D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
335
lazımdır. “Pascià” – paşa, “visir”- vəzir, “sultano”-sultan, “gabella”-
vergi kimi anlayışlar dilin aktiv fondunda işləklik qazanmasalar da, bəzi
ifadə və anlayışlar daxilində, nitqdə istifadə olunur. Məs: İtalyan dilinin
frazeoloji lüğətinə daxil olan “vivere come un pascià”- ifadəsi bir çox
hallarda kontekst daxilində ironik məna çaları qazanaraq “kef çəkmək”
(hərfi anlamda –“paşa kimi yaşamaq”, yəni, gözəl, qayğısız həyat
sürmək) mənasında işləklik nümayiş etdirir. Sonuncu nümunə, yəni
“gabella” ilə bağlı bir məsələni aydınlaşdırmaq istərdik. Sadalanan digər
alınmalardan fərqli olaraq ərəb mənşəli “ﺔﻟﺎﺒﻗ
َ َ َ ” –
“
qabāla”/ “al- qabāla” –
“zəmanət”, “girov”, “müqavilə” mənalarından əmələ gələn və vergi növünü
göstərən “gabella” sözünün italyan dilinə ilkin olaraq fərqli anlamda daxil
olmasını güman edirik. Belə ki, araşdırılan tarixi mənbələrdə rast gəlinən
fikrə nəzər yetirək: “Essendo in questa terra in un fontego con quelli de la
caravana, colui da la gabella (el quale era lì) andava sopravedendo chi erano
quelli che dovevan pagar...” – “Bu şəhərdə karvandan olan adamlarla birgə
bir anbarda olarkən vergi yığan (orada olan şəxs) gələrək kimin vergi
ödəməli
olduğunu
yoxlayırdı...”. Göründüyü kimi, orta əsr əlyazmasında rast gəlinən
“colui da la gabella”- “vergi
ilə məşğul olan”, yəni “vergiyığan” ifadəsi müasir italyan dilinin lüğət
fondunda yer alan “gabella”= “tassa”/ “imposta” – vergi, rüsum – anlayışlar-
ından əlavə həm də bu növ vergini yığan şəxsin özünün adlandırılması üçün
də istifadə edilmişdir [12].
Göstərilən nümunədə digər
bir sözün – “fondaco”-nun da ərəb mənşəli “
قﺪﻨﻓ
”- funduk sözündən
olub, hərfi mənada “ev-anbar” anlayışını ifadə etdiyini bildirmək istərdik.
Müasir ərəb ədəbi dilində “mehmanxana” mənasını verən bu söz orta
əsrlərdə, əsasən, dəniz şəhərlərinə xas olaraq malların saxlanıldığı “tikili”
mənasını ifadə etmişdir [13].
Qeyd edək ki, təhlil olunan mənbələrdən gətirdiyimiz iqtibaslar bir
çox hallarda italyan dilinin lüğət fondunda bu və ya digər dərəcədə yer almış
ifadələr olduğu təqdirdə digərləri haqqında bunu demək mümkün deyildir.
Sözügedən səyahətnamələrdə rast gəlinən Türk-Azərbaycan mənşəli
“Bosagaz” - [bozaqadz] (bos agaz) adlı yerdən danışarkən müəllif özü də
izah edir. O, bu barədə yazır ki, “...bu adın mənası boz ağac” deməkdir [6,
səh.74]. Digər bu növ leksik mənimsəmə: “Li homini di fatti sonno
valentissimi et animosissimi, in tanto che alcun di loro per excellentia fi
chiamato talubagater, che vuol dir matto valente...”- “Hərbiçilər çox
təcrübəli və cəsur idilər və hətta bəzilərinə cəsurluğuna görə dəliqanlı
mənasını verən talubagater (talubaqater) adı verilirdi...”- burada ifadə
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
336
olunan “talubagater” sözünün türk-fars mənşəli “ulu-bahadır”-dan
mənimsənilmə olduğu güman edilir (bax: Səyahətnamə, qeyd, s.249).
Nümunədən də göründüyü kimi, müəllif bu anlayışın izahını verməyə
cəhd etmiş və həmin sözün “dəliqanlı” mənasını verdiyini qeyd etmişdir.
C.Barbaro hətta venesiyalılarda “gözəl”, “müdrik” anlamını verən “Pietro
el savio” (müdrik Pyetro) , “Paulo el bello” (gözəl Paulo) ilə müqayisələr
də aparmışdır. Qeyd etmək istərdik ki, bu nümunələrdə yer alan ifadələr
iki fərqli xalqın etik-mənəvi priotetlərinin üzə çıxarılmasında xüsusi
önəm daşıyır.
Bir məsələni də diqqətdən qaçırmaq olmaz ki, M.Viallon Venesiya-
Türk diplomatik-ticari əlaqələrinin sıx olmasına baxmayaraq, XV-XVI
əsrlərdə türk dilinin italyan dilinə təsirinin səthi olduğunu iddia edir.
Müəllif, bu “səthi təsirin” səbəbini Osmanlı imperiyasının mütləq
hakimiyyət quruluşu və müstəbid idarə üsulu ilə izah edir və onu
Venesiyanın azad zadəgan zümrəsinə qarşı qoyur. Lakin müəllif özü də
bir qədər əvvəldə dini-fəlsəfi inqilablar əsrində İnkvizisiya
məhkəməsinin türk dünyasından gələ biləcək təhlükələri nəzarət altında
saxladığını və buna baxmayaraq “..mentre la Venezia ufficiale conserva
un disprezzo distante per una società disordinata e per una politica
dominata dalla
figura despotica del sultano,
lo stesso patriziato sviluppa,
in privato, un interesse sempre maggiore per un mondo nuovo e
raffinato.”- “..rəsmi Venesiya sultanın müstəbid idarəsinə və qaydasız
cəmiyyətə qarşı uzaqdan nifrət bəsləsə də, patrisilər ayrılıqda bu yeni və
gözəl mədəniyyətə getdikcə daha çox maraq göstərirdilər” – deyə əks
fikir də bildirmişdir. Yeri gəlmişkən, onu da qeyd edək ki, ərəb əlifbası
ilə ilk çap olunan Quranın məhz Venesiyada 1537-1538-ci illərdə nəşr
edilməsi faktı məlumdur. 1987-ci ildə Venesiya kitabxanasında tapılan
həmin nüsxə Alessandro Paqanini tərəfindən nəşr olunmuş və hal hazırda
Marçiano kitabxanasında qorunub saxlanılır[14].
Biz isə düşünürük ki, istər qeyd edilən dövrlərdə, istərsə də ondan
əvvəlki və sonrakı dövrlərdə kifayət qədər çoxlu sayda türk-ərəb mənşəli
anlayış və ifadələr italyan dilinin və xüsusilə də Venesiya respublikası
dövründə Venesiya dialektinin leksik inventarına daxil olaraq bu xalqın
təfəkkür modelini zənginləşdirmişdir. Bunu istər Venesiya mənbələrinin
özündə mövcud olan qədim əlyazmalarda rast gəlinən anlayış və ifadələr,
istərsə də ümumilikdə italyan dilinin lüğət tərkibində yer alan müxtəlif
söz və terminlər sübut edir.