Microsoft Word YasayanSosyalizm
Yüklə 0,56 Mb. Pdf görüntüsü
|
11 Y AŞAYAN
S OSYALİZM
dan olmuştur demiyor. Böylece, barışçıl yoldan devrimler oldu demiş olmaktan kurtuluyor. Ama okuyanın kafasında bırakmak istediği izlenim bellidir. Tüm Sovyet kitapları, barışçıl yo- lun olanakları artmıştır, vardır diye yazıyor. Buna örnek gerek. Örnek yok bu dünyada. O za- man, devrimi silahla, Kızıl Ordu’nun belirleyici katkısıyla da yapsa, eski ezici sınıfın bir iç sa- vaş çıkartamadığı ülkelerde “yeni toplumsal sisteme barışçıl yoldan” geçiliyor! Zor kullanımıy- la demokratik devrimi yapıp, kesintisiz devrim sürecinden sosyalizme varılınca, bu “barışçıl yol” oluyor! Anlaşmadığımız ve çarpıtma olarak değerlendirdiğimiz noktalardan biri buydu. Şimdi, bu bölümün en can alıcı yanlışına geliyoruz: “Bizim partimize göre, komünistler arasında fikir ayrılıkları giderilebilir, yeter ki, tabii, bunlar devrimcilerle reformistler, yaratıcı Marksizm ile dogmatik sek- terlik ya da aşırı sol serüvencilik arasında temel ayrılıklar durumuna gelmiş ol- masınlar. Bu durumda tabii, Lenin’in yaşam süresi içinde olduğu gibi bugün de uzlaşma olamaz. Ancak komünistler ortak devrimci dava için savaşıyorlarsa, bizce farklı görüşlerin ve konumların sabırlı yoldaşça tartışması, ortak amaçları- na en büyük hizmettir. “Büyük birleştirici ilke, dünya komünist hareketinin birliğini arttırmada ve say- gınlığını yükseltmede güçlü bir etken, komünistlerin emperyalizmin saldırgan siyasetine, bir nükleer felaket tehlikesini içinde barındıran silahlanma yarışına karşı, barış için ardıcıl savaşımıdır.” (abç) Böylece, dünya komünist hareketinin büyük birleştirici ilkesini öğrenmiş oluyoruz: Komü- nistler arasındaki fikir ayrılıkları reformistlerle ve aşırı sollarla komünistler arasındaki fikir ay- rılıkları durumuna büyümemişse, ortak devrimci amaç için çalışılıyorsa, bu ayrılıkların üstesin- den gelinebilir. Ortak devrimci amaç nedir? Barış için savaşımdır. Barış için savaşım dünya komünist hareketinin büyük birleştirici ilkesidir. İşte bu, ideolojinin siyasete teslimidir. Bu noktaya adım adım gelindi. Önce, Marksizm- Leninizm ve proletarya enternasyonalizmi çerçevesi içinde ideolojik birlik şerhi saklı tutularak, komünist hareket içindeki sağ eğilimlere küçük küçük ödünler verildi. Orada durmadı, çünkü ödünler sağ eğilimi daha da güçlendirmekten başka sonuç vermedi. Ardından pek çok parti Marksizm’in temel önermelerini ve proletarya enternasyonalizmini reddedince, Avrupa komü- nist partileri toplantısında bu kavram geri çekildi. Bundan sonra, Avrupa komünist partilerini bir araya getirebilmenin en kolay temeli olarak barış konusu öne çıktı. Bu büyük birleştirici il- keye böyle gelindi. Dünya devrimi, sosyalist devrim, proletarya diktatörlüğü, proletarya hegemonyası, enternas- yonalizm gibi konular oportünist partiler tarafından yadsındıkça, barış konusu ortak bölen gibi ortaya çıktığı için, barış da düzgün ele alınamazdı. Halkların en temel istemlerinden olan barış böylece komünist değil, pasifist bir yanaşımla işlenmeye başlandı. Savaşın emperyalizmle, ba- rışın devrim ve sosyalizmle bağı, bırakın devletlerarası görüşmelerde, komünist partileri toplan- tılarında, kongrelerinde gösterilmez oldu. Oysa en azından komünistler arası platformlarda şöyle konuşmak gerekir: SBKP’ NİN
