57
Danzik, Qaycama, Məmmədhəsən və Dağna meridianlarında,
həmçinin mulda zonasının cənub-şərqində quru tropik iqlim mövcud
olmuş, qrunt sularının səviyyəsinin aşağı olması nəticəsində lateral
aşınma qabığı formalaşmışdır. Qeyd olunan düzənlikdən qərbdə xırda
eroziya depressiyalı alçaq düzənlik, karst boşluğu, karst
çalaları
(Ceyranqala və Münx-Balaoğlu sahələri)) və s. yerləşir. Birinci mərhə-
lədə karst boşluqlarında boksit qabığı dağılır və çalalarda asılı hissəcik
və kolloid məhlullar şəklində gilli-dəmirli çöküntülər toplanır. İkinci
mərhələdə alüminiumlu-dəmirli lillərin akkumulyasiyası hesabına filiz
fasiyası formalaşır. Sonrakı mərhələdə gilli-dəmirli lillərin hesabına
şamozit-diasporlu boksitlər əmələ gəlir. Sideritin əmələ gəlməsi diagene-
zin son mərhələsinə aid edilir.
3. Bar, burun və təpə fasiyaları məhdud sahələrdə yayılaraq
Qaratəpə və Bozağıl dağlarının yaxınlığında əlvan rəngli qatın dabanında
rast gəlinir. Onun çöküntüləri qırıntı süxurları, kvarslı qumdaşları,
qravellitlərlə və bəzən kaolinit-hematitlə sementləşmiş konqlomeratlarla
mürəkkəbləşmişdir. Bu fasiyanın çöküntüləri dəniz suyunun aktiv hidro-
dinamikası nəticəsində litoral zonanın ətraflarında əmələ gəlmişdir.
Fasiya çöküntülərinin qalınlığı 1,5-5,0 m-ə çatır.
4.Litoral fasiya şamozit və kalsium karbonatla sementləşmiş qırıntı
süxurları, qumdaşları və alevrolitlə mürəkkəbləşərək, əlvan rəngli qatın
dabanında rast gəlinir. Boz dəmirli və şamozitli süxurların jelvak və
linzaları oolit-pizolit strukturlu qırmızı rəngli qatla birlikdə həmçinin
litoral fasiyaya aid edilir. Litoral fasiyanın qalınlığı 5 m-dən yuxarı
qalxmır.
5. Sublitoral fasiya dəmirli-karbonatlı qumdaşı və alevrolit laycıqlı
hetit-hematit-kaolinitli argillitlərlə mürəkkəbləşmişdir. Dəmirli-kaolinitli
argillitlərin içərisində pizolit strukturlu şamozitli süxurların linza və
laycıqları rast gəlinir. Şamozitli süxurların linzaları və karbonatlı
süxurlar gilli lillərin diagenezi mərhələsində əmələ gəlmişdir.
Boksitsaxlayan qat tranqressiv olaraq kömürlü-gilli qatın üzərini
bağlayır və içərisində iki fasiya ayrılır: a) körfəz və kömürlü-gilli
çöküntülər; b) sublitoral terrigen-əhəngli çöküntülər. Kömürlü-gilli
çöküntülər fasiyası ilkin Perm dənizinin kənarında əmələ gəlmişdir.
Kömürlü-gilli fasiyanın qalınlığı Qabaqyal və Qaratəpə sahələrində 4-7
m təşkil edir. Sublitoral terrigen-əhəngli çöküntülər fasiyası əhəngli-
kvarslı massiv qumdaşları, karbonatlı argillitlər və massiv hemogen
əhəngdaşı layları ilə mürəkkəbləşmişdir.
58
Şamozit və dəmir oksidi qarışıqları demək olar ki, müşahidə olun-
mur. Bu fasiya Münx-Balaoğlu dağından qərbdə geniş yayılmışdır.
1.6.1.2. Boksitli qatın səciyyəsi
Yuxarıda qeyd olunduğu kimi, boksitin lay və laycıqları və boksitli
süxurlar saxlayan əlvan rəngli qat Karbon və Permin hüdudlarında əmələ
gəlmişdir. Boksitli və ya əlvan rəngli qat
Orta Permin transqressiv
seriyasının dabanında və ya Vizey, arabir Turney yaşlı əhəngdaşlarının
karstlaşmış səthində lokallaşaraq Üst Karbon-Alt Perm yaşlı hesab
olunurlar. Əlvan rəngli qat
Ceyranqalası-Sədərək və Danzik-Pəyədərə
xətti boyu olmaqla iki zolaq şəklində uzanır və Kərki kəndi rayonunda
birləşirlər. Əlvan rəngli qat
şimal-qərb istiqamətdə uzanaraq cənub-qərbə
(240-260°) doğru 20-40° bucaq altında yatır. Ayrı-ayrı çıxışlar üzrə
qatın ümumi uzunluğu 20-25 km, qalınlığı isə 2-25 m, bəzi hallarda isə
30 m-ə çatır. Boksitsaxlayan qat Ceyranqalası-Qabaqyal dağı rayonunda,
Gümüşlü antiklinalının cənub-şərq qanadında daha yaxşı öyrənilmişdir.
