Microsoft Word Vaqif Memmedov xatirelerde doc
Yüklə 21,11 Mb. Pdf görüntüsü
|
Vaqif Məmmədov xatirələrdə 181 Sən elə yolsan ki, hər səhər-axşam, Sinəndən adlayıb keçsəm doymaram. Sən elə bulaqsan gündə neçə yol, Ovcumu doldurub, içsəm doymaram… Vaqif Məmmədov dünyadan köçən dostlarının adını və telefon nömrəsini mobil telefonundan silməyən yazıçı dostu Qəşəm İsabəyliyə həsr etdiyi şeirin sonuncu bəndində yazır: Qorxmuram, mən əcəl şərbəti içsəm, Mətləbi qoy deyim şeirin sonunda, Yaxşı ki, sən varsan, dünyadan köçsəm Adım qalacaqdır telefonunda… Şair, bu gün bütün dostlarının mobil telefonunda sənin telefon nömrən saxlanılır. Hərdən gözlərimiz həmin nömrəyə sataşır, qeyri ixtiyari olaraq 050 334 69 63 nömrəsinin düymə- sini basırıq və birdən sənin çox-çox uzaq bir “səfərə” getdiyin yadımıza düşür, kövrəlirik, çünki, həmişə qəlbimizdəsən, nə qədər ürəyimiz döyünürsə, hər zaman qəlbimizdə yaşayacaqsan! Vaqif Məmmədov xatirələrdə 182 Səfər Əliyev XATİRƏYƏ DÖNMÜŞ ÖMÜR Vaqif müəllim haqqında xatirə yazmaq mənə çox çətindir. Ona görə ki, uşaqlığımız, gəncliyimiz və sonrakı dövrümüz çox zaman bir yerdə keçmişdir. Onunla olan görüşlərimiz təəssüf olsun ki, xatirəyə çevrilmişdir. Mərhum Vaqif Məmmədovun bütün əmək fəaliyyəti mənim gözümün qarşısında baş vermişdir. Belə ki, kəndimizdə 14-15 yaşlarında təssərüfatın ən ağır sahəsi olan tütünçülük təsərrüfatında çalışmış, gundüzlər işləyərək gecələr təhsilini gecə məktəbində davam etdirmişdir. Gənclik illərini çox agır keçirən Vaqif Məmmədov daima öz üzərində çalışırdı. Təhsilini davam etdirməklə bərabər, bədii yaradıcılıqla da məşqul olurdu. Məhz bunun nəticəsiydi ki, 90-cı illərdə artıq bir neçə sanballı kitabın müəllifi oldu Vaqif müəllim savadlı, geniş dünya görüşlü, iti zəkalı alim idi. Onun içtimai-siyasi fəaliyyəti, 40-a yaxın kitabı, qəzet, jurnal səhifələrində dərc olunmuş publisist yazıları xüsusi diqqət çəkirdi. O, gərgin həyatımızın saysız-hesabsz problemlərini qələmə alıb, çatışmazlıqları göz önünə çəkib, onların aradan qaldırılması yollarını axtarıb. Vaqif müəllimi tanıyanlar bu nadir insanın hətta bu dəyişil- miş, bəzən hər çür kriteriyası yoxa çıxmış dünyamızda belə təmənnasızlığını itirməyən insanın özünə, öz əqidəsinə qaldığına sevinir. Vaqif müəllimi tanıyanlar bilirlər ki, o, çox təvazökar insan idi, heç vaxt öz işi üçün kiməsə xahiş etməzdi. Xatirimdədi, bir gün Bakı şəhərində Y.Məmmədəliyev küçəsindəki ofisimdə oturub Vaqif müəllimin şerlərin oxuyurdum, birdən qapı açıldı, mərhum dostum Ramiz Mirişli içəri daxil oldu. Əlimdəki kitabı görüb maraqlandı, alıb bir neçə şeri oxudu. Sonra mənə dedi ki, bu kitabı verərsən mən də aparım oxu- yaram. Əlbəttə mən kitabı verdim Ramiz Mirişliyə və bir neçə gündən sonra kitabı qaytarıb verdi və bildirdi ki, Vaqif müəlli- Vaqif Məmmədov xatirələrdə 183 min iki şerinə mahnı yazdım “Yaşamaq gözəldir”, “Təmənnam yox idi ”. Həmin mahnını Ramiz Mirişlinin