202
ciddi hərəkətə rəhbərlik edib, özünün milli şüarları uğrunda
ondan istifadə etməli idi. Təbiidir ki, dərin səbəblər və əsas
illələtlərindən irəli gəlib istimdad edən bir tudədən sərfi-nəzər
etmək siyasi bir firqəyə yaramayan işlərdən deyildi. Aqil və
mücərrib (təcrübəli) adamlardan təşkil tapıb böyük milli
ş
üarlarla irəli getmək işi bir təşkilat üçün belə bir fərqi unutmaq
olmazdı. Hər bir firqə və hər kəs olsaydı, öz ayaqı ilə qabağa
gəlmiş müsaid (münasib) şəraitdən istifadə edərdi. Biz də bu işi
görməli idik. Bu xüsusda “Azərbycan” ruznaməsinin 53-cü
nömrəsinin baş məqaləsini burada dərc edirik.
Karlar eşitsin, korlar da görsün
“Bir ayın içərisində firqəmizin dəftərinə və ruznaməmizin
idarəsinə mindən artıq şikayət ərizələri gəlmişdir. Bu ərizələrdə
dövlət məmurlarının və onların təchiz etdikləri əşrar və cəllad
dəstələrinin Azərbaycan xalqı ilə etdikləri vəhşiyanə rəftar çox
diri və canlı bir surətdə tənzim edilib, xalqımızın göz yaşları ilə
ziynətlənmişdir. Siz əgər bir və iki gün idarələrimizə gəlib, bu
ə
rizələri gətirən azərbaycanlıların qiyafələrinə baxsanız, onda
bizim qəlbimizin yandığı, vicdanımızın üsyan etdiyi səbəblərini
anlarsınız. Azərbaycan xalqının dilini bağlayıb, onun zülm və
fişar nəticəsində məhv etmək fikrində idilər. Demokrat dünya
və onun şəhərimizdə olan nümayəndələri bu faciədən və bu
vəhşilikləri əgər görə bilməzlərsə, onda öz azadixah və
demokrat xalqlarının onlara tapşırdıqları vəzifəni layiqincə
ə
ncam verdikləri üçün vicdana və əxlaqa bəşəriyyət
müqabilində məsuldurlar. Əgər görüb, eşidirsə, bəs nə üçün
onu öz millətlərinin və öz rüznaməsilərinin nəzərinə yetirmək
istəmirlər. Xalq məhv olunur, insanların varlığı və heysiyyəti
ayaqlar altında taptalanır və bu indiki əfv üçün təngdir. Bu
ə
srdə mütəməddin millətlərin aliməqam nümayəndələrinin
yaşadığı bir ölkədə xalqın dodaqlarını kəsir, dərilərini
soyurlar. Keçən nömrədə üç ya dörd yaşlı bir qızın jandarm
sərnizəsi ilə öldürülmüş cəsədini ənyani şəkildə intişar verdik.
O biri gün jandarm məmurunun bir kəndlinin altında əzib
171
nümayəndələrinin azadlığa nisbət laqeydliyi və xainanə
rəftarları olmuşdur. Kəsrəvi, məxsusən Tağızadəni o zaman
Tezar Rusiyası səfirinin dilindən yalan söyləməkdə də
müttəhim edir. Məhəmmədəli Mirza üçün məşrutəni pozmağa
imkan yaratmağa sübuta çalışır. Kəsrəvinin yazılarından hiss
olunur ki, Tağızadə bağlı olduğu ingilis sifarətinin işarəsi ilə
məclisi tərk edib, qaçmış, Məmmədəli Mirzə ilə azadixahların
müqavimətini sındırmışdı. Həkimi isə Tağızadə ilə bir rədifdə
hərəkət etmiş, bəzən rəsmən azadlıq meydanında özünü ondan
daha mühafizəkar bir adam göstərmişdir. Ona görə məşrutə
dövrünün bəlli başlı dövlət adamları sırasına keçməyə
müvəffəq olmuşdur. Bildiyimiz üzrə Məşrutə Nehzətində ran
xalqı lazımınca istifadə etməmişdir. stibdad mütləqiyyətindən
xilas olan xalq həmişə haman məşrutə donu geyib özünü
demokrat
adland ran
köhnə
müstəbid
və
mürtəce
siyasətmədarların səfil və bədbəxt bir halda yaşamağa məcbur
olmuşdur. Həkimi son dəfə iş başına keçərkən çürümüş,
ə
primiş istibdad mücəssəməsindən (heykəlindən) ibarət bir
adam idi. O necə ki, dedik, müəyyən bir nəqşəni icra etməklə
Qəvamüs-səltənə və ya başqa müqtədir (qüdrətli) ictimai bir
şə
xsə körpü olaraq iş başına gətirlmişdi. Ona görə onun siyasəti
bizə nisbət çox aydın deyildi. O bizimlə həm şədid mübarizə
edir, həm zahirdə özünü saziş tərəfdarı göstərirdi. Bunun da
illəti məlum idi, çünki xalqın saziş barəsində olan pişnəhadının
qarşısına bir dəlil çıxarmaqla günahı bizim boynumuza atmağa
məcbur idi. Ona görə Fərrux kimi qaba və Azərbaycana
nehzətinə ciddən müxalif tanınan adamlar Bəyati intixab edib,
Azərbaycana ustandar təyin etmişdi. Bayat axır vaxtlarda
dövlət rəisi olub, doktor Milispu və sayir Amerika
müstəşarlarının üzrlərini (ölkədən çıxmasını) istəyib, onları
randan getməyə vadar etdiyi üçün bəzi milli dairələrdə özünə
yol aça bilmişdi. Bundan əlavə məclis rəisi Seyid Məmməd
Sadıq Təbatəbai ilə məclisdə mühüm rol oynayan doktor
Müsəddiqin yaxşı qohumlarından olduğuna görə məclisdə
Dostları ilə paylaş: |