Microsoft Word Zahid ikinci kitab
Yüklə 2,17 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana
Milli Kitabxana
121
unudub. Əslində xeyli müddətdə qız boynunda təzə, tanış bir ip ağırlığının olmadığını duydu. Amma qətiyyən başa düşmədi ki, bu, məhz kisənin sapının ağırlığıdır. Yalnız axşam yatanda kisə yadına düşdü. Atası qonşu otaqda ağcaqanad vızıltısına oxşar ağlamaq səsini eşidəndə əvvəl bir şey başa düşmədi. Sonra bu nazik ağcaqanad vızıltısı həqiqi ağlamağa çevriləndə işin nə yerdə olduğunu anladı. Belə hallarda evdə necə söhbətlər olduğunu yəqin bilirsən. Ata sabah dünyanın ən gözəl pul kisəsini alacağmı vəd edir, uşaq isə bir az da bərk hönkürüb, məhz həmin pul kisəsini istəyir. İstəyirəm pul kisəsinin yanına qayıdaq görək onun başına nələr gəldi. Mən sizə dedim ki, Tanya geyinib çimərlikdən gedəndə kisə elə bildi ki, qız onunla zarafat edir. Amma qız sarı saçlarını yelləyə-yelləyə uzaqlaşanda başa düşdü ki, məsələ ciddidir. Kisə nə qədər qışqırdısa qız eşitmədi. Bir azdan çimərlikdən əl-ayaq çəkildi. Hardansa balaca bir it gəlib çıxdı. O, daşların arasını imsiləyib nəsə axtarırdı. Kisə ona salam verdi. Amma küçük heç elə bil pul kisəsinin dediyini başa düşmədi. Ya da bəlkə onun salamını eşitmədi. Sadəcə olaraq yaxın gəlib onu imsilədi və uzaqlaşdı. Sonra çimərliyi yığışdıran qarı gəlib çıxdı. Daşların arasına atılıb qalan kağızları yığışdırdı. Amma kisəyə əlini də vurmadı. Görünür "Ördək balası" ağ daşa oxşadığı üçün qarı onu daşlardan seçə bilmədi. Səhərin lap tezdənindən Tanya gəldi. Atası ilə daşların arasını axtarmağa başladı. Pul kisəsi yenə də qışqırmağa başladı. Bu dəfə o lap bərkdən qışqırdı. Belə bir səslə o heç zaman qışqırmamışdı. Təkcə bir dəfə, yadındadırmı, səhər tezdən Tanya kisənin içində üçlük oluğunu görəndə "Nənə, nənə, ay nənə" deyib həyəcanla qışqırmışdı. Doğrudur, onda Tanyanın səsi o qədər hündür idi ki, pul kisəsinin səsini Milli Kitabxana
122
eşitmədi. Amma bax, onda pul kisəsi elə indiki kimi həyəcanla qışqırmışdı. O vaxt kisə qışqırıb deyirdi ki, Tanya nənəsinin bic-bic gülümsünən gözlərinə baxsın. Bu gözlərdə çox sirr var. Amma Tanya onu eşitməmişdi və nənəsinin gözlərində gizlənən həmin o sirr eləcə də açılmamış qalmışdı. İndi isə daha o sirr haqqında sənə danışmağa elə bir ehtiyac yoxdur, əziz oxucu, özün fikirləş. Gör tapa bilərsənmi?! Tapmasan hekayəni bir də oxu. Hə, pul kisəsi həmin həyəcanla bir də qışqırdı. Və yalnız bu zaman Tanya onu gördü. Ağ daşların arasında bürüşüb yatan balaca "Ördək balası"nı bağrına basdı. Göy üçlük necə qatlanmışdısa eləcə də dururdu. Sabah bu üçlüyə on beş dondurma alınacaqdı.
