Microsoft Word tez son25. 10. 09. doc

 

77

TARTIŞMA 

Solunum yolunu güvenlik altına alma ve solunumun kontrolü amacıyla yapılan endotrakeal 

entübasyon için değişik teknikler geliştirilmiştir.  

Bu çalışmada, elektif cerrahi planlanmış randomize olarak seçilen Mallampati skorlaması iki 

ve üstünde olan hastalarda zor hava yolu, zor entübasyon öngörülebilirliğini ve kullanılan 

testlerin efektivitesini ölçmeyi amaçladık. Yine bu hasta grubunda özellikle zor entübasyon 

olgularında kullanılmak üzere geliştirilen ancak zor entübasyon beklenmeyen olgularda da 

kullanılabileceği birçok çalışma ile gösterilen TruView EVO2 Video laringoskop ile 

Macintosh laringoskopu; zor entübasyonlarda başarı, hemodinamik yanıt ve postoperatif 

morbidite üzerine etkileri açısından karşılaştırmayı amaçladık. Bu iki yöntemle de başarılı 

entübasyon gerçekleştiremediğimiz olgularda ise FASTRACH laringeal maske içerisinden 

entübasyonu gerçekleştirmeyi hedefledik. 

Çalışmamızda seçtiğimiz 60 vakadan Grup ML’de % 47, Grup VL’de % 50 olmak üzere 

toplamda %48’lik bir zor entübasyon oranı yakaladık. Tüm vakalarda BMİ> 30,  Mallampati 

>3, Cormack Lehane >3, olması, boyun kısa ve kalın, çenenin göğüse değmiyor olması, 

mandibula öne çıkmıyor olması, kesici diş arası mesafe <3 cm olması tiromentel mesafe<7cm 

olması; % 46,15 ile % 100 arasında zor entübasyon  çıkan olguyla eşleşti. İlginç olarak çene 

göğüse değiyor, boyun ince, boyun uzun olan vakalarda da %25 ile %50 arasında zor 

entübasyonla karşılaştık.  Ayrıca Mallampati 3-4  skoru olup, Cormack Lehane skoru 1-2 

çıkan olgu sayısı % 47 olarak bulundu. Bu sonuçlar hastalarda preoperatif hava yolu 

değerlendirmesinin önemini ortaya koymaktadır. Preoperatif hava yolu değerlendirmesinde 

sadece Mallampati değil konuyla ilgili tüm testlere  bakılarak sonuçların ortak 

değerlendirilmesinin zor hava yolu öngörüsünü arttıracağını düşünmekteyiz.  

Li ve ark. 

(55)

 elektif cerrahi planlanan 200 hastalık çalışmalarında Macintosh laringoskop ile 

TruView™ EVO2 laringoskopu karşılaştırmışlar ve entübe edemedikleri hasta olmamıştır 

(başarı oranı % 100). 

Alanoğlu ve ark. 

(56)

 zor hava yolu olduğu bilinen (3 servikal stabilizasyon, 2 ankilozan 

spondilit ve 1 kısa boyun) 6 hastayı kapsayan çalışmalarında standart laringoskopi ile 

entübasyon gerçekleştirilemeyince Truview EVO2 sistemi kullanmışlar ve tüm hastalarda 

başarı sağlamışlardır. 

Çalışmamızda Grup ML’de ve grup VL’de entübasyon başarı yüzdeleri %90 idi. Alternatif 

yöntem olarak düşündüğümüz fastrach uygulaması ile entübasyon başarı oranımız %98,3’e 

çıktı.  

---

 

78

Barak ve ark. 

(57) 

genel anestezi alması planlanan 170 hastalık çalışmalarında Truview blade 

ile Machintosh bladeleri karşılaştırmışlar ve entübasyon sürelerini sırasıyla 62 sn ve 51 sn 

olarak saptamışlardır. Gruplar arasında istatiksel anlamlı fark bulunmamıştır. 

Tokami Komatsu ve ark. 

(58)

 yaptıkları çalışmalarda servikal travma nedeniyle boyunluk takılı 

olarak entübe etmek zorunda kaldıkları 6 hastada Truview blade kullanmışlar ağız açıklığı 

küçük olan, boyunluk nedeniyle ekstansiyon sağlayamadıkları bu hastalarda ortalama 24.6 

saniyede entübasyon yaptıklarını açıklamışlardır.  

Çalışmamızda entübasyon tüpü yerleştirme süresi Grup ML’de 57,72 sn iken, Grup VL’de 

72,87sn olup istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır.  

Tomatır ve ark. 

(59)

 LMA Fastrach ile direkt laringoskopinin entübasyona hemodinamik 

yanıtını karşılaştırdıkları çalışmalarında KAH’ı direkt laringoskopi grubunda entübasyon 

sonrası 10 dakika boyunca daha yüksek bulmuşlar ve LMA Fastrach uygulamasının zaman 

alıcı olmasına karşın hemodinamik stabilite yönünden üstün olduğu ve hemodinamik yanıt 

istenmeyen hastalar için seçenek olabileceği sonucuna varmışlardır. 

Çalışmamızda Grup ML’de postoperatif 10. ve 15. dakikalarda kalp atım hızı anlamlı olarak 

yüksek bulunmuştur.  

Xue ark. 

(60)

 elektif plastik cerrahi planlanan 57 hastada, GlideScope videolaringoskop ve 

Macintosh direkt laringoskopi ile orotrakeal entübasyona hemodinamik yanıtı araştırmışlar ve 

iki grup arasında istatistiksel anlamlı farklılık bulamamışlardır. 

Joo ve ark 

(61)

 40 kadın hastada ILMA ile kör entübasyon, ILMA ile fiberoptik yardımı ile 

entübasyon ve direkt laringoskopi ile endotrakeal entübasyona hemodinamik yanıtı ve 

postoperatif morbiditeye etkilerini karşılaştırmışlar  ve trakeal entübasyon başarı oranını her 

üç grupta eşit bulurken, OAB değerlerini direkt laringoskopi ile trakeal entübasyon uygulanan 

grupta daha fazla bulmuşlar, LMA Fastrach grubunda ise zayıf hemodinamik yanıt 

gözlemlemişlerdir. Postoperatif boğaz ağrısı ve ses kısıklığı ise üç grupta eşit bulunmuştur. 

Sonuç olarak LMA Fastrach’ın oksijenasyon ve ventilasyon için primer hava yolu olarak 

kullanılabileceği ve laringoskopi ile trakeal entübasyona alternatif olabileceğini öne 

sürmüşlerdir. 

Barak ve ark. 

(57)

 genel anestezi alması planlanan 170 hastalık çalışmalarında Truview blade 

ile Machintosh bladeleri karşılaştırmışlar, entübasyon esnasında yumuşak damak yaralanması 

ve kanama direkt laringoskopi grubunda anlamlı olarak daha fazla görülürken, postoperatif 

komplikasyonlar açısından iki grup arasında anlamlı fark bulunmamıştır. 

Çalışmamızda iki grup arasında  komplikasyonlar yönünden anlamlı fark bulunmamıştır.  

Postoperatif olarak en sık rastlanan komplikasyon bulantı olmuştur.  

---