31
NAXÇIVANDAN BAŞLANAN
TANIŞLIQ
əşəriyyətin ilk peyğəmbərlərindən və xilaskar-
larından olan Nuhu öz qoynunda əziz və mü-
qəddəs bir əmanət kimi saxlayan, məkrli düş-
mən qarşısında alınmaz bir qala kimi ucalan qədim Naxçı-
van torpağı həmişə şeirə-sənətə, müdrik, tərbiyəedici sözə,
gözəl və ürəkaçan kəlama, eləcə də müdrik ağsaqqallar qə-
dər nüfuzlu el-oba başçılarına yüksək qiymət verən insan-
ların məskəni olmuşdur. Bu diyarın təkcə ziyalıları deyil,
sıradan insanları, şəhər əsnafı, sadə kəndlilər də ta qədim-
lərdən söz xiridarı olmuş, tükü tükdən seçmiş, gizli məna-
nı, incə eyhamı adi bir işarədən anlamışlar. Buna görədir
B
32
ki, maddi cəhətdən, var-dövlət baxımından o qədər də
seçilməyən bu yerin insanları mənən çox zəngin olmuş,
məntiqi və bədii təfəkkürləri ilə çox zaman seçilmişlər.
Ulu Öndər Heydər Əliyev 1996-cı ildə Hüseyn Cavidin
məqbərəsinin Naxçıvanda təntənəli açılışı mərasimində
söylədiyi tarixi nitqdə Naxçıvanı ən yüksək sözlərlə xarak-
terizə edərək demişdi: «Naxçıvan Azərbaycanın gözəl bir
guşəsidir. Naxçıvan Azərbaycan xalqının qədim tarixini
əks etdirən müqəddəs bir torpaqdır. Naxçıvan böyük şəx-
siyyətlər yetişdirmiş bir torpaqdır. Naxçıvan Azərbaycan
xalqının tarixini əks etdirən abidələri özündə cəmləşdirən
bir diyardır.» (Heydər Əliyev. Ədəbiyyatın yüksək borcu
və amalı. Bakı, 1996, s. 365.) Ulu Öndərin bu dərin mənalı
sözləri Naxçıvanı səciyyələndirmək və tanıtmaq, onun
malik olduğu və malik olacağı mədəni-mənəvi sərvətləri
səciyyələndirmək baxımından bütöv bir ensiklopediyadan
daha zəngin material, dərin bilgi verir desək, o qədər də
böyük mübaliğə olmaz.
Sözə və sənətə diqqət və qayğı mühitində dünyaya göz
açmış və nəşvü nüma tapmış Heydər Əliyevin də müdrik
bir söz xiridarı kimi böyüməsi çox təbii idi.
Hüseyn Cavid yaradıcılığı və cavidlər ailəsi ilə tanışlığı
1981-ci ildə böyük şairin 100 illiyi münasibətilə qəbul
33
edilmiş qərardan çox-çox əvvəllər, hələ Ulu Öndərin
uşaqlığı və ilk gəncliyi dövründə baş vermişdir. Ümum-
milli liderimizin heyrətamiz fenomenal yaddaşı sayəsində
sonralar xatırladığına görə, Hüseyn Cavidin böyük qardaşı
Şeyx Məhəmməd Naxçıvanda onun ilk ana dili müəllimi
olmuşdur. Sonralar Hüseyn Cavidin qızı Turan Cavidlə
söhbətində Heydər Əliyev öz müəllimini xatırlayaraq de-
yəcəkdi: «Mənə ilk Azərbaycan dilini öyrədən Şeyx Mə-
həmməddir. Gözəl müəllim idi. Amma çox tələbkardı,
hətta demək olar ki, əzazil idi.
Turan Cavid: Amma deyim Sizə ki, Siz həmişə mü-
əllimlərinizi xoş sözlərlə xatırlayırsınız. Tələbkar müəllim
çox yaxşıdır.
Heydər Əliyev: Bəs nə, müəllim tələbkar olmalıdır. Özü
də o vaxtlar. Mənim kimi tələbəyə bir o qədər tələbkarlıq
lazım deyildi, amma 25-30 nəfər tələbənin hamısı müxtəlif
səviyyədə idilər. Ona görə də çox tələbkar idi.
Mənə 5-ci sinifə qədər o dərs deyib. Azərbaycan dilin-
dən. Amma mən sənə deyim ki, o vaxtlar maddi cəhətdən
çətinlik çəkirdi. Elə mən özüm də kasıb bir evdən idim. O
vaxtlar, ümumiyyətlə, orda sən deyən dövlətli adamlar yox
idi. Amma bəzi müəllimlər var idi ki, keçmişdən onlara nə
isə qalmışdı. Geyimləri yüksək idi. Amma bu isə sadə
34
geyinirdi.
Turan Cavid: Ailə də çox böyük idi. Birinci qadından 3
uşağı var idi, o birisindən isə 5. Ona görə çətin idi.
Heydər Əliyev: Çətinliyi olmağını hiss edirdim, amma
çox intizamlı və tələbkar müəllim idi.”