Milli Kitabxana
123
AYTƏN VƏ NAZİM
ranın suyu çoxdan kəsilmişdi. Ona görə də burnunu aşağı sallayıb, dərin fıkrə getmişdi: "Necə gözəl günlər var idi. Mənim burnumdan gümüşü su damcılayanda uşaqlar yanımdan uzaqlaşmırdılar. Bax, o bantı ağ, kəpənəyə oxşayan qızı görürsünüz? Hə, ilk dəfə onunla tanış olmuşam. Balaca vedrəsini burnumun qabağına qoyub dedi: —Zəhmət olmasa bir az mənə su verin. Belə nəzakətli bir müraciətin qabağında mən ona adi su verə bilərdimmi? Bu ancaq səfehlik olardı. — Mən onun vedrəsini ağzına kimi bulaq suyu ilə doldurdum. Bir azdan bax, o əlində quşatan gəzdirən oğlan gəldi. Vedrəni qabağına qoyub quşlara daş atmağa başladı. Sonra mənə tərəf çevrilib dedi:
Mən bərk hirsləndim. Sizə deyim ki, indiyəcən belə bərk hirslənməmişdim. Bir az öskürüb fınxırdım. Nəfəsimi içəri çəkib necə hirslə püflədimsə oğlan kənara sıçradı, onun vurmağa hazırlaşdığı sərçə uçub getdi. —Bura bax, deyə oğlan üstümə qışqırdı. Başa düş- mürəm sən kransan, yoxsa parovoz. Bir az yavaş də. Quşları qorxudub uçurtma. —Lap yaxşı oldu — deyə mən arxayın fısıldadım və onun vedrəsinə lilli, bulanıq su tökdüm. Bəs necə?! Ondan quşların intiqamını almalıydım, ya yox?! Oğlan deyinə-deyinə getdi. Milli Kitabxana
124
Bir azdan bantı kəpənəyə oxşayan həmin qız yenə gəlib çıxdı. O, zərif, qəşəng əlləri ilə başımı sığallayıb dedı: —Sən dünyanın ən ağıllı kranısan. Vedrəmə doldur- duğun əsl bulaq suyu idi. Zəhmət olmasa yenə də belə bir yaxşılıq elə. Bu dəfə onun vedrəsinə xalis gülab doldurdum. Qızıl güldən çəkilmiş bu suyun ətri adamı lap uzaqdan vururdu. Qız küçəylə gedəndə bir görəydiniz. Adamlar dayanıb bu ətirli suya baxır və onun hansı krandan doldurulduğu ilə maraqlanırdılar. Amma birdən lap səfeh bir iş oldu. Qızın vedrəsindəki gülabın ətrini duyan bal arıları bircə anda onu dövrəyə aldılar. Onlar bu gözəl suyun dadına baxmaq üçün vurnuxur, özlərini vedrənin içinə soxurdular. Qız isə heç elə bil bu iynəli acgözləri görmürdü. Vedrəsi ayaqlarına dolaşa-dolaşa gedirdi. Qız gözdən itməmişdi ki, bayaqkı oğlan gəlib çıxdı. Deyəsən apardığı suyu bəyənməmişdilər. —O nə su idi mənə verdin, — deyə oğlan qışqırdı. — Elə bil gölməçədən doldurmuşdun. Ağacların dibinə, tökməkdən başqa əlacımız qalmadı. Amma Aytənin vedrəsinə bulaq suyu doldurursan. Mən həmin o qızın adının Aytən olduğunu indi bildim. Gözəl adı varmış. Oğlan isə vedrəsini qabağıma qoyub quşatanı tuşladı. Mən fısıldamağa macal tapmamış nişan alıb atdı. Elə o saat da sərçə budağından qırılmış yarpaq kimi torpağa düşdü. Daş onun qanadını yaralamışdı. Oğlan yüyürüb sərçəni tutdu və suya gəldiyini tamam yadından çıxarıb oynamağa başladı. Mən bundan istifadə edib onun vedrəsini demək olar ki, palçıqla doldurdum. O qədər palçıq tökmüşdüm ki, boğazımı xeyli təmizləməli oldum. Oğlan isə heç vedrəsinə baxmadı. Götürüb getdi. Arılar çoxalmışdı, Aytən yeriyə bilmirdi. Buna görə də küçənin başında vedrəsini yerə qoyub gözləyirdi ki, görsün bu işlərin axırı necə olacaq. Oğlan da palçıqla dolu vedrəsini götürüb sərçəsinə baxa-baxa onun yanına çatdı. Aytən dedi: Yüklə 2,17 Mb. Dostları ilə paylaş:
|