bəstəsində mərhum Azərbaycanın xalq artisti İlhamə Quliyeva səsləndirdi və uzun müddət dinləyicilərin sevimli mahnısına çevrildi. Allah hər üçünə rəhmət eləsin. Təəssüflər olsun ki, vaxtsız əcəl Vaqif müəllimi aramızdan tez apardı. Həmin vaxt mən 6 ay Azərbaycandan kənarda oldu- ğum üçün yas mərasimində iştirak edə bilməmişdim. Bu, məni həmişə narahat edirdi. Azərbaycana dönən günü axşam gecə saatları olduğu üçün qəbr üstünə gedə bilmədim. Səhər evdən çıxarkən sürücüyə yoldan gül alıb bir başa qəbristanlığa ziyarətə getməyi tapşırdım. Yoldan qardaşı Vidadi ilə Məhəmmədidə zəngləşib çağırdım. Vaqif müəllimin qəbrini ziyarət etdik, Quran oxutdurduqdan sonra, bir az rahatlılq tapdım. Gözlərimə inana bilmirdim, gözəl insan, görkəmli şair, əvəzolunmaz müəl- lim və bizim ailə üçün çox əziz olan Vaqif müəllim aramızda yox idi. Yaxşı ki, bu gün onun övladları, ailə üzvləri və qardaş- ları onun əziz xatirəsini daim uca tuturlar. Allah Vaqif müəllimə rəhmət eləsin, qəbri nurla dolsun. Onun əziz xatirəsi qohum- ların, dostların və yaxınların yaddaşında daim yaşayacaqdır. Vaqif Məmmədov xatirələrdə 184 Arif Məmmədov Həkim BƏYMƏMMƏD NƏSLİNİN QEYRƏTLİ OĞLU Hörmətli və əziz əmim oğlu, Vaqif müəllimlə uşaqlıq və gənclik illərindən aramızda səmimi ünsiyyət var idi. 60-cı illərin orta məktəb dövründə əlimizə keçən qəzet, jurnal, kitabları acgözlüklə oxuyub, öz aramızda müzakirə etmə- yimiz çox maraqlı idi. Oxumaq böyük biliklərə malik olmaq, o zaman sanki bir yarış idi. Hər kəs kimi biz də ali məktəbə daxil olmaq üçün böyük səylər edirdik. (Allah bütün orta məktəb müəllimlərimizə rəhəmət etsin) Baxmayaraq ki, o zaman hər şey, kitab, dəftər qəzet qıt, həyat tərzimiz çox aşağı idi. Atam söyləyirdi, “ehtiyac həyat məktəbidir”. Həmin dövrdə “Ədəbiyyat və incəsənət”, eləcə də “Qobus- tan” jurnalı oxumaq bizim ən böyük məşguliyyətimiz idi. İlk illərdə Vaqif müəllim ilk şeirlərini mənə oxuyurdu. Yaşımın az olmasına baxmayaraq, mənim şəxsi fikrimi, rəyimi səmimi öyrənmək istəyirdi. O dövrdə Vaqif müəllimlə ünisiyyətimiz getdikcə dərinləşirdi. Əslində bu ünsiyyətin mənbəyi bizim həm də yaxın qohumluğumuz idi. Vaqif müəllimin atası Cəfər əmi ilə atam İbrahim müəllimin bir-birilərinə olan münasibəti idi. (hər ikisi Bəyməmməd tayfasndan olan əmi uşağı idilər) Atam necə ağızdolusu Cəfər əmi deməsi, onunla istənilən mövzularda ailə, dolanışıq müzkirələrini ədəblə, ehtiramla aparmaları heç vaxt yaddan çıxmayan hadisələr idi. Ümumiyyətlə, 50-ci illərdə uşaqlıq dövrü özümü başadü- şəndən qohumların, qonuşuların atamın iş yerindəkilərin bir- birinə davarnışını özüm yaşlaşdıqca duyurdum ki, həmin insan- lar nə qədər tərbiyəli və ağıllı, təmkinli, cəsarətli və qürurlu olublar. Vaqif müəllimin gəncliyi bu dövrün süzgəcindən keçib gəlib. Ona görə də ləyaqətini dünya malına, vəzifəyə, tərifə dəyişməyən bir insan kimi yetişdi. Vaqif müəllimin bu keyfiy- Yüklə 21,11 Mb. Dostları ilə paylaş:
|