65
divarlarını çəkmək, һabelə təşkilat-təsərrüfat və yerquruluşu tədbirlərinin
köməyi ilə.
Məlum olduğu kimi, müxtəlif torpaq tipləri və bitki növləri
çirklənməyə müxtəlif cür reaksiya verir. Belə ki, bu zərərli maddələr bir
torpaq növündə asanlıqla aşağı qata sızılır, digərlərində toplanır, üçüncü
torpaq növündə isə parçalanıb, mənimsənilir və s. Bəzi bitkilər onları kök
sisteminə toplayıb saxlayır, digərləri bütün orqanizm boyu yayır, yaxud
parçalayır.
Azərbaycan Respublikasının təsərrüfatlarının ekoloji-iqtisadi şərait-
lərinin tədqiqi göstərir ki, kənd təsərrüfatı müəssisələri aztorpaqlılıqla
xarakterizə olunurlar. Məsələn, Azərbaycan Respublikasında sahəsi 3
hektara qədər olan təsərrüfatların nisbi yükü təsərrüfatların ümumi sayının
67%-ni təşkil edir.
Təsərrüfatların yarıdan çoxu 5 ha-ya qədər, 18%-dən çoxu 5,1-10 ha,
9,4%-i 10,1 -20 ha, 1,3%-i 20,1-50 ha intervallarında sahəyə malikdirlər.
Yalnız respublikanın kənd təsərrüfatı müəssisələrinin 1%-i 50 ha-dan çox
sahəyə malikdir. Habelə, ölkənin ərazisinin landşaft xüsusiyyətlərinin
təhlili göstərir ki, respublikanın kənd təsərrüfatı torpaqları
kiçikkonturluluqla xarakterizə edilir.
Respublikanın torpaqları son illərdə qida maddələrinin mənfi balansı
ilə xarakterizə olunur. Bu da sahələrə verilən mineral və üzvi gübrələrin
həcminin kəskin şəkildə azalması ilə izah olunur. Azərbaycan Dövlət
Statistika Komitəsinin məlumatlar toplusunun təhlili göstərir ki, 2002-ci
ilin əvvəlinə respublikanın əkin sahəsinin 1/3 hissəsi istifadəsiz qalmış,
kənd təsərrüfatı dövriyyəsinə cəlb edilməmişdir. Bütün bunlara səbəb
torpaq sahələrinin münbitliyinin artırılmasına dair əsas növ işlərin yerinə
yetirilmə həcminin həddindən artıq aşağı düşməsidir.
Son 10-15 illər ərzində respublikada təbii yem sahələrinin (yay və qış
otlaqlarının) səthi və kökündən yaxşılaşdırılmasına dair işlərin həcmi də
minimuma endirilmişdir.
Kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalı ilə məşğul olan müəssisələrin
məkan (ərazi) şəraitlərinin təhlili göstərir ki, onların formalaşdırılması
zamanı heç də həmişə yerquruluşu layihələndirilməsinin tələbləri nəzərə
alınmamışdır. Nəticədə, mövcud torpaqdanistifadələr adda-buddalıq,
səpələnmə, aztorpaqlılıq, topoqrafik adda-buddalıq, sərhədlərin düzgün
yerləşdirilməməsi, təsərrüfatların torpaq növlərinin onların ixtisaslaş-
malarıyla uyğunlaşmaması, torpaqdanistifadələrin ölçülərinin həddindən
66
artıq kiçik olması və s. bu kimi çatışmazlıqlarla xarakterizə olunur. Bütün
bu çatışmazlıqlar texnoloji əməliyyatların vaxtında yerinə yetirilməsini
ləngidir, kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalı üçün lazım olan xərclərin
həcmini artırmaqla son nəticədə məhsulların maya dəyərini artırır. Eyni
zamanda torpaqlardan tam, dolğun və səmərəli istifadə yollarında böyük
əngəlliklər yaranır.
Müşahidələr yolu ilə habelə müəyyən edilmişdir ki, maliyyə
vəsaitlərinin çatışmazlığı ucbatından, habelə təsərrüfatların məkan
şəraitlərindəki çatışmazlıqlar üzündən aqrotexniki tələblər vaxtında yerinə
yetirilmir ki, onlar da son nəticədə kənd təsərrüfatı bitkilərinin məhsul-
darlığına mənfi təsir göstərir. Bütün bunlar kiçikölçülü təsərrüfatların
kooperasiyasını, torpaq bazarının intensivləşdirilməsini, torpaqdanistifa-
dələrin təşkilini elmi əsaslar zəminində yerquruluşu layihələrinin tərtibi və
tətbiqi ilə həyata keçirilməsini zəruri edir.
