182
heyətinin nümayəndələri ilə Tehran Mərkəzi hökumətin
nümayəndələri Ağa Bəyat və Dövlətşahı arasında Ağa Sərrac
Milar (Zəkaül-dövlənin) mənzilində bir para rəsmi danışıqlar
ə
mələ gəldi ki, tarixi cəhətdən əhəmiyyətə malik olduğuna görə
onun rəsmi hissəsinin burada qeyd olunur. əvvəlcə Ağa Bəyat
bir neçə gün əvvəl Ağa Pişəvəri ilə onların arasında gedən
danışıqların ətrafında müxtəsərcəsinə danışıb, öz məmurlarının
haqqından mərkəzi hökumətin və əla həzrət humayunun
tərəfindən nümayəndə olduqlarını və bu məmuriyyətin
Azərbaycana qarşı son dərəcədə əlaqədar olduqlarına görə öz
öhdələrinə aldıqları xüsusilə qeyd etdilər. Sonra Azərbaycan
Demokrat Firqəsinin rəhbərliyi altında bütün Azərbaycan
üzərində əmələ gəlmiş milli hərəkatın əhəmiyyəti və bu
nehzətin nəticəsində təşkil edilmiş milli konqrə (Azərbaycan
Milli Məclisi) və Azərbaycan milli heyəti iş üstə gəlməsi
haqqında danışıb, axırda qeyd etdilər ki, bir neçə gün əvvəl Ağa
Pişəvəri ilə danışıq apardıqda belə qərar gəlmişdik. Ağa
Pişəvəri Azərbaycan millətinin tələblərinin siyahısını mərkəzi
hökümətə xəbər vermək üçün onlara göstərsinlər. Bu zaman
Ağa Pişəvəri milli Müəssisan Məclisi tərəfindən milli heyətə
verilmiş ixtiyaratın hüdudu və məmuriyyətlərinin barəsində
tozih verib, habelə milli konqrənin təsvibinə yetişmiş və
ə
lahəzrət hümayuni, rəis məclis, baş vəzir və demokrat
dövlətlərin siyasi nümayəndələrinə müxabirə (teleqraf)
olunmuş elamiyə (deklarasion) dan və habelə 14 (təqsimat
çahadəhganə) hissədən ibarət olan təsmimlərdə və Müəssisani-
Məclisinin təsvibinə yetişmiş bəyaniyədən bir nüxsə Ağa
Bayata göstərdilər. Xüsusilə qeyd etdilər ki, bizim əsas
tələblərimiz Azərbaycan milli konqrənin tutduğu təsmim
mövcibincə təyin oub və bu elamiyələrdə qeyd edilmişdir.
Ağa Pişəvəri yenə əlavə olaraq, dedilər ki, milli heyət konqrə
tərəfindən tapşırılmış vəzifələri son dərəcədə ciddiyyətlə yerinə
yetirib, seçki işini müvəffəqiyyətlə əncam verib və bir neçə
günə qədər də Azərbaycan milli məclisi təşkil tapacaq. Öz
191
vergiləri vüsül etmək (almaq) üçün müstəqil surətdə rəftar
etsinlər. Halbuki, qanun mövcibincə jandarm məmurlarının
hüquqi işlərə müdaxilə etmək ixtiyarı yox idi. ərbab fəqət
məhkəmə vasitəsilə istədiyini vüsul etməli idi. Bədbaxtlıq
bundadır ki, randa heç vaxt qanun müraat olunmamış
məxsusən kənd, məşrutə və ədliyyədən bəhrə aparmışdır.
