409
başqa, 24 müxtəlif terpenlər, spirt, keton və aldehidlər
tapılmışdır.
Boya maddəsinin miqdarı fotoelektrokalorimetr üsulu ilə
müəyyən edilmişdir və bunun miqdarı 3,5%-dir. Boya maddə-
sinin əsasını qırmızı-narıncı rəngli krotsin maddəsi təşkil edir.
Zəfəranın tərkibindəki pikrokrotsin qlükozidi hidroliz olunduq-
da qlükoza və aldehid safranal əmələ gəlir. Bu isə efir yağının
ə
sas hissəsinin birləşmiş formada olduğunu göstərir. Zəfəranın
tərkibində karotinoidlərdən
α
-,
β
-
və
γ
-karotin, likopin, azafrin,
zeaksantin
vardır. Zəfəranın tellərində B
1
və B
2
vitamini,
həmçinin, flavanoidlərdən – izoramnetin və kemferol vardır.
Zəfəran tünd qırmızı rəngdə, yağlıtəhər və elastiki
tellərdən ibarət olmalıdır. Qoxusu tünd, məstedici ədviyyə
ə
trinə malikdir. Dadı bir qədər acı olub, krotsin qlükozidinin
dadını verməlidir. Nəmliyi 12%, külü 7%-dən çox olmamalıdır.
Sütuncuğun (sarı tellərin) miqdarı 5%-dən, mineral qatışıqların
miqdarı isə 1,5%-dən çox olmamalıdır. Zəfəranın keyfiyyəti
18-281-76 saylı SST-nin tələblərinə uyğun olmalıdır.
Zəfəranın 10 ml sulu cövhəri (0,1 q zəfəran telləri 1 litr
suda 12 saata qədər saxlandıqdan sonra alınan sulu cövhəri) 1
litr suyu, daha doğrusu, 1:1000000 nisbətində suyu yaxşıca
saraltmalıdır.
Zəfəranın xarici görünüşü, iyi, dadı, rəngi və ətri orqa-
noleptiki yolla müəyyən edilir. Laboratoriya üsulu ilə zəfəranın
nəmliyi, ümumi külün və 10%-li xlorid turşusunda həllolmayan
külün miqdarı, efir yağının və başqa təsiredici maddələrin
miqdarı kəmiyyət və keyfiyyətcə müəyyənləşdirilir.
Zəfəranı sərin, qaranlıq yerdə və nisbi rütubəti 65-70%
olan binalarda qaranlıqda saxlamaq məsləhət görülür.
Hazırda zəfərandan yeyinti sənayesinin bir çox sahə-
lərində – qənnadı sənayesində, likör-araq istehsalında, yağ-
pendir istehsalında və s.-də istifadə olunur.
Zəfəran Azərbaycan kulinariyasında geniş miqyasda
tətbiq edilir. Milli xörəklərin (piti, bozbaş, plov, südlü sıyıq və
410
s.) və şirniyyatların (paxlava, süd çörəyi, şorqoğal, şirin nazik
və s.) hazırlanması zəfəransız mümkün deyil. Reseptə görə
zəfəran xörəklərə 0,1% miqdarında əlavə edilir. Azərbaycan
kulinariyasında 150-dən çox müxtəlif xörəklərin və 20-dən çox
müxtəlif şirniyyatların hazırlanmasında istifadə olunur. Milli
xörəklərimizin şahı sayılan plovları zəfəransız təsəvvür etmək
olmaz.
Qurudulmuş zəfəranı 1-5 kq tutumlu hermetik bağlı
tənəkə bankalarda qablaşdırırlar. Pərakəndə ticarət üçün, əsasən
1 q kütlədə şüşə qablarda və ya sellofan paketlərdə qablaşdırıb
buraxırlar. Zəfəranı sərin və quru anbarlarda, qaranlıqda sax-
lamaq lazımdır.
Zəfəranın müalicəvi xassələri. Zəfəran hələ qədim
dövrdə rəngləyici maddə kimi məşhur olmuşdur. Uzun illər
boyu xalq təbabətində bəzi xəstəliklərə qarşı zəfəran bir dərman
kimi işlədilmişdir. Ondan qıcolma, gözağrısı, göyöskürək,
üşütmə və qızdırma (Nizaminin əsərlərində qeyd edildiyi kimi)
zamanı istifadə edilmişdir.
ndi də təbabətdə zəfəran tinktura şəklində tiryək damcı-
sının tərkibində, həb şəklində mədə xəstəliklərində, sakit-
ləşdirici və ağrıkəsici dərman kimi tətbiq edilir. Xaricə sürtmək
üçün zəfəranın məlhəm və plastrından istifadə olunur. Xalq
təbabətində zəfəran sinir sistemini tənzimedici maddə kimi
işlədilir. Hazırda xalq arasında zəfərandan göz xəstəliklərində,
ürək-damar və əsəb xəstəliklərində daha çox istifadə olunur.
Hazırda zəfəranın təbabətdə işlədilməsi məhdudlaş-
dırılmışdır. S.E.Zemlinskinin (1958) məlumatına görə zəfəran
bəzi hallarda çox az işlədilən dərmanların (Qufeland uşaq tozu,
qarışıq sabur tinkturası və zəfəran tiryək tinkturası) tərkibinə
daxil edilirdi.
Zəfərandan ətriyyat sənayesində (ətirli sabunların və
tərkibinə efir yağı daxil olan başqa məhsulların istehsalında)
istifadə edilir. Zəfəranın tərkibində 0,4-1,3% efir yağı olur ki,
411
bu da onun ətriyyat sənayesi üçün yaxşı xammal olduğunu
göstərir.
