D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
352
an+a=ana; at+a=ata; ar+a=ara; ay+a=aya; ad+a=ada; uc+a=uca;
ur+a=ura; ut+u=utu; al+a=ala; od+a=oda; ul+u=ulu. Lakin bu yolla
söz yaradıcılığı heca qanununun tələblərinə uyğun gəlmir. Ona görə də
bu yolla söz yaradıcılığı şübhə doğurur. Bu qəbildən olan sözlərin
yaranmasının ikinci yolu da var. Bu da samit-sait quruluşlu (10) sözlərin
əvvəlinə sait səslərin artırılmasıdır: a+ya=aya; u+ru=uru; u+ca=uca.
Burada da hansı sözün hansı yolla yarandığını dəqiq müəyyənləşdirmək
ilk baxışda xeyli çətinlik törədir. Lakin heca qanununu tətbiq etdikdə bu
çətinlik aradan qalxır. Bu məqsədlə həmin sözləri və onlara sözdüzəldici,
sözdəyişdirici şəkilçilər qoşulmaqla yaranmış sözləri hecalara bölmək
kifayətdir. Məsələn: uca=u+ca; ura=u+ra. Əgər söz hecalara
bölünərkən əvvəldəki sait səs təklikdə qalırsa, onda həmin sözlərin hansı
tərkib hissələrindən ibarət olduğu aydın görünür. Bu çox vacibdir, çünki
sözün tərkib hissələrinə düzgün bölünməsi onun kökünü tapmağı
asanlaşdırır. Türk dilində söz önlükləri olmadığına görə, bütün hallarda
birinci heca sözün köküdür. Məsələn, ara sözünü götürək. Ondan aralı,
araqçın, araba, aravuran, aralıq, aralamaq, aralanmış, arasında və s.
kimi yeni sözlər əmələ gəlmişdir. Onların hamısı hecalara bölünərkən
birinci a səsi təklikdə müstəqil heca olur: a-ra-lı, a-raq-çın, a-ra-ba, a-
ra-vu-ran, a-ra-lıq, a-ra-la-maq, a-ra-lan-mış. Deməli, heca qanununun
tətbiqi yolu ilə sözləri düzgün tərkib hissələrinə bölmək və bunun da
əsasında onların necə yarandığını müəyyənləşdirmək olur. Burada
səsartımı yoxdur. Əslində yuxarıdakı sözlərin əvvəlində gələn və təklikdə
heca əmələ gətirən a səsi iki fonemli sözün əvvəlinə artırılmış sait
olmayıb, kök funksiyası daşımışdır. Samit-sait quruluşlu iki səsli
morfemlər isə bu mərhələdə sözdüzəldici şəkilçiyə çevrilərək tək saitdən
ibarət söz köklərinə qoşulmuşdur. Bunun təsdiqi üçün ta hissəsinin altı
cür yazılan şəkilçi olduğuna diqqət yetirmək kifayətdir:
ta-a+ta, bu+ta, or+ta, bal+ta;
tə-kə+tə, küf+tə, sif+tə, müf+tə,ö+tə, nöq+tə;
tı-al+tı, qar+tı, ba+tı, ça+tı, qa+tı, pa+rıl+tı, qı+zar+tı;
ti-pi+ti, i+ti, kə+rən+ti, ə+rin+ti, pin+ti;
tu-qu+tu, tu+tu, u+tu, lo+tu, gu+rul+tu, u+ğul+tu;
tü-ü+tü, kö+tü, ü+zün+tü, gö+rün+tü, çü+rün+tü, tüs+tü.
Şumer dilində də bu cür yaranmış sözlər yetərincə çoxdur.
Məsələn, u-ru, u-tu, a-ba, a-ma, İ-nan-na və s. Bu sözlərin hamısının
kökü birinci saitdir. Ulu sözünü götürək. U yuxarıda deyildiyi kimi,
Şumer və türk dillərində ağıllı, bacarıqlı, lu isə insan anlamı bildirmişdir
(14,s.227). Göründüyü kimi, Şumer və türk dillərində ilk sözlərin və səs
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
353
artımı yolu ilə yeni sözlərin yaranması arasında çox yaxın səsləşmələr,
eyniliklər var. Deyilənlər əsasında Şumer və türk dillərində ilk sözlərin
yaranma yollarını aşağıdakı kimi ümumiləşdirmək olar:
1.Şumer və türk dillərində ilk sözlər tək sait səslərdən ibarət
olmuşdur.