Məsələn, nehzət başlamadan əvvəl Ağa Əziman Azərbaycanda
müddəyiülümumluq vəzifəsini ifa edərkən bu məsələni irəli
sürüb, jandarm başçılarını və ümumiyyətlə jandarm və polis
məmurlarının hüquqi işlərə qarışmasına etiraz etdiyinə görə
onu işdən ixrac edərək Tehrana aparmış, orada uzun müddət
işsiz qalmağa məcbur etmişdilər. Məşrutəxahlıq iddiasına
baxmayaraq Həkimi Azərbaycanda əmniyyəti pozub şureş
etmək üçün açıq surətdə qanunu ayaq altına alıb, maliklərin
vergi məsələsini jandarm məmurlarına kif mayəşayanə
tapşırmaqla qanun məşrutə üsuluna böyük və şiddətli zərəbələr
endirməkdə idi. Bu isə Azərbaycanın mürtəce maliklərindən
olan məclis nümayəndələrinin göstərişi ilə əmələ gəlmişdi. Yeri
gəlmişkən qeyd etmək lazımdır ki, randa hələ indiyanədək
kəndli ilə ərbabın münasibətini təyin etmək üçün heç bir qanun
qoyulmamışdı. ərbab istədiyi vaxt özündən yeni vergi ixtira
edir və onu vüsul etmək üçün heç bir mümanetə təsadüf etmir.
Bununla belə bənabərin əgər, haman qələd ran qanunu əsası
nöqteyi-nəzərindən belə yazılsa, dövlətin jandarm vasitəsilə
ə
rbab üçün vergi toplamağa ixtiyarı ola bilməzdi. Iki
vətəndaşın bir-birindən olan iddialarını təyin etmək ədliyəyə və
məhkəməyə aid olan məsələdir. Onu başqa bir yol ilə həll
etmək fəqət müəyyən məqsəd üzərində idi. Əslən məhkəmənin
rəsmi qərarı və müddəyül-ümumun əmri olmadan ran qanun
ə
sası mövcibincə kimsənin azadlığını məhdud etmək, evinə
daxil olmaq olmaz. Buna baxmayaraq, o günlərdə Həkiminin
ə
mri mövcibincə Azərbaycan kəndlilərinin özləri qarət olunub,
jandarmlar tərəfindən öldürülmüşdü. Iş bununla qurtarmış
olsaydı dərd yarı idi. Bədbəxtanə dövlətin təmayül və başda
190
Dövlət idarələrində ədliyyə dairələrindən qəti bir cavab
görməmiş kəndlilər dəstə-dəstə firqə komitəsinə gəlib oradan
öz dərdlərinə əlac tələb edirdilər. Onların dərdlərinin əlacı o
gün bizim imkanlarımızdan xaric idi. Gündəlik cari işə başımızı
qarışdırsaydıq, qitən 21 Azər nehzətini vaxtında təşkil edə
bilməzdik. Ona görə qəti surətdə bəzi yerlərdə kəndli
hərəkatının qabağını almağa məcbur olurduq. O günlərdə bəzi
Hizbi-Tudə üzvləri sadiq Tudə namına Tudəni irəli çəkib,
mitinq, nümayiş vermək və tək-tək ittifaqlarda dövlət
məmurlarının yerində oturmağı təklif edirdilər. Bu isə bizi təqib
etdiyimiz yoldan çıxarıb, xırda macəralarla vaxtımızı əlimizdən
ala bilərdi. Ona görə o gün bu kimi şüarlarla təzahür edən sabiq
Tudə firqəsi başçıları ilə də üz-üzə gəlib onların solçuluqlarının
qabağını almağa məcbur olurduq. Yuxarıda göstərdiyimiz əsas
səbəblərə görə kəndlinin maliki kənddən qaçırıb, torpağı əlinə
keçirməsi malikin keçmiş əsarət və dərəbəylik üsulunu
saxlamağa çalışmasına görə kəndlərdə mübarizə get-gedə
ş
iddətlənir. Tehrandan müstəqim surətdə nehzəti boğub
demokrat firqəsi üzvlüyünə yazılan kəndləri əzmək yolu ilə
firqənin inkişafına və kəndlərdə nüfuz salmasına manelər
