77
Qarabaşaqdan adi və tezbişən yarma, xırda yarma (pro-
del) və qarabaşaq unu hazırlanır.
Tarixdən məlumdur ki, monqollar və hunlar ət yeməkləri
ilə yanaşı qarabaşaq sıyığı ilə də qidalanmışlar. Qarabaşaq
sıyığı indi də pəhriz qidası kimi məşhurdur. Çünki onun tər-
kibində orqanizmdə yaxşı mənimsənilən dəmir, fosfor, kalsium,
alma və limon turşuları, suda həll olan vitaminlər vardır. Qara-
başaq yarması digər yarmalara nisbətən daha çox kökəlməyə
meyilli insanlara məsləhət görülür.
Qarabaşağın müalicəvi xassələri. Qarabaşağın çiçək-
ləndiyi vaxt onun otundan sənaye üsulu ilə rutin qlükozidi alı-
nır ki, bu da orqanizmə təsirinə görə P vitamininə oxşayır. Bu
maddə kapillyarların keçiricilik qabiliyyətini və kövrəkliyini
azaldır. Bir qayda olaraq, rutini C vitamini ilə birlikdə qəbul
edirlər. Çünki belə halda qan damarlarının divarları möhkəm-
lənir və bir çox xəstəliklərdə, o cümlədən infeksion, revmatizm,
hipertoniya və şüa xəstəliklərində qansızmaların qarşısı alınır.
Qanın yüksək laxtalanmasında rutindən istifadə etmək olmaz.
Xalq təbabətində qarabaşaq güllərindən hazırlanan
tinktura və həlimlər (1:10) öskürəyi yumşaldan və bəlğəmgə-
tirici dərman kimi istifadə olunur. Onu normasız çay kimi
içmək olar. Qarabaşaq çiçəyindən və yarpağından hazırlanan
çaydan bəzi bölgələrdə müalicəvi və profilaktiki tədbir kimi
aterosklerozda, xüsusən də yüksək qan təzyiqi ilə müşahidə
olunduqda içilir.
Xırdalanmış və ya bütöv qarabaşaq yarpaqları çibanın və
irinlənmiş yaraların üzərinə qoyulur. Bunun müalicəvi təsiri
yarpaqlarda olan fitonsidlərin irintörədən bakteriyaları məhv
etməsinə əsaslanır. Qarabaşaq unundan uşaqlar üçün tozvarı
dərmanlar, eləcə də yumşaldıcı təpitmələr hazırlanır.
Hər şeydən öncə, qarabaşaq yarması qidalı, fizioloji cə-
hətdən insan orqanizminə xeyirli məhsul kimi pəhriz qidasında
geniş miqyasda istifadə olunur.
78
Qarğıdalı – Кукуруза, маис – Zea mays L. Taxıllar
(Gramineae) fəsiləsinin Zea cinsinə aid birillik, birləpəli və
saçaqlı kök sistemi olan Zea Mays bitkisidir. Dənindən qida
məhsulları almaq üçün, gövdəsindən və yarpaqlarından silos və
senaj kimi qiymətli yem alınmasında istifadə olunur. Vətəni
Cənubi Amerikadır. Azərbaycana XVII əsrin sonunda gətirilib.
Dənlərinin pərdəliliyinə, xarici quruluşuna (formasına,
səthinə), endospermdə olan nişastanın və zülali maddənin
miqdarına görə Zea Mays növü 9 yarımnövə bölünür.
1.
Bərkdənli qarğıdalı – Z.M.imdurata.
2.
Dişşəkilli qarğıdalı – Z.M.indentata.
3.
Yarımdişşəkilli qarğıdalı – Z.M.semidentata.
4.
Nişastalı qarğıdalı – Z.M.amylacea.
5.
Partlayan qarğıdalı – Z.M.everta.
6.
Şəkərli qarğıdalı – Z.M.saccharata.
7.
Pərdəli qarğıdalı – Z.M.tunicata.
8.
Mumvarı qarğıdalı – Z.M.ceratina.
9.
Şəkərli-nişastalı qarğıdalı – Z.M.amylacea-
saccharata.
Qarğıdalı dəninin 5,2-9%-ni toxum qılafı, 6-8%-ni aley-
ron qatı, 8-15%-ni nüvə (rüşeym), 70-80%-ni isə endosperm
təşkil edir. Qarğıdalının kimyəvi tərkibi onun botaniki qrupun-
dan, becərildiyi şəraitdən və yetişmə dərəcəsindən asılıdır. Qar-
ğ
ıdalının tərkibində orta hesabla 70% nişasta, 12% zülali
maddə, 5,4-6,2% yağ, 1,3-1,5% minerallı maddə, 1,7-1,8% sel-
lüloza, 4,3%-ə qədər pentozanlar, 3,5-4,5% həll olan kar-
bohidratlar vardır.
Qarğıdalının tərkibində karotin (provitamin A), B
1
, B
2
,
B
6
, D, C vitaminləri, nikotin (PP) və pantoten (B
3
) turşuları
vardır.
Qarğıdalı unundan bir çox ölkələrdə buğda unu ilə
qarışıq çörək bişirilir. Qənnadı sənayesində istifadə olunur,
ondan qarğıdalı nişastası və patka hazırlanıb yeyinti məhsulları
istehsalında yarımfabrikat kimi istifadə olunur. Qarğıdalıdan
79
yarma, qarğıdalı lopaları, qızardılmış qarğıdalı çöpləri, part-
lamış havalı qarğıdalı və digər məhsullar hazırlanır. Qeyd et-
mək lazımdır ki, qarğıdalı yarmasında digər yarmalardan fərqli
olaraq D, E vitaminləri və karotin var, lakin qarğıdalı zülalı tam
dəyərli olmadığından insan orqanizmində pis mənimsənilir.
