86
3.2 Kibercinayətkarlıqla milli hüquq çərçivəsində mübarizə
sahəsində xarici ölkələrin təcrübəsi
Kibercinayətkarlıqla mübarizə üzrə müxtəlif ölkələrin milli qanunvericiliklə-
rinin inkişaf tarixi kompüter cinayətkarlığının yaranması tarixi ilə bağlıdır və ətraflı
təhlil edildikdə bəzi qanunauyğunluqlar aşkara çıxır. nformasiya texnologiyalarının
inkişafı və onların insan fəaliyyətinin getdikcə daha çox sferalarına daxil olması
cinayət əməllərinin yeni formalarının yaranmasına səbəb olmuşdur. Bu isə öz
növbəsində yeni-yeni əməllərin kriminallaşmasına, artıq mövcud cinayət
qanunvericiliklərinə dəyişikliklərin edilməsinə və yeni normaların qəbul olunmasına
gətirib çıxarmışdır.
Yüksək texnologiyalar sahəsində cinayətlərlə mübarizə sferasında cinayət
qanunvericiliyinin dəyişdirilməsi yalnız texniki inkişafın deyil, eləcə də hüquq
konsepsiyalarında baş verən fundamental dəyişikliklərin nəticəsidir. XX əsrin
ortalarına qədər mövcud cinayət məcəllələri əsasən maddi obyektlərə mülkiyyət
hüququnun qorunmasına xidmət edirdi. Lakin XX əsrin sonlarında informasiya
cəmiyyətinin meydana gəlməsi qeyri-maddi obyektlərin və informasiyanın qorunması
məsələsinin əhəmiyyətinin artmasına səbəb olmuşdur. Bu yeni obyektlər yeni hüquq
normalarının qəbulunu tələb edirdi. Belə ki, onlar maddi nemətlərlə analoji qaydada
müdafiə oluna bilmirdi. Cinayət əməllərinin yeni formalarının yaranması ilə dünya
ölkələrinin cinayət qanunvericilikləri müxtəlif dəyişikliklərə məruz qalmışdır. Bu
dəyişikliklər 5 istiqamətdə həyata keçirilmişdir. Kompüter cinayətkarlığının inkişafı
tarixi ilə əlaqədar olan bu istiqamətlər kibercinayətkarlıqla mübarizə sahəsində
cinayət-hüquqi, eləcə də cinayət-prosessual tənzimləmənin 5 sferasını əks etdirir.
Həmin istiqamətlər aşağıdakılardır:
1. Məxfiliyin qorunması üzrə qanunvericilik. Cinayət qanunvericiliyində
islahatların 1-ci istiqaməti məxfiliyin qorunması ilə əlaqədardır. Belə ki, 60-cı illərdə
kompüterlər əsasən hərbi və elmi qurumlarda istifadə olunduğundan əsas təhlükə də
məhz gizli məlumatlarının itirilməsi və onlara icazəsiz müdaxilənin baş verməsi idi.
lk islahatların həyata keçirilməsinə informasiya texnologiyalarının istifadəsi
87
vasitəsilə məlumatların toplanması, saxlanması və ötürülməsi üçün yeni imkanların
meydana gəlməsi səbəb olmuşdur. Kompüter məlumatlarının müdafiəsi haqqında
qanunvericilik aşağıdakı ölkələrdə meydana gəlmişdir: sveç (1973), ABŞ (1974),
Almaniya (1977), Avstriya, Danimarka, Fransa və Norveç (1978), Lüksemburq (1979
və 1982), slandiya və srail (1981), Avstraliya və Kanada (1982), Böyük Britaniya
(1984), Finlandiya (1987), rlandiya, Yaponiya və Hollandiya (1988), Portuqaliya
(1991), Belçika və sveçrə (1992), spaniya (1992 və 1995), taliya və Yunanıstan
(1997). Braziliya, Hollandiya, Portuqaliya və spaniyada hətta məlumatların
qorunması ilə əlaqədar Konstitusiyaya dəyişikliklər də edilmişdir.