1943-cü ildə ordudan tərxis edilərək Naxçıvana gəlmiş
Ərtoğrol Cavidi, sonralar isə Hüseyn Cavidin həyat yol-
daşı Mişkinaz xanımı gördüyünü yaxşı xatırlayan Heydər
Əliyevin ürəyində Cavid sevgisinin daha da qüvvətlənmə-
sində, şübhəsiz ki, bu ünsiyyətlərin də böyük rolu olmuş-
dur. Hələ bundan xeyli əvvəl, Naxçıvan Pedaqoji Mək-
təbində təhsil alarkən sənətin bütün növlərinə, o sıradan da
teatra böyük maraq göstərən Ulu Öndər məktəbin dram
dərməyinin aparıcı üzvlərindən biri olarkən, o dövrdə
tələbə gənclər arasında populyar olan başqa tamaşalarla
yanaşı, Hüseyn Cavidin «Şeyx Sənan» faciəsində də baş
rolu böyük uğurla ifa etmişdi.
1981-ci ildə Cavid irsinin öyrənilməsinin, təbliğinin
daha da yaxşılaşdırılması və Azərbaycanın bu böyük
sənətkarının xatirəsinin əbədiləşdirilməsi haqqında Heydər
Əliyevin təşəbbüsü ilə və Hüseyn Cavid şəxsiyyətinə,
yaradıcılığına böyük məhəbbəti sayəsində qəbul edilmiş
tarixi qərarın əsas bəndlərinin həyata keçirilməsinin, Sovet
35
İttifaqında və dünyada gedən mürəkkəb qlobal ictimai-
siyasi proseslərin təsiri altında tam 15 il gecikəcəyi heç
kimin ağlına gəlməzdi. Burada simvolik məna axtarmaq-
dan uzaq olsaq da, belə bir həqiqəti də etiraf etməliyik ki,
sanki tarixin, heç nəyə baxmayan zamanın özü də bu işlə
bağlı gedişini dayandıraraq, həmin təşəbbüs müəllifinin
özünün qayıtmasını və yarımçıq qalmış işlərin özünün ta-
mamlamasını gözləyirdi. Ancaq təkcə Azərbaycana, vətə-
nin ən qədim dilbər guşəsi doğma Naxçıvana qayıtmaqla iş
bitmirdi. Heydər Əliyev o zaman həm də hər kəsdən artıq
layiq və gərəkli olduğu hakimiyyətə qayıtmalı idi ki,
qarşıya qoyduğu ülvi məqsədləri gerçəkləşdirə bilsin. Hələ
1992-ci ildə Naxçıvan Muxtar Rezpublikası Ali Məclisinin
Sədri vəzifəsində çalışarkən Hüseyn Cavidin 110 illik
yubileyi münasibətilə keçirilən yığıncaqdakı nitqində Ulu
Öndər təəssüflə deyirdi:
«1981-ci ildə Azərbaycan KP MK, Azərbaycan Nazirlər
Soveti Hüseyn Cavidin 100 illik yubileyi haqqında qərar
qəbul edərkən bir çox tədbirlərin həyata keçirilməsi nəzər-
də tutuldu. Hüseyn Cavidin cənazəsinin vətəninə qay-
tarılması, Hüseyn Cavidin Bakıda və Naxçıvanda yaşadığı
evlərdə ev-muzeyinin təşkil olunması, Hüseyn Cavidin
heykəlinin Bakıda qoyulması, Hüseyn Cavidin Naxçıvan-
36
da məzarı üzərində məqbərənin yaranması, Naxçıvanda
Hüseyn Cavidin heykəlinin qoyulması, Hüseyn Cavidin
əsərlərinin geniş yayılması, dərc olunması, rus dili və
başqa dillərə tərcümə olunması, təqdim olunması. Təəssüf
ki, bu tədbirlərin çoxu bu 10 ilin içərisində həyata
keçirilməyibdir. Bu gün qeyd olunur ki, bu işlərdə mənim,
Heydər Əliyevin təşəbbüskarlığı olubdur. Bəli, olubdur,
ancaq mən bunu özüm böyük bir nailiyyət hesab etmirəm.
Bu mənim sadəcə vətəndaşlıq borcum olubdur. Mən
vətəndaşlıq borcumu yerinə yetirdiyimə görə şübhəsiz ki,
təsəlli tapıram.»
Əlbəttə, bu da Heydər Əliyevin böyük təvazökarlığının
bir sübutudur ki, gördüyü möhtəşəm işləri sadəcə özünün
vətəndaşlıq borcu kimi qələmə verə bilsin! Ancaq eyni za-
manda, bunun özü də Heydər Əliyevin azərbaycançılıq
məktəbinin başqaları üçün bir ibrət və örnək dərsidir ki, o
zaman hakimiyyətdə olanlar da heç olmasa, vətəndaşlıq
borclarını anlayıb, heç olmasa, Heydər Əliyevin yarısı qə-
dər yerinə yetirə bilsinlər... Heydər Əliyevin verdiyi müd-
rik dərslərdən biri də budur ki, təkcə əlində hakimiyyət
olan dövlət xadimləri, vəzifəli şəxslər deyil, hər bir azər-
baycanlı milli-mənəvi dəyərlərə münasibətdə öz mövqe-
yini ortaya qoymağa borcludur. Bu baxımdan o, özünü sa-
Dostları ilə paylaş: |