Microsoft Word Zahid ikinci kitab
Yüklə 2,17 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana
Milli Kitabxana
223
Gecədən xeyli keçməsinə baxmayaraq ev əşyalarını yavaş-yavaş qəbiristanlığa daşıdı. Qəbiri o qədər enlətdi ki, bütün əşyaları oraya sığışdırdı. Ancaq televizoru yerləşdirmək üçün yalan olmasın az qala səhərəcən əlləşdi. Axırı ki, hər şeyi qəbrin içində gizlədə bildi. Öz aramızdı, onu da deyim ki, Bəşir hətta Sənəm qarının axşamdan çöldə qalan səhəngini, qəbirqazanların burda qoyub getdikləri iki bel və bir külüngü də gətirib qəbirdə basdırdı ki, lazım olar. Sonra tərini silib, yaş torpağın üstündə oturdu və bərkdən güldü. —Hi-hi-hi... Sənəm qarı, bax indi rahat ölə bilərəm. Lakin hər şeyi basdırandan sonra Bəşir yuxusuzluq xəstəliyinə düşdü. Axı onun gözlərinə yuxu necə getsin? Var-yoxun qəbiristanlıqda, özün get, evdə yat görüm, necə yatırsan. Gözlərini basdırdığı əşyalara zilləyib şirin xəyallara dalırdı. Bəli, onun var-dövləti hətta öləndən sonra da, özününkü olacaqdı. Ancaq bu ölüm zəhrimara qalmış hardaydısa gəlib çıxmırdı ki, çıxmırdı. Bəşir nə qədər pencəyini çıxarırdı, qəbirin yanında lap lüt otururdu ki, ona soyuq dəysin, amma soyuq ona kar eləmirdi. Günlərin bir günü Bəşir yuxusuzluqdan öldü. Qəbirin yanında o qədər yuxusuz qalıb şirin xəyallara daldı ki, bir də baxdı ki, daha ölüb. Amma ədalətsiz bir iş oldu. Bəşir ölməmişdən bir az qabaq qəbiristanlığa təzə ölmüş bir adam gətirdilər və xahiş etdilər ki, adamı hazır qəbirlərdən birinə basdırsınlar. Həmin adamı Bəşirin qəbrində basdırdılar. Qəbirqazanlar Bəşirin öldüyünü sonra eşitdilər və bərk əl-ayağa düşdülər: —Kişinin yanında xəcalətli olduq. Tez olun, ona lap dərin bir qəbir qazaq. Bəşirə ürəyi istəyəndən də dərin bir qəbir qazdılar və basdırdılar. Yazıq Bəşir... Milli Kitabxana
224
SİÇANLARIN PADŞAHI PİŞİK
ir ölkə vardı və bu ölkədə siçanlar yaşayırdı. Siçanların ölkəsi o qədər sakit idi ki, ağac budağı qırılsaydı səsi eşidilərdi. Əlbəttə siçanlar bu sakit ölkədə çox rahat yaşayırdılar. Di gəl ki, bir iş həmişə çətinlik törədirdi. Onlar qazandıqlarını bölə bilmirdilər. Siçanlar fikirləşdilər-fikriləşdilər axırda belə qərara gəldilər ki, özlərinə bir padşah seçsinlər. Amma padşah seçmək məsələsi çox çətin oldu. Sən demə Siçanların özlərindən layiqli bir padşah tapmaq mümkün deyilmiş. Buna görə də onlar Pişiyi özlərinə padşah seçməyi qərara aldılar. Dünyagörmüş siçanlar yığıb saxladıqları bir qab yağı Pişiyə aparıb dedilər: —Ey dünyanın ağıllı Pişiyi, bu yağı qəbul elə və bizim padşahımız ol! Pişik yağı yeyib, bığlarını yaladı və qapısına gələnlərə dedi:
—Əgər bir qab da yağ gətirsəniz bu barədə fıkirləşmək olar.
Daha dayanmaq olardımı? Siçanlar əl-ayağa düşdülər. Kəndə hücum edib, daha iki cam yağ gətirdilər. Pişik həmin yağı da aşırıb dedi: —Bir halda ki, zəhmət çəkib gəlmisiniz, daha sizin sözünüzü yerə salmayacağam ki. Gedəyin! Görəydiniz ki, siçanlar bu işə necə sevinirdilər. Onlar bir-birinin quyruğundan tutub atıla-atıla gedir və qışqırırdılar:
fıkirləşdi ki, əgər o elə əvvəlki kimi yerisə padşaha oxşamaz. Buna görə də arxa ayaqlarının üstündə yeridi. Onun qabaq ayaqlarını iki siçan çiynində saxlamışdı. Əlbəttə, padşahın ayaqlarını çiynində saxlamaq üstündə bərk basabas düşdü.
Milli Kitabxana
225
Hamı belə bir səadətə çatmaq istəyirdi. Amma hər yerdə olduğu kimi burada da zirəklər qabağa düşdü və Pişiyin qabaq ayaqlarını çiyninə götürüb, aramla irəliləməyə başladılar. Pişik əlinin altında irəliləyən kök siçanlara baxıb ağzının suyunu güclə saxlayırdı. —Bura bax, — deyə o düşünürdü. — Bu qədər siçanın hamısını tək necə yeyəcəksən, hə? Pişik beləcə şirin xəyallara dalmışdı ki, yuvasının ağzında dayanıb gözləri qamaşa-qamaşa siçanlara baxan bir porsuq soruşdu: —Ay camaat, bu nə vur-çatdasındı belə?! —Geri çəkil, ayaq altında qalıb əzilərsən! Görmürsən padşah gəlir?! Porsuq yuvasına çəkilib yox oldu. Pişik siçanlar ölkəsinin padşahı olandan sonra doğrudan da hər şey ədalətlə bölünməyə başladı. Məsələn siçanlar bir sərnic yağ tapıb gətirmişdilər. Pişik onu ədalətlə belə böldü: —Yarısı mənim, yarısı da sizin hamınızın. Siz görəydiniz siçanlar bu ədalətli bölgüdən sonra necə sevinirdilər. — Bax, padşah buna dеyərəm. Yoxsa indiyə kimi tapdığımızı bölə də bilmirdik, — deyə onlar atılıb düşürdülər. Siçanlar öz paylarını yuvalarına aparana qədər Pişik payını yeyib qurtardı və qışqırdı: —Bura baxın bəs öz payımzdan padşaha verməyəcək- siniz?
Siçanlar əl-ayağa düşdülər. Doğrudan da bu qədər axmaqlıq olmazdı. \Necə olub ki, onlar bu barədə fıkirləşmə- yiblər. Axı hər kəs gərək öz payından padşaha da verəydi, ya yox?!
Yenə də zirəklər hamıdan qabağa düşdü. Onlar paylarının çoxunu pişiyə verib padşahın onu necə yediyinə baxıb ləzzət alırdılar. Siçanlar böyük pişiyin padşahlığı altında beləcə yaşayırdılar. Amma vəziyyətləri gündən-günə Yüklə 2,17 Mb. Dostları ilə paylaş:
|