Qarğıdalıdan sənayedə nişasta, qlükoza, spirt, sirkə tur-
ş
usu, zülal (protein) və digər məhsullar alınır. Qarğıdalı göv-
dəsindən süni ipək, kağız, ağac spirti, süni kauçuk, rəng, lak,
karton, plastik kütlə, sellüloza, izolyasiya materialları alınır.
Qarğıdalının tullantılarından qiymətli məhsul olan qlütamin tur-
ş
usu alınır ki, bu da əsəb, ruhi və digər xəstəliklərin müalicəsin-
də istifadə olunur. Qlütamin turşusu maddələr mübadiləsində,
xüsusən beynin və ürəyin fəaliyyətində mühüm rol oynayır.
Eyni zamanda, qlütamin turşusu qan əmələgətirən fol tur-
ş
usunun (B
c
vitamini) tərkibinə daxildir.
Qarğıdalının müalicəvi xassələri. Qarğıdalı rüşeymin-
dən əldə edilən yağ yüksəkkeyfiyyətli bitki yağı olub,
qidalanmada geniş istifadə edilir. Bu yağın müalicəvi xassəsi
qanda xolesterinin miqdarını azaldır. Ona görə də qarğıdalı
yağından müalicəvi və profilaktiki vasitə kimi aterosklerozda
istifadə olunur. Bu məqsədlə gündə 75 q-a qədər qarğıdalı yağı
qəbul etmək məsləhət görülür.
Qarğıdalı saçaqları da yaxşı dərman vasitəsidir. Bu sa-
çaqlar qarğıdalı qıçaları yetişdikdə yığılır və qurudulur. Qar-
ğ
ıdalı saçaqlarında sitostearin, stiqmastearin, efir və piy yağları,
acı qlükozidlər, saponinlər, C və K vitamini, kamedlər və qat-
ranvarı maddələr vardır.
Qarğıdalı saçaqları XIX əsrin yarısından sidikqovucu
vasitə və arıqlamaq məqsədilə istifadə olunmağa başlanmışdır.
Lakin uzun müddət saxlanılmış saçaqların sidikqovucu
xassələri kəskin azalır.
Müasir dövrdə qarğıdalı saçaqlarının istifadə dairəsi ge-
nişlənmişdir. Ondan qaraciyərin və öd kisəsinin iltihabında, öd
yollarının, sidik kisəsinin və böyrəklərdəki daşın müalicəsində
80
müvəffəqiyyətlə istifadə olunur. Qarğıdalı ləçəkləri qanın laxta-
lanmasını sürətləndirdiyi üçün, ondan qanaxmalarda da istifadə
oluna bilər. Qarğıdalı saçaqları tinktura və həlim formasında
qəbul edilir. Bu məqsədlə 10 q qarğıdalı saçaqları 300 ml soyuq
suda isladılır, 30 dəq emallı və ya şüşə qabda ağzı örtülü
olmaqla qaynadılır, soyudulur və hazır həlim 3-4 saatdan bir 1-
3 xörək qaşığı içilir.
Qovrulub üyüdülmüş qarğıdalı balla ishala qarşı istifadə
olunur.
Lərgə, güllücə – Чина – Lathyrus sativus L. Paxlalılar
(Leguminosales) fəsiləsinə aid olan birillik ot bitkisidir. 50-dən
artıq növündən ən çox 4 növü daha çox becərilir. Əmtəəlik
paxla dəni, əsasən əkilən lərgədən – Lathyrus sativus L. alınır.
Tərkibində 15-24,4% zülal, 38-41% nişasta, 2,2% yağ, 3,1%
şə
kərlər, 4,9% sellüloza, 3,0% minerallı maddələr vardır. Kənd
təsərrüfatında lərgə, əsasən mal-qaranı yemləmək üçün istifadə
edilir. Lakin lərgə dənindən digər paxlalılar kimi kulinariyada
istifadə olunur. Azərbaycanda, əsasən Lənkəran-Astara bölgə-
sində becərilir. Hədik, lərgə plov və digər xörəklərin hazırlan-
masında istifadə olunur. Müalicəvi məqsədlə istifadə olunmasa
da, tərkibində zülali maddələr çox olduğundan qidalı yeyinti
məhsulu kimi dəyərlidir. Lakin podaqra xəstəliyindən, bəzi
böyrək xəstəliyi və sidik yollarının iltihabından əziyyət çəkən-
lərin lərgədən istifadə etmələri məsləhət görülmür.
Lobya – Фасол – Phaseolus vulgaris L. Paxlalılar
(Leguminosales) fəsiləsinə aid olan birillik və çoxillik bitkidir.
Vətəni Cənubi Amerikadır. 150-dən çox növündən 20 növü
becərilir. Bunlardan adi lobya (Phaseolus vulgaris L.) daha çox
becərilir. Standarta görə lobyanı 3 tipə ayırırlar:
I tip – ağ lobya,
II tip – birrəngli lobya,
III tip – alabəzək lobya.
Lobyanın tərkibində 21-28% zülal, 42,4-50% nişasta,
2,0% yağ, 3,8% şəkərlər, 3,8% sellüloza, 3,5% minerallı maddə
Dostları ilə paylaş: |