2. Kompüter şəbəkələrinin hücumlardan müdafiəsi və eləcə də iqtisadi
cinayətlər üzrə qanunvericilik. Cinayət qanunvericiliyində dəyişikliklərin ikinci
istiqaməti 70-ci illərdə kompüter texnologiyaları sferasında iqtisadi cinayətkarlığın
(bankların kompüter şəbəkələrinə müdaxilələr, sənaye cəsusluğu və s.), 80-ci illərdə
isə bir çox başqa sahələrdə də kompüter şəbəkələrinə qanunsuz müdaxilələrin artması
ilə əlaqədar olmuşdur. Bütün bunlar 1980-ci ildən başlayaraq islahatların həyata
keçirilməsinə gətirib çıxardı. slahatların keçirilməsinə səbəb kimi həmin dövrdə
mövcud olan cinayət-hüquq normalarının yalnız fiziki və maddi obyektlərin ənənəvi
cinayət əməllərindən müdafiəsinə xidmət etməsi çıxış edirdi. Lakin iqtisadi
kibercinayətkarlığın yeni formaları nəinki yeni qəsd etmə predmetlərinə, eləcə də
yeni obyektlərə (kompüter proqramları, kompüter sistemləri) malikdirlər. Mövcud
ə
nənəvi tərkiblər bu əməllərin təsnifi üçün uyğun deyildi, cinayət hüququnun analoji
qaydada tətbiqi isə hüquq prinsiplərinə ziddir. Bu səbəbdən də mövcud normaların
istifadəsi mümkün deyildi. Bütün bunlar bir çox ölkələrin iqtisadi
kibercinayətkarlıqla və kompüter sistemlərinə qanunsuz müdaxilə ilə mübarizəni
təmin edə biləcək yeni normalar qəbul etməsinə gətirib çıxardı. Cinayət
qanunvericiliklərində dəyişikliklər taliya (1978), Avstraliya (1979), Böyük Britaniya
(1981,1990), ABŞ (1980-ci illər), Kanada və Danimarka (1985), Almaniya (1986),
Avstriya, Yaponiya və Norveç (1987), Fransa, Yunanıstan (1988), Finlandiya
(1990,1995), Hollandiya (1992), Lüksemburq (1993), sveçrə (1994), spaniya (1995)
və Malayziyada (1997) həyata keçirilmişdir.
88
3. ntellektual mülkiyyətin müdafiəsi. Cinayət-hüquqi islahatların 3-cü
istiqaməti kompüter texnologiyaları sferasında intellektual mülkiyyətin müdafiəsi ilə
ə
laqədardır. Kompüter proqramları müəlliflərinin hüquqlarının qorunması üzrə
normalar Filippin (1972), ABŞ (1980), Macarıstan (1983), Avstraliya, Hindistan və
Meksika (1984), Çili, Almaniya, Fransa, Yaponiya, Böyük Britaniya (1985),
Braziliya, Kanada, spaniya (1987), Danimarka, srail (1988), sveç (1989), Norveç
(1990), Finlandiya (1991), Avstriya (1993), Lüksemburqda (1995) qəbul edilmişdir.
4. Qeyri-qanuni və zərərli informasiyadan müdafiə. Cinayət qanunvericiliyində
islahatların 4-cü istiqaməti informasiya şəbəkələrində yerləşdirilmiş informasiyanın
məzmunu ilə əlaqədar olmuşdur. Bu islahatlar öz başlanğıcını 1980-ci illərdən
götürsədə, 1990-cı illərdə nternet şəbəkəsinin yayılması ilə daha da sürətlənmişdir.
Lakin qeyri-qanuni və zərərli informasiyanın nternet şəbəkəsində yerləşdirilməsi
problemi hələ də praktiki olaraq həll olunmaz xarakter daşıyır. Cinayət
qanunvericiliyində bu istiqamətdə islahatlar həyata keçirən ölkələrə misal olaraq
Böyük Britaniya (1994), ABŞ (1996) və Almaniya (1997) göstərilə bilər.
5. Cinayət-prosessual qanunvericilik. 1980-ci illərdən həyata keçirilməyə
başlanılan cinayət-prosessual qanunvericilikdə dəyişikliklər Böyük Britaniya (1984),
Danimarka (1985), ABŞ (1986), Kanada (1986, 1988, 1997), Almaniya (1989, 1996),
Hollandiya (1992), və Avstriyada (1993) qəbul edilmişdir.
Təəssüflər olsun ki, milli qanunvericiliklərdə həyata keçirilən yuxarıda
sadalanan bütün dəyişiklikləri hər bir ölkə fərdi şəkildə həyata keçirmişdir. Belə ki,
bəzi
ölkələr
cinayət
məcəlləsinə
dəyişiklər
edilməsini,
digərləri
isə
kibercinayətkarlıqla mübarizəyə yönəlmiş xüsusi qanunların qəbul edilməsini üstün
tutmuşlar. Ölkələrin bu sferada milli cinayət qanunvericilikləri olduqca müxtəlif və
hətta bir-birinə ziddirlər. Daha əvvəl də qeyd edildiyi kimi milli cinayət
qanunvericiliklərində eyniliklərin olmaması hətta bir region çərçivəsində - məsələn,
Avropada, dövlət sərhədləri tanımayan bir hal olan kibercinayətkarlıqla effektiv
mübarizə metodlarının inkişafını əhəmiyyətli dərəcədə ləngidir. Bununla belə
aydındır ki, vahid normaların işlənib hazırlanması uzun bir prosesdir. Belə ki, 2001-ci
ilin noyabr ayında qəbul olunmuş Avropa Şurasının “Kibercinayətkarlıq haqqında”
Dostları ilə paylaş: |