Ə
vvəllər zəfəran tonuslandırıcı vasitə hesab olunurdu.
Ondan qadın xəstəliklərinə qarşı, sarılıqda, şişlərdə, isteriyada,
ipoxondriyada, babasildə və digər xəstəliklərdə istifadə olunur-
du. Hazırda zəfəran homeopatiyada, təlaşlı öskürəkdə və uşaq-
ların spazmatik hallarında tətbiq olunur. Müasir təbabətdə zəfə-
randan ağrıkəsici, qıcolmaya qarşı, ürəkağrısına qarşı və
sidikqovucu vasitə kimi, eləcə də mədə-bağırsağın bəzi xəstə-
liklərində istifadə olunur.
Elmi təbabətdə zəfəran tinkturası şəklində və tiryək dam-
cısının tərkibində mədə-bağırsaq xəstəliklərində sakitləşdirici
və ağrıkəsici dərman kimi işlədilir. Xalq təbabətində zəfəran-
dan sinir sistemini tonuslandıran maddə kimi də istifadə olunur.
Zəncəfil – Имбир – Zingiber officinale. Zəncəfil (Zin-
giberaceae) fəsiləsindən çoxillik kökümsov gövdəli qədim
ə
dviyyat bitkisidir. Zəncəfil bitkisinin qurudulmuş ana kökün-
dən ibarətdir.
Zəncəfil bitkisi Hindistanda, Yaponiyada, Çində və Av-
straliyada mədəni surətdə yetişdirilir. Becərilməsindən asılı
olaraq zəncəfil bir neçə növə ayrılır: Yamay zəncəfili (key-
fiyyətcə ən aşağı sort sayılır), Hindistan zəncəfili (Malabar və
Benqaliya), Çin zəncəfili (Koxinxin), Yaponiya və Afrika
zəncəfili (ən aşağı keyfiyyətli zəncəfil). Əmtəə çeşidinə görə
zəncəfil ağ, qara və ağardılmış zəncəfil sortlarına ayrılır. Zən-
cəfildən eramızdan qabaq Hindistan və Çində məşhur ədviyyə
bitkisi kimi əkib-becərmişlər. Roma dövlətinin təməl daşı qo-
yulana qədər dünyanın bir çox ölkələrində zəncəfil məşhur
ə
triyyat kimi, eləcə də müalicəvi xüsusiyyətlərinə görə qiymətli
sayılmışdır. Onun köküm-sovlarından hazırlanmış preparat-
lardan, eləcə də cövhərlərdən taun, tif, qızdırma və bu kimi
xəstəliklərin qarşısının alınmasında istifadə olunmuşdur.
Hazırda isə zəncəfildən ədviyyat kimi dünyanın əksər
xalqlarının mətbəxində hazırlanan xörəklərin tamını, ətrini və
412
keyfiyyətini yaxşılaşdırmaq üçün işlədilir. Ədviyyat kimi ən
çox qənnadı, çörək-kökə, spirtsiz içkilər, pivə istehsalında, ət-
riyyat sənayesində geniş istifadə olunur. Zəncəfildən ədviyyatın
bir növü kimi kulinariyada və yeyinti sənayesində istifadə
edilir.
Bundan əlavə, Azərbaycanda bir çox milli məhsullar
(ədavalı halva, quymaq) və içkilər (səhləb) zəncəfillə hazırlanır.
Zəncəfilin tərkibi faizlə aşağıdakı kimidir: su – 8-16;
azotlu maddələr – 5-8; yağ – 2-8; nişasta – 40-60; pentozanlar –
5-7; sellüloza – 3-8; efir yağları – 1,5-3,5; kül – 3-7. Qurudul-
muş zəncəfil köklərinin uzunluğu 8-10 sm, qalınlığı isə 2 sm-ə
qədər olur. Lakin bu kökləri sonra da 1-2 sm uzunluqda doğ-
rayırlar. Zəncəfilin tünd xoş ətri tərkibindəki efir yağlarından,
yandırıcı dadı isə fenolabənzər qinqeral (C
17
H
26
O
4
) maddəsinin
olmasından irəli gəlir. Zəncəfil efir yağlarında ən çox sin-
qiberol
(C
15
H
24
), kamfen (terpen), fellendron və sinqiberol
spirti
vardır. Zəncəfilin nəmliyi 12%-ə, külü 5%-ə, efir yağı isə
1,4%-ə qədər olmalıdır. Zəncəfil toz halında da satışa buraxılır.
Zəncəfil köklərini və ya tozunu karton qutularda, yaxud sello-
fan paketlərdə 10 q kütlədə satışa buraxırlar.
Zəncəfilin müalicəvi xassələri. Zəncəfilin tozundan
müalicəvi təsirə malik olan məlhəmlərin, cövhərlərin və eliksir-
lərin tərkibinə qatılır. Xalq təbabətində zəncəfildən qantəzyiqini
salmaq, sakitləşdirici, tonuslandırıcı, istilikgətirici vasitə kimi
istifadə olunur. Zahı qadınlara zəncəfilli quymaq verilir.
Zəncəfil başağrılarında, bronxial astmada, ürəkbulanması və
qusma əleyhinə tətbiq olunur. Zəncəfil yaddaşı möhkəmlən-
dirir, tozu isə traxomaya qarşı da ən yaxşı vasitə hesab olunur.
Dostları ilə paylaş: |