Respublikanın ərazisində ekoloji şəraitin mürəkkəbləşməsi və nəzərə
çarpacaq dərəcədə pisləşməsi torpaqlardan istifadədə məhdudiyyətlərin
qoyulmasını tələb edir. Təbiəti mühafizə, rekreasiya və qoruq rejimli
ərazilərin əsaslandırılmış sərhədlərinin müəyyənləşdirilməsi məsələsi
önəmə gəlir. Landşaftda ekoloji tarazlığı təmin etmək məqsədilə bir sıra
təsərrüfatların ixtisaslaşmasına korrektirovka edilməli, torpaqların
eroziyadan, aşınmadan və mənfi antropogen təsirlərdən qorunması üçün
kompleks tədbirlər sistemi həyata keçirilməlidir.
Torpaq və digər istehsal vasitələri üzərində müxtəlif mülkiyyət
formalarının təsbiti torpaqların hüquqi rejiminin dəyişməsinə səbəb
olmuşdur. Torpaq fondunun kateqoriyalar üzrə funksional təyinatının,
habelə torpaqlardan istifadənin rejiminin dəyişməsi sənaye, nəqliyyat,
müdafiə, energetika və digər qeyri-kənd təsərrüfatı məqsədləri üçün
torpaq ayrılmasının qaydaya salınmasını, təkmilləşdirilməsini tələb edir.
Təhlil göstərir ki, müvafiq dövlət orqanlarının, təşkilat və idarələrinin
respublikanın torpaq fondundan istifadəyə monitorinq səlahiyyətləri
artırılmalı, mövcud qanunçuluğun tələblərinə riayət üzərində nəzarət
gücləndirilməlidir.
Təbiəti müһafizəyə yalnız təbii komponentləri, təbii kompleksləri
müһafizə etmək kimi baxmaq zəruri deyildir. Təbii kompleksləri müһa-
fizə etmək əsas məqsədin yalnız bir һissəsidir. Əslində təbiəti müһafizə
təbiət-isteһsal sistemi daxilində öyrənilməli, təһlil olunmalıdır. Bu məsələ
daһa geniş mənada ətraf müһitin müһafizəsi ilə uzlaşdırılmalıdır.
67
FƏSİL III.
AZƏRBAYCANDA TORPAQ MÜNASİBƏTLƏRİNİN
FORMALAŞMASI TARİXİ VƏ İNKİŞAF
QANUNAUYĞUNLUQLARI
3.1. Ictimai-siyasi quruluş və torpaq münasibətləri
İstehsal prosesi məhsuldar qüvvələrin səviyyəsi və bu zaman yaranan
iqtisadi münasibətlərin məcmusu ilə xarakterizə edilir. İnsanın təbiətlə
qarşılıqlı təsir prosesi əmək prosesi olub, insanların məqsədyönlü
fəaliyyətidir. Əmək fəaliyyəti prosesində insan təbiətlə yaxından təmasda
olur və onu öz ehtiyaclarını ödəmək üçün bu və ya digər dərəcədə öz
tələblərinə uyğunlaşdırır. Əmək prosesinin nəticəsi əməyin məhsuludur.
Torpaqsız ümumiyyətlə hər hansı bir əmək prosesi mümkün deyil. İnsan
cəmiyyətinin inkişaf mərhələlərində torpaq daima “ümumi əmək vasitəsi”
kimi çıxış edir.
Təbii ehtiyatların əsasını təşkil edən torpaq ictimai formasiyalardan,
xalqların din və dillərindən, coğrafi məskunlaşmasından asılı olmayaraq
həmişə bəşəriyyətin ən dəyərli ümumxalq sərvəti kimi qiymətlən-
dirilmişdir.
Lakin bu sərvətdən istifadənin qaydaları, mülkiyyət formaları
ictimai-siyasi quruluşdan asılı olaraq müxtəlif olmuşdur. Yəni ictimai-
iqtisadi formasiya torpaq münasibətlərini formalaşdırmış, onlara söykə-
nərək torpaqdan istifadənin istiqamətlərini müəyyən etmişdir. Torpaqların
yararlılıq dərəcəsi, onların potensial imkanlarından istifadənin səviyyəsi
həmin torpaq münasibətlərindən irəli gəlmişdir.
Torpaq münasibətləri torpaqdan istifadə edən və ya mülkiyyətçisi
olan ayrı-ayrı insanlarla əsas istehsal vasitəsi olan torpaq arasında istehsal
prosesində yaranan münasibətdir. Torpaq münasibətləri istehsal münasi-
bətlərinin spesifik sferasıdır. Bu özünəməxsusluq torpağı başqa istehsal
vasitələrindən fərqləndirən xüsusiyyətlərdən və digər amillərdən irəli
gəlir. Torpağın istehsal vasitəsi kimi istifadəsi və bununla bağlı torpaq
münasibətləri sosial-iqtisadi, təbii-tarixi və sairə faktorlarla şərtləşir. Bu
sistemdə əsas faktor kimi sosial-iqtisadi şəraitlər çıxış edir. Belə ki, məhz
bu faktor torpaq üzərindəki mülkiyyət formasını müəyyənləşdirir ki, bu da
öz növbəsində dövlətin torpaq münasibətlərinin xarakterini formalaşdırır.
İstehsal münasibətlərinin bazisi olmaqla, torpaq münasibətləri
Dostları ilə paylaş: |