Ş ə h r i y a r v ə z ə m a n ə m i z
49
tənəzzülə uğradığı bir zamanda yazıb onlara ikinci
həyat bəxş etmişdir. Şəhriyar da Azərbaycan dili
və mədəniyyəti ilə ağılsız şəkildə rəftar edildiyi bir
zamanda «Heydərbaba»nı qələmə almışdır. Həm
Firdovsi, həm də Şəhriyar kənd mühitində
böyümüş, kənddən pərvazlanıb söz sənətinin
zirvəsinə ucalmışlar.
Lakin mütərcimin qeyd etdiyi kimi, iki şairin
yaradıcılığı arasında onların şah əsərlərində də
aşkar hiss olunan ciddi bir fərq var: Firdovsi epik
bir şəxsiyyətdir, Şəhriyar isə lirik ovqatlı bir
sənətkar. Ona görə mütərcim, haqlı olaraq,
«Şahnamə» vəzni və intonasiyasını «Heydərbaba»-
nın farsca səsləndirilməsi üçün yararlı saymır və
uyğun ahəng axtarışına başlayır. Nəhayət, o,
poemanın məşhur «Bir uçaydım bu çırpınan yel
ilən» misrasını fars dilinə çevirir və bu misra
poemanın qalan bəndlərinin tərcüməsi üçün bir
növ nümunə, ülgü rolunu oynayır. Tərcümənin
keyfiyyəti barədə söhbətimizi də elə həmin
misranın olduğu bənd üzərində quraq:
Bir uçaydım bu çırpınan yel ilən,
Bağlaşaydım dağdan aşan sel ilən,
Ağlaşaydım uzaq düşən el ilən,
M ə s i a ğ a M ə h ə m m ə d i
50
Bir görəydim, ayrılığı kim saldı?
Ölkəmizdə kim qırıldı, kim qaldı?!
Bəndin farsca tərcüməsi belədir:
Kaşki pərvaz mikərdəm ço in bad-e dəman,
Pa be pay-e seyl əz kohsar migəştəm pəran.
Əşk ba il-e coda-oftade mikərdəm rəvan,
Faş mididəm çe kəs bər ruz-e hecranəm keşand?
Dər diyarəm ke həlak oftad-o-ke bər cay mand?
Belə bir işin nə dərəcədə məqbul olub-
olmadığının fərqinə varmadan, farsca mətnin sətri
tərcüməsinə nəzər salaq:
Kaş bu çırpınan yel kimi uçaydım,
Sel ilə birgə addımlayıb dağdan aşaydım,
Ayrı düşmüş el ilə göz yaşı axıdaydım,
Aşkar görəydim ki, kim məni ayrılıq gününə çəkdi,
Diyarımda kim həlak oldu, kim qaldı?!
Göründüyü kimi, mütərcim orijinalın nəinki
ümumi məzmununu, hətta əsas məna yükünə
malik söz və ibarələri qoruyub saxlamış, poetik
tərcümənin imkanları çərçivəsində maksimal
dəqiqliyə nail olmuşdur. Tərcümənin bədii
Ş ə h r i y a r v ə z ə m a n ə m i z
51
keyfiyyəti və ədəbi səviyyəsi barədə isə fars dilinə
bələd olanlar bu misal əsasında mühakimə yürüdə
bilərlər.
Yuxarıda adı çəkilən Böyük Nikəndiş bu
cəhətə heyranlığını mütərcimə belə bildirmişdir:
«Vallah, Şəhriyar sağ olsaydı, «bu, Heydərbaba»-
nın ən yaxşı tərcüməsidir», - deyərdi».
Fikrimizcə, mütərcimin işinə bundan yüksək
bir qiymət təsəvvür etmək çətindir. Biz də həmin
qiymətə şərik olaraq, belə bir inamımızı ifadə
edirik ki, bu uğurlu tərcümə istər İranda, istərsə də
onun hüdudlarından kənarda farsdilli oxucuların
Şəhriyarın şah əsəri ilə daha dərindən tanışlığına
imkan yaradacaq, onun daha geniş dairədə öyrənil-
məsinə və sevilməsinə xidmət göstərəcəkdir.
M ə s i a ğ a M ə h ə m m ə d i
52
“AZƏRBAYCAN” ŞEİRİ SAXTA DEYİL
yaxud
BİR İDDİAYA CAVAB
Çox hörmət etdiyim modern.az saytında
tanınmış alim kimi təqdim edilən Əsğər Fərdinin
(hərçənd o, doğrudan da, tanınmış simadır, amma
alim kimi yox!) Məhəmmədhüseyn Şəhriyarın
«Azərbaycan» şeiri (daha dəqiqi, şeirin Fikrət
Sadığa məxsus tərcüməsi) ilə bağlı bir həftə
ərzində iki yazısı dərc olunub.
Hər iki yazıda azərbaycanlılar arasında çox
populyar olan bu şeirin saxta olduğu, Şəhriyara
aidiyyəti olmadığı iddia edilir. Deyəsən, bu
iddiaya inananlar da tapılıb. Odur ki, məsələyə
münasibət bildirməyi lazım bildim.
Öncə onu deyim ki, dəyərli şairimiz Fikrət
Sadığın Şəhriyardan etdiyi həmin tərcüməni
vaxtilə mən də tənqid etmişəm, tərcümənin bəzən
orijinaldan uzaqlaşdığını, müəyyən məqamlarda
Ş ə h r i y a r v ə z ə m a n ə m i z
53
şair F.Sadığın mütərcim F.Sadığı üstələdiyini
vurğulamışam.
Burada o vaxt demədiyim bir məsələni də
qeyd edə bilərəm: “Azərbaycan” şeirinin tərcüməsi
həm də naqisdir, yəni mütərcim orijinaldakı 4
beyti “ötürüb”. Farsca mətn 15 beyt olduğu halda,
Azərbaycan dilinə tərcümə 11 beytdir!
Amma bütün bunlara baxmayaraq, şeir heç
də Ə.Fərdinin dediyi kimi, saxta deyil, yəni ortada
hansısa falsifikasiya faktı yoxdur. Bəlkə də o,
tərcüməni qüsurlu və yarımçıq adlandırsaydı,
onunla birtəhər razılaşmaq olardı. Lakin onun:
«Böyük ehtimalla saxta «Azərbaycan» şeirinin
müəllifi elə Firkrət Sadığın özüdür», «… Bu şeirin
Şəhriyara heç bir aidiyyəti yoxdur. Onun farsca
yazıldığı və guya Fikrət Sadığın tərcümə etməsi ağ
yalandır» kimi fikir və hökmləri ilə heç cür
razılaşmaq olmaz, necə deyərlər, bu yerdə, onun
özü əməlli-başlı ağ eləyib.
Ədalət naminə demək lazımdır ki, qeyd
olunan çatışmazlıqları ilə bərabər, F.Sadıq “Azər-
baycan” şeirini bütövlükdə uğurla tərcümə edib,
Şəhriyarın Azərbaycanla bağlı ağrısını, özü
demişkən, fəryadını verə bilib, müəllifin mesajını
Dostları ilə paylaş: |