu-
karbonatlı-termal sular hesab olunur;
68
3. Dolomitin əmələ gəlməsi su şəraitində çöküntülərin daxil olma-
sı, çökməsi və diagenezi nəticəsində dar riftdə, lakin çox uzun hövzədə
baş vermişdir.
Yuxarıda qeyd olunan cəhətləri
nəzərə alaraq müəlliflər tərəfindən
Araz zonasının dolomitləri riftogen çökmə genetik tipə aid edilir.
1.8. Kobalt filizləri
1.8.1. Kotam yatağı
Kotam skarn-mis-kobalt filiz yatağı Araz çayı hövzəsində, çayın
sol yamacında, Ordubad filiz rayonunda, Kilit və Kotam kəndlərinin
yaxınlığında, Kilit və Kotam sahələri olmaqla iki sahədə izlənilir. Kotam
sahəsi bir qədər dəqiq öyrənilmişdir. Burada V.İ.Leontyev (1949)
tərəfindən geoloji-kəşfiyyat işləri aparılmışdır. Kilit sahəsi 1964-cü ildə
M.A.Ağasıyev tərəfindən aşkar edilmişdir. Bu sahədə geoloji işlər
fasilələrlə davam etdirilmiş və bu gün də davam etdirilir.
Yataq Ordubad plutonunun ekzotəmasında skarnlaşmış və buynuz-
daşı əmələ gəlmiş zonada formalaşmışdır. Yataq ərazisində rast gəlinən
çöküntülər Alt Turon yaşlı qumlu-argillit qatı, Alt və Üst konyakın
mergelli-argillit qatı, Üst Konyakın əhəngdaşları, Alt Santonun tufogen
qatı və plutona tərəf şimal-şərq istiqamətdə 15-30° bucaq altında yatan
şimal-qərb istiqamətli qırışıqlıqda əzilmiş Kampan yaşlı mergelli-argillit
qatı ilə təmsil olunmuşdur.
Ə.H.Babayev (1975), M.Ə.Qaşqay, M.A.Ağasıyev (1976), Ş.Ə.Əziz-
bəyov (1961), S.Ə.Bəktaşi, T.H.Hacıyev və başqalarının məlumatlarına
görə, plutonun cənub-qərb təmas zonasında eni 200 m-dən 1000 m-dək
olan zolaqda ətraf süxurlar güclü metamorfikləşmiş və nəticədə müxtəlif
kontakt metasomatitlər - qranat-epidotlu skarnlar, epidozitlər, buynuz-
daşları və mərmərlər əmələ gəlmişdir. Stratiforma yaxın kobaltlı və misli
sulfid zonaları yuxarıda qeyd olunduğu kimi ekzotəması haşiyələndirən
Üst Təbaşir yaşlı müxtəlif süxurlara və plutonu əhatə edən və ondan
şaxələnən kiçik diorit, kvarslı diorit və digər maqmatik süxur massiv-
lərinə aid edilir.
Stratiform tipli Kotam mis-kobalt zonası 10-20° bucaq altında
yatır və 0,05-0,8 m, nadir hallarda 1,5-2,0 m ölçülü yuva və linzaşəkilli
cisimlər, qalınlığı 1-10 sm olan damarcıqlar və sulfid möhtəviləri, əsasən
dağ kütləsinin 7-18%-i həcmində pirit və xalkopirit saxlayan güclü
Dostları ilə paylaş: |