Microsoft Word Yuxuma yagish yagir doc
Yüklə 0,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Adiləә 30 SEVGİMİZ KİMİ
- Yuxuma yağış yağır 31
- YALAN SEVGİ
- Adiləә 32 YELLƏӘRƏӘ VERDİM
- Adiləә 34
- Yuxuma yağış yağır 35
Adiləә 30 SEVGİMİZ KİMİ Bir vaxtlar çağlayan bulaqdın – içiməә axan. İndi isəә könlüməә yük olub uzaqlaşman. Yoxluğuna yaslanıram gecəәləәr, darıxıram gündüzləәr. Könlümü əәridəәn nəәğməәləәr dinləәyirəәm. ƏӘlləәrinləә toxunduğun əәlləәrim yanır. Nəәfəәsim kəәsilir öz elimdəә - qəәriblikdəә, nəәfəәsim kəәsilir səәnsizlikdəә. Toz zəәrrəәcikləәrinəә ayrılır ruhum küçəәləәrdəә. ƏӘridir, yox edir bizi. Sinəәməә sıxıb saxladığım nəәfəәsim bir ah kimi çırpılır uçan quşun qanadına. Səәnəә təәrəәf əәsəәn küləәkləәrəә qarışır, səәnəә çatmır. Səәnsiz - əәlim heç nəәyəә yatmır. Ahım yükləәnib dönür özüməә. Yağışa çevrilib yağır üzüməә. Yaş olub dolur gözləәriməә, tökülür torpağa. O torpaqda boynu bükük bəәnövşəә bitir. Vaxtsız açır, tez solur, Yuxuma yağış yağır 31 qar altında üşüyür, çəәnəә, dumana düşür. Yarımçıq yaşayır ömrünü, sevgimiz kimi. YALAN SEVGİ Həәr kəәlməәni doğru sanıb inandım boş vəәdinəә. Aldanaraq bir qul kimi qıfıl vurdum diliməә – nəә danışa, nəә dinəә. Bir sevgi böyütdüm könlümdəә – yalanı səәn, doğrusu məәn. Təәpəә çıxdı qarşıma, dağ biləәrəәk dırmandım. Yalana sürgün sevgiyəә məәhkum olaraq yandım. İndi yalan sevgimin doğru yasını tuturam. Həәr sabah kəәdəәrimləә yuxudan oyanıram. Adiləә 32 YELLƏӘRƏӘ VERDİM Gücüm çatmır, yazılanı silməәyəә, Qisməәt nəәləәr gəәtirəәcəәk – bilməәyəә, Gecikmişəәm həәyatına gəәlməәyəә, Məәn gəәnclik çağını yelləәrəә verdim. Oduna yanıram, oduma yanan, Xəәyalımı sevib, adımı anan, Məәndəәn uzaqlarda üşüyəәn, donan, Məәn gəәnclik çağını yelləәrəә verdim. Gecəәləәr hicrana dözməәk olarmış, Sevgisiz yollarda azmaq olarmış, Ağladan şeirləәr yazmaq olarmış, Məәn gəәnclik çağını yelləәrəә verdim. Arxanca düşəәrəәk izləәmirəәm heç, Desəәm, yalan olar, gözləәmirəәm heç, Günah özümdəәdir, gizləәmirəәm heç, Məәn gəәnclik çağını yelləәrəә verdim. Gündüz atəәşləәrəә yandım, alışdım, Gecəәləәr yataqda küləә qarışdım. Günəәşləә bölüşdüm, ayla danışım? Məәn gəәnclik çağını yelləәrəә verdim. Yuxuma yağış yağır 33 ÜMİD VER Bu gün ürəәyimdəәn qara qan axır, Bulud təәk dolubdur, şimşəәyi çaxır, Hay çəәkib haylayıram, gəәl, Öyüd ver məәnəә, danla, küsdür ağlayıb ürəәyimi boşaltmaq üçün. Ya da məәnəә ümid ver yaşatmaq üçün... * * * İstəәyirsəәn, nəәğd ver, Yoxdursa hesabdan ödəә. Fəәrqi yoxdur... Bircəә qurusu da bəәsimdir, Bir cib dolusu da. Bilmirəәm, harda gizləәtmisəәn, Könlündəә, ruhunda, duyğularında? Hamısına cavab verməә, Təәk söz istəәyirəәm, varımdır – de. Sonrasını unutsan da... Bir ümid ver indi, – varsa... Adiləә 34 * * * Təәsəәvvür eləә ki, suda boğuluram, Çırpınıram, gücüm əәliməә çatır, uzadıram. Diliməә çatır, “ümid ver” – deyəә bağırıram. Vaxtın yoxdu düşünməәyəә, vaxtım yoxdu gözləәməәyəә. Bir ümidi nəәfəәs bil, can bil... Verirsəәn ver, vermirsəәn, çıx get. * * * Məәnəә ümid verəәcəәk qəәdəәr yaxın deyilsəәnsəә səәn, unutduracaq qəәdəәr uzaq ol məәndəәn. Nəә varımdır – ürəәyimdəә, əәlləәrim bomboşdur, qorxuram uzatmağa. Boş dönəәrsəә geriyəә, məәn özüm dəә düşəәcəәyəәm boşluğa. Unutmaq çəәtin deyil, unuda biləәrəәm, unudub bəәxtimdəәn küsəәrəәm, yenəә ümid olar gəәrəәyim. Kölgəәni gördüyüm an dünyam titrəәyir, Dünyam dediyim dəә Yuxuma yağış yağır 35 ovcum boyda ürəәyim... Fikir verməә bu şeiriməә, məәn ürəәkli adamam... Qürurluyam, beləәyəәm. Etiraf eləәyirəәm, Bu dünyada təәkcəә səәnin ümidinəә köləәyəәm... * * * Kim bilir, həәləә neçəә yay gün yandıracaq məәni. neçəә payız xəәzan düşəәcəәk ağaclara, neçəә qış qar yağacaq başıma... Kim bilir, həәləә neçəә ölkəәləәr gəәzəәcəәk köçəәri quşlar, neçəә yazın müjdəәsini verəәcəәk qaranquşlar... Bilmirəәm, bircəә bunu bilirəәm ki, hansı yaşda olsam da, bitməәyəәcəәk səәnəә olan ümidləәrim. İslatsa da yağış, qurutsa da gün, yaşayacağam ümidimləә, yaşlanacağam ümidimləә. Bu dəәyişəәn dünyamda təәk səәn olacaqsan dəәyişməәyəәn gerçəәyim. Yüklə 0,81 Mb. Dostları ilə paylaş:
|