Adiləә
144
səәni bütün varlığımla?!
Yoxsa eşqin təәrifini
yazmazdım qumsallıqdan,
yazmazdım səәhralardan.
Ya da hiss etməәzdim səәni ta uzaqdan.
Zaman sağaltdı yaralarımı,
daha soyunmuşam qaralarımı.
Sağaldı səәnin vücudundakı xəәstəәlik ,
məәnim vücudumdakı səәnsizlik.
İndi səәhrada su axtaran o qadın deyiləәm...
ƏӘvvəәl xəәyallarım itdi,
sonra ümidləәrim soldu.
Nəә oldusa səәni uzaqdan görəәndəә oldu.
Məәhəәbbəәtimin sızıltısı dondu,
əәlləәrim üşüdü, qar yağdı üstüməә...
...vəә o gün yeni bir nəәğməә oxudu
titrəәyəәn dodaqlarım.
Ayrıldıq...
Ayrılıq ölüm deyil ki...
ƏӘlvida... ƏӘlvida...
Yuxuma yağış yağır
145
EY TALEYİM APAR MƏӘNİ
Ey məәnim həәyat bulağım,
beləә uzaqlara axma.
Ey taleyim,
məәni qurdlar süfrəәsindəә
təәk buraxma.
Bükük qoyma boynumu,
həәyat gizləәnqaç oyunumu?
Səәn olubsan yelləәncəәk təәk,
yelləәnirəәm neçəә ildi məәn dəә səәndəә.
Bəәxtim məәnim,
bilirsəәn ki, bu ürəәk yalan ağrımaz.
Ürəәyiməә əәkdiyin o ilk ağac tez qurudu.
Zalım ağac,
asdı məәni budağından
gəәncliyimi sürüdü.
O ağacın cürük kökü qırır xəәyallarımı,
sıxır damarlarımı...
Ey məәnim həәyat bulağım,
axarınla tumarla saçlarımı.
İstəәyirsəәn, sürü məәni yanınca...
Hara axsan, hara getsəәn,
Ey taleyim, apar məәni,
aparmasan, düşəәcəәyəәm dalınca...
Adiləә
146
GEDİRƏӘM
Doydum yazıdan, oxudan,
Bezdim yalandan, qorxudan,
Oyandım qara yuxudan
İşığıma gedirəәm.
Yolum var həәr gün bir addım,
Yeri bezdirdi fəәryadım.
Buluda yazılıb adım,
Yağışıma gedirəәm.
Sözüm gülməәdi ürəәkdəәn,
Nəә alçaqdan, nəә yüksəәkdəәn.
Qala tikdim daş, kəәsəәkdəәn,
Koğuşuma gedirəәm.
Hey ağladım əәsəә-əәsəә,
Könlümü bağladım səәsəә.
Allahdan başqa heç kəәsəә –
Aşiqiməә gedirəәm.
Yolumu kəәsəәnləәr olub,
Yaşam vəәd edəәn çoxalıb.
Etibar ölübsəә, ölüb –
Doğuşuma gedirəәm.
Yuxuma yağış yağır
147
NİYƏӘ MƏӘNƏӘ ÖYRƏӘTMƏӘDİN
Canım anam,
niyəә məәnəә öyrəәtməәdin yaşamağı?
Öyrəәtmisəәn bu dünyanın dəәrdləәrini
ürəәyimdəә daşımağı.
Öyrəәtmisəәn yuva tikim
bu dünyanın torpağından, daşından.
Kirpiyimləә od götürüm
dünyanın göz yaşından.
Bilməәdim ki, yuva olmaz
ürəәyimin ağrısından,
yanğısından.
O vaxt kömür sobasının istisindəә
yatdım,
səәn öləәnəәdəәk yatdım.
Ömür keçdi,
təәrgitməәdim bu vəәrdişi,
deyəәsəәn adəәt etmişəәm
gəәncliyimdəә qazandığım
yaraları qaşımağı...
Canım anam,
niyəә məәnəә öyrəәtməәdin
yaralarsız yaşamağı?
Adiləә
148
SIRASINA
“Yüz deyil, min deyil içimin dəәrdi,
durub dayanıblar toy sırasına”
Yavəәr Həәsəәn
Ey dostum, gəәl tutaq toyunu səәnin,
Heyifdi bu qəәdəәr göz qorasına.
Olsun bir gözəәlin oyunu səәnin,
Qalma subayların say sırasına.
Tab da, tabana da olar sevəәndəә,
Bu qəәdəәr dad etməәz aşiq sevəәndəә.
Eləә haray çəәkdin qorxdu sevəәn dəә,
Gəәlib dayanıbdı hay sırasına.
Dünya dolu insan çoxun üzündəәn,
Məәn adam gəәzirəәm yoxun üzündəәn.
Sinəәm meydan olub oxun üzündəәn,
Səәn dəә gəәlib durdun yay sırasına.
Ağlatma, di kiri, qəәm üstəәyəәm məәn,
Bir himəә bəәnd kimi dəәm üstəәyəәm məәn.
Yaşında boğullam nəәm üstəәyəәm məәn,
Sonra duracaqsan vay sırasına.
Yuxuma yağış yağır
149
BU DA BİR DUADIR
Allahım, yalvarıb əәhd eləәyirəәm,
Məәni sürünəәn təәk aparma yerdəәn.
Yüksəәkdəә uçmağa cəәhd eləәyirəәm.
Tutsan əәlləәrimdəәn qalxacağam məәn.
Süzülüb gözümdəәn su kimi axsa,
Bir sevgi çiçəәyi, bir yaşıl çəәməәn.
Özün xatirinəә bəәxtim dəәyişsəәn,
Bulağın gözü təәk axacağam məәn.
Dursan xəәyal kimi üzbəәüzümdəә,
Arzular itməәsəә, arzular yetsəә.
Durub arzuların şimşəәk izindəә,
Bu gündəәn özüm dəә çaxacağam məәn.
Bir hikməәt toxusan dodaqlarıma,
Bir yamşaq yaxısan yanaqlarıma,
Bir dua oxusan qulaqlarıma,
Qoparıb sinəәməә taxacağam məәn.
Ruhuma süzülsəә sabah azanı,
Bahar sansa dəәli konlüm xəәzanı.
Zaman dəәyişsəә dəә qəәləәm yazanı,
Fəәnaya, məәnaya baxacağam məәn.
Allah hüzuruna çıxacağam məәn.
Dostları ilə paylaş: |