törətmək üçün dəstur alan jandarmlar isə özlərinin vəhşiyanə
hərəkətləri ilə bu mübarizənin daha şədid bir hal almasına bais
olurdular. Jandarmların və dövlət məmurlarının himayət etdiyi
ə
rbablar isə daha həyasızlaşıb kəndlilər üzərində fişar və
ə
zablarını daha artırmağa çalışırdılar. Ona görə nehzətimiz qəti
mərəhələyə varid olduğu günlərdə bütün Azərbaycan kəndliləri
jandarmların zülm və əsarətindən cana doyub, səslərini
ucaltmaqda idilər. Jandarmlar ərbabların köməyilə kəndliləri
tutur, evləri yıxır-dağıdır, bərbad edir. Bir parası kiçik etiraz
etdikləri halda jandarmlar dəstə-dəstə gətirib öldürüb,
nəfəslərini kəsməyə çalışırdılar. Bu işdə Tehran çox
ş
eytənətamiz hiylələr işlədirdi. Həkimi bizim maliklərlə raiyyət
arasında qurub, düzəltdiyimiz müvəfiqətnaməni qeyri-qanuni
adlandırıb, jandarmlara tapşırmışdı. Ərbabların kəndi istədiyi
183
tərəfindən bir dövlət heyəti intixab edib Azərbaycanın daxili
işlərinin idarə etməsinin öhdəsinə alacaqlar. Ağa Bayat
elamiyəni
mütaliyə
etdikdən
(oxuduqdan)
sonra
muxtariyyatdən məqsud nədir, deyə sual etdilər. Insan bu
kələmədən qorxur. Başqa bir zad onun yerinə qoyulması
yaxşıdır dedilər. Ağa Pişəvəri milli muxtariyyət sözünü izah
etmək və mövzunun aydınlaşması üçün Amerika Birləşmiş
Ş
tatlarını misal olaraq deməklə bərabər, Azərbaycan xalqı üçün
milli muxtariyyatın nə kimi əhəmiyyətə malik olduğu haqqında
danışırdılar. Xüsusilə qeyd etdilər ki, bizim millətimiz adab və
ə
nənələrimizə
məfkurə
və
ş
üarlarımız,
dilmaarif,
mədəniyyətimiz, bir sözlə, ölkəmizin bütün təbii və iqtisadi
şə
raitini bizə milli muxtariyyətimizdən istifadə etmək icazəsi
verir. Milli muxtariyyət Azərbaycan millətinin tələblərinin
qarantisinin icra zaminidir. Bundan ötrüdür ki, Azərbaycan
millətinin etdiyi demokratik hərəkatı mərkəzi hökümətin iğfal
və aldadıcı siyasəti nəticəsində məşrutiyyət inqilabi dövrəsi
Xiyabaninin Qiyami kimi ortadan getməsin. Ağa Bayat sual
etdilər ki, məsələn, mərkəzi hökumətə nə miqdarda maliyat
vermək istəyirsiz? Ağa Pişəvəri cavab verdilər ki, onun
miqdarını təyin etmək çətin bir iş də deyildir. Siz bizim
tələblərimizin əsaslarını qəbul edin. Sonra cüztiyyatın təmin
etmək üçün asanlıqla iqdam edə bilərik. Ağa Bayat dedilər ki,
xeyir. Gəlin əvvəlcə həmin cüziyyatda razılaşaq, razılaşmaqdan
sonra əsas qismətlərdə bir ad tapılacaqdır. Ağa Dövlətşah da
Ağa Bayatın köməyə çataraq əlavə etdilər ki, məsələn, sizin
Milli Məclsinin qoyulmuş qanunlarının əsərinin Məclis-
Ş
urayi-Milli qanunlarının hansı hüduda qədər Azərbaycanda
icra olunacağını əvvəlcə bilək. Bu sualata cavab verildi ki,
ə
lbəttə,
qanunları
vəz
etdikdə
Azərbaycanın
daxili
xüsusiyyətləri nəzərə alınmalıdır. Ağa Bayatın işin cüziyyatı
haqqında razılaşma əmələ gəldikdən sonra əsaslı qismətlər də
Azərbaycan milli heyətinin bizim əsas tələblərimiz qəbul
olunduqdan sonra cuzi məsələlər və onların hüdudunu təyin
Dostları ilə paylaş: |