Şərur filiz rayonunda boksitsaxlayan qat iki genetik tiplə təmsil
olunur: kontinental və azsulu-dəniz (Ç.M.Xəlifəzadə, V.D.Axundov,
1986). Kontinental fasiya Şərur qalxımının cənub-şərq hissəsində və
Araz çayının sol sahilində inkişaf etmişdir. Qeyd olunan boksitsaxlayan
qat faktiki olaraq sərbəst alüminium və dəmir oksidi ilə zənginləşmiş
allüvial-prolüvial və incədənəli göl çöküntüləri ilə mürəkkəbləşmişdir.
Şərur qalxımının şimal-qərb, qərb və cənub-qərb hissələrində əlvan
rəngli qat demək olar ki, sərbəst alüminium oksidi saxlamayan, dəmir
oksidi, kaolinit, arabir şamozitlə zənginləşmiş xırdadənəli və kobud-
dənəli azsulu dəniz çöküntüləri ilə təmsil olunur.
Ç.M.Xəlifəzadə və V.D.Axundov tərəfindən boksit qatı aydın
litoloji sərhədlərlə ayrılmasına, kimyəvi-mineraloji tərkibinə və orada
yatan süxurların fərqli struktur-tekstur xüsusiyyətlərinə görə dörd laya
ayrılmışdır.
1. Dəyişməmiş süxur qatı. O, iri üzvi əhəngdaşı qaymalarından və
yaşılımtıl-boz və boz rəngli argillitlərlə mürəkkəbləşmişdir. Bu layda
boksitin əlamətlərinə rast gəlinmir.
2. Gilli boksit qatı. Qırmızımtıl-boz rəngli nadir paxla şəkilli və ya
paxlasız argillit süxurları ayrılır. Bu lay bəzən birinci layın - dəyişməmiş
süxur qatının üzərində, bəzən isə bilavasitə Vizey əhəngdaşlarının yuyul-
59
muş, karstlaşmış səthində yatır. Gilli boksit qatının qalınlığı 2-7 m ara-
sında dəyişir.
3. Daşlı
(bərk)
boksit qatı boksitsaxlayan qatın əsas filizli lay
dəstəsi hesab olunur. Çox dəyişkən quruluşa və qalınlığa malikdir.
Ceyranqalası sahəsində o, qalınlığı 2,0-6,5 m, uzunluğu 300-800 m olan
bir neçə linza ilə təmsil olunur. Münx-Balaoğlu və Qabaqyal sahələrində
daşlı boksitlər qismən yuyulmuş, qalan hissələri isə şamozit-kaolinit
gilləri və ya oolit-pizolit strukturlu hematit-kaolinit jelvakları ilə
qarışmışdır.
4. Aşınmış boksit qatı. Aşınmış, çatlı, yumşaq boksit və kaolindən,
bəzən isə təmas sahəsində yerləşən Orta Perm yaşlı massiv dolomit-
ləşmiş əhəngdaşlarından ibarətdir.
Boksitlər və boksitli süxurlar kaolinit-hidroslyudalı gillərdən və
argillitlərdən, qırmızımtıl-boz rəngli diaspor-hetit-hematit-kaolinitli gilli
boksitlərdən, şamozit-diasporlu və kaolinit-diasporlu yaşılımtıl-boz və
qırmızımtıl-boz rəngli daşlı boksitlərdən, çox quru,
məsaməli, aşınmış
boksit və kaolindən ibarətdir.
Morfoloji cəhətdən boksit yatağı stratiform lay və linza şəkilli
cisimlər əmələ gətirir. Nadir hallarda əhəngdaşlarında karst boşluqların-
da boksit yığımlarına rast gəlinir. Boksit filizləri möhkəm və yumşaq
paxlaşəkilli, oolit, pelitomorf, bəzən konqlomerat və brekçiya görünüşlü
teksturalar və strukturlar əmələ gətirirlər. Boksit və boksitli süxurların
1,5 km-dən 3,0 km-ə qədər uzunluğunda sərhədləşdirilmiş sahədə qa-
lınlığı 2-13 m təşkil edir.
Bütün aşkar edilmiş sahələr içərisində daha yaxşı öyrənilmiş və
perspektivli sahə Arpaçayın sol sahilində, Aşağı Yaycı kəndindən cənub-
da yerləşən Ceyranqalası sahəsi sayılır ki, burada boksit antiklinal
qırışıqlığın periklinal hissəsinə aid edilir.
Ceyranqalası sahəsində yüksək modullu boksit qeyd olunur. 187
№-li xəndəkdə 4,2 m qalınlığa А1
2
О
3
-ün miqdarı 40%-dən 57,7%-dək,
SiО
2
7-20% təşkil edir. Kəsilişin alt hissəsində 8,6 m qalınlığa А1
2
О
3
-ün
miqdarı 22,9%-dən 30,0%-dək olub, silikat modulu 1,0-ə yaxındır. 234
№-li xəndəkdə 3,0 m qalınlığa А1
2
О
3
-ün miqdarı 50,0%-dək, SiО
2
11,5-
16,0%-dək çatır. Çox ciddi hesablamalara görə boksitin P
1
kateqoriyası
üzrə proqnoz ehtiyatları 0,5 mln. ton təşkil edir. Cənubda boksitsaxlayan
blok qırılıb düşmüş və düşmə bucağı nəzərə alınmaqla 500 m-dən artıq
dərinlikdə yataraq Miosenin vulkanogen-terrigen qatı ilə örtülür.
Dostları ilə paylaş: |