2.Sait səslərin sonuna samitlər atrırılmaqla yeni sözlər yaranmışdır
(01).
3.Sait səslərin əvvəlinə samitlər artırılmaqla yeni sözlər
yaranmışdır (10).
4.Alınmış sait-samit quruluşlu (01) iki fonemli sözlərin əvvəlinə
samitlərin artırılması yolu ilə yeni sözlər əmələ gəlmişdir (101).
5.Alınmış samit-sait quruluşlu (10) iki səsdən ibarət sözlərin
sonuna samitlərin artırılması yolu ilə yeni sözlər yaranmışdır (101).
6.Alınmış samit-sait quruluşlu (10) iki səsli sözlərin tək sait
səslərdən ibarət söz köklərinə qoşulması yolu ilə yeni sözlər yaranmışdır
(010).
Beləliklə, Şumer və türk dillərində ilk sözlər tək sait səslərdən
ibarət olmuş, onların hər biri sonradan semantik yuvaya çevrilmiş, söz
yaradıcılığının ilk mərhələsində həmin saitlərə səsartımı yolu ilə yüzlərlə
yeni sözlər yaranmışdır.
ƏDƏBİYYAT:
1. Sadıq İ. Türk dilində heca qanunu//”Sivilizasiya” jurnalı. Bakı. 2016.
№ 1. səh. 27-33; “Kaspi” qəzeti. 27-29 fevral 2016. Səh.21.
2. “Kitabi-Dədə Qorqud” (Tərtib edəni: Həmid Araslı). “Gənclik”!.
Bakı. 1978.
3. Əhmədov B. Azərbaycan dili şivələrində fono-semantik söz
yaradıcılığı. BDU nəşriyyatı. Bakı. 1994.
4. Этимологический словарь тюркских языков (составитель
Э.В.Севортян), Москва, «Наука», 1974.
5. Sadıq İ. Şumer ədəbiyyatı, “Azərnəşr”, Bakı, 2013.
6. Şükürlü Ə. Qədim türk yazılı abidələrinin dili, “Maarif”, Bakı, 1993.
7. Ergin M. Orhon abideleri, 7 baskı, İstanbul,1980.
8. Aslanov V. Daxili bərpa üsulu və Azərbaycan dilinin yazıyaqədərki
fonomorfoloji və leksik-semantik mənzərəsinin öyrənilməsi//
Azərbaycan filologiyası məsələləri. II kitab. “Elm”. Bakı. 1984. S.38-
44.
9. Древнетюркский словарь. Москва.1969.
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
354
10. Mahmud K. Divanü-luğat-it türk (tərcümə edəni: Ramiz Əsgər). IV
cilddə. I c. Bakı. 2006.
11. Məmmədov Y. Müstəqilliyini itirən köklərin çoxhecalılığa doğru
inkişafı haqqında// Azərbaycan filologiyası məsələləri. II kitab.
“Elm”. Bakı. 1984. S.59-66.
12. Малов С.Е. Памятники древнетюркской письменности,
Москва,1951.
13. Rəcəbov Ə.; Məmmədov Y. Orxon-Yenisey abidələri, “Yazıçı”,
Bakı, 1993.
14. Sadıq İ. Şumerdə izim var, “Azərnəşr”, Bakı, 2008.
Ислам Садыг
Первичные слова и словообразование посредством прибавления
звуков в шумерском и тюркском языках
Резюме
Первичные слова в шумерском и тюркском языках состояли из
гласных звуков-a,ı,i,e,u. Затем образовались новые слова путем
присоединения к ним согласных звуков. В данной статье все эти
вопросы подробно изучены.
Islam Sadig
Primary words and word-formation by adding the sounds in the
Sumerian and Turkic languages
(Summary)
Primary words were consisted from the odd vowel sounds in the
Sumerian and Turkic languages. Then new words are formed by adding
consonant sounds. In the article these questions are studied in detail.
Dostları ilə paylaş: |