U LUSLARARASI S İYASETİ
12
“İlhak değiş tokuşunun olmadığı, kapitalist soyguncular arasında ganimet pay- laşmasının olmadığı bir barışın yolu var mıdır? Vardır: Bu yol, dünya kapitalist- lerine karşı işçilerin devriminden geçer.” 2
Giriş Koşulları’nın 6. maddesi bu anlayışı koşul koymuştur. “Yalnızca yeminli sosyal-yurtseverliği değil, aynı zamanda sosyal-pasifizmin sahteliğini ve ikiyüzlülüğünü de açık etmek, Üçüncü Enternasyonal’e katılmak isteyen her partinin görevidir. Her parti, işçilere sistemli olarak göstermelidir ki, kapitalizmi devrimle yıkmadan, ne uluslararası arabuluculuk mahkemeleri, ne silah indirimi için görüşmeler, ne Birleşmiş Milletlerin ‘demokratik’ yeniden örgütlenmesi, insanlığı yeni emperyalist savaşlardan kurtaramaz.” 3
Raporun, “SBKP ve Dünya Komünist Hareketi” adlı bölümünde barış konusunu ele alış bi- çimine katılmadığımız bir yana, doğru bile ele alınsaydı, barış “dünya komünist hareketinin büyük birleştirici ilkesi” olamazdı. Barış halkların en temel bir istemidir ve her şey gibi haklı ve kalıcı bir barış da ancak sosyalist devrimlerin zaferiyle sağlanabilir ve bu partiler komünist partileridir. Bu nedenle, dünya komünist hareketinin büyük birleştirici temeli (ilkesi vb.) barış için savaşım değil, Marksizm-Leninizm ve proletarya enternasyonalizmidir. 4. KAPİTALİST DEVLETLERLE İLİŞKİLER VE SALDIRGAN GÜÇLERE KARŞI ÇIKIŞ BARIŞ VE İŞBİRLİĞİ SİYASETİ Bu bölüm, teorik çözümlemelerin yer almadığı, silah indirimi, askersel harcamalar, ikili gö- rüşmeler gibi teknik konuların ağırlıkta olduğu bir bölüm. Türkiye bu bölümde ele alınıyor ki bu 25. Kongre’nin yaptığından daha doğru bir değerlen- dirmedir. Ayrıca ele alış sırası da Sovyetler Birliği’nin Türkiye’ye verdiği önemi gösteriyor. Türkiye’ye, kapitalist ülkeler arasında şu sırada değiniliyor: ABD, Fransa, Almanya, İtalya, Finlandiya, Türkiye. Sınır komşusu olmaktan dolayı. 5. BARIŞI GÜÇLENDİRMEK, DETANTI DERİNLEŞTİRMEK VE SİLAHLANMA YARIŞINI DURDURMAK İÇİN Bu bölümde şöyle bir değerlendirme yapılıyor: “Yoldaşlar, partimizin ve hükümetimizin dış siyasetinin temel yönü, her zaman olduğu gibi bugün de silahlanma yarışını durdurmak ve savaş tehlikesini azalt- maktır.” (abç) Tek başına bu alıntı sonuç çıkartmak için doğru olmaz denilebilir. Ancak, komünist hareket bölümünde, kapitalist devletlerle ilişkiler bölümünde ve detant bölümünde tüm söylenenlerle birlikte ele alındığında, barış konusundaki yanlış vurgu çok iyi belirmektedir. Raporda dünya
2 Lenin, Toplu Yapıtlar, İngilizce basım, c.25, s.55 3 Lenin, c.31, s.208 Yüklə 0,56 Mb. Dostları ilə paylaş:
|