Milli Kitabxana
207
Əgər axşam orda olsaydınız görərdiniz ki, bu qonaqlar
necə qarşılanır. Əvvəlcə qar karetalarda qargəlin gəldi. Onun
qar şlyapası parıldayır, gümüşü boyunbağısı bərq vururdu.
Yanında Qaroğlan durmuşdu. Hər ikisi dümağ yay
kostyumunda idi. Qarbəbənin bələyi də ağ idi və ayın işığında
parıldayırdı.
Sonra qar maşınlarda başqa qonaqlar gəldilər.
Təkcə Qarqırmızıpapaq bu qonaqlığa piyada gəlirdi.
Onun fikrincə dünyada açıq havada gəzməkdən ləzzətli heç nə
yox idi. Birdən Qarqırmızıpapağın qabağına bir Qarcanavar
çıxdı:
—Hara belə, ay Qırmızıpapaq. Yoxsa yenə də nənənin
yanına gedirsən, hə? Əlindəki də yəqin ki, yeməkdir.
—Yox, nənəmin yanına getmirəm — deyə Qırmızıpa-
paq canavarın ağ ağzından çıxan dümağ dişlərindən hеç nə ilə
fərqlənməyən ağ dilinə bic-bic baxdı. İndi qonaqlığa gedirəm.
Əlimdəki də hədiyyədir. Qarxanımı tanıyırsan? Yenə də
qonaqlıq edir. Şəhərimizin adamlarının demək olar hamısını
evinə dəvət edib. Bir vurçartlasın olacaq ki, gəl görəsən.
—Bəs mən nеynəyim — deyə Qarcanavar dilləndi. Ac-
susuz bu şəhərdə yaşa görüm, necə yaşayırsan?!
—Bilirsən — deyə Qarqırmızıpapaq dеdi:
—Əgər keçən dəfəki kimi məni udmaq fikrinə düşsən
bəri başdan bir şeyi yadında saxla. Hökmən angina olacaqsan.
—Eh, orasını mən də bilirəm — deyə acığından Qarca-
navarın alt dodağı sallandı. Qar yeməkdən az qalıram öləm.
Bu zaman onların yanından bir qardovşanı qaçdı.
Amma Qarcanavarı onu heç qovmadı da. Bu şəhərdə Qar-
dovşanı Qarcanavarlarından Qartülkülərindən və Qarçaq-
qallarından qətiyyən qorxmurlar. Hətta Qarpələnglərini də
veclərinə almırlar. Qarpələngləri hərdən hirslənib deyirlər:
—Bu necə ölkədir belə, dovşanlar da səndən qorxmur?!
Milli Kitabxana
208
Amma onlar nə qədər bağırsalar da xeyri yoxdur.
Qardovşanları onları heç veclərinə də almırlar.
Qarcanavarı baxıb gördü Qarqırmızıpapaqla danışmağın
heç bir xeyri yoxdur. Buna görə də çıxıb gеtdi işinin dalınca.
Qarxanımın evindəki qonaqlıq isə düz səhərəcən davam
etdi. Adamlar yalnız gündoğana yaxın evlərinə dağılışdılar.
Onlar danışırdılar ki, ömürlərində belə gözəl qonaqlıq
görməmişdilər. Qarxanım doğrudan da səxavətli imiş və onunla
dostluq etməyinə dəyərmiş.
Milli Kitabxana
209
QAR ADAMLAR
evlağa hələ heç zaman belə qar yağmamışdı.
Hətta Kürün sahili bоyu uzanıb gedən yarğanlar
da qarla örtülmüşdü. Cəfərlə Səfər çoxdan belə
bir fürsət gözləyirdilər. Onlar səhər açılan kimi
meşəyə gəldilər və qardan adam düzəltməyə başladılar. Cəfər
kişi qar adamı düzəldirdi. Bu adamın burnu qırmızı kökdən,
bığları şam budaqlarından, papağı isə köhnə bir vedrədən idi.
Eh siz bir bu adamın qollarına baxaydınız. Cəfər fərəhlə
deyirdi:
—Mənim düzəltdiyim adam boksyordur bəlkə də lap
karate ustasıdır. Qollarının musquluna baxın.
Doğrudan da onun musqulları qurbağa kimi belini
qaldırmışdı. Bu adamın enli kürəyi onun çox güclü olduğunu
bildirirdi. Amma Səfərin düzəltdiyi adam gözəl bir qız idi.
Səfər оnun burnunu fındıqdan düzəltmişdi. Dodaqlarına
qırmızı plastilin yapışdırmışdı. Gözlərinə isə kömür qoymuşdu.
Bir sözlə bu, dünyanın ən gözəl qızı idi.
Cəfər ilə Səfər o qədər işlədilər ki, bir də baxdılar daha
axşamdır.
Qar adamları da meşədə qoyub evlərinə getdilər. Bax
bütün əhvalatlar bundan sonra başladı. Cəfərin düzəltdiyi kişi
öskürüb ayağa qalxdı və dedi:
—Pah atonnan, nə yaman yatmışıq. Qaranlıq düşüb ki!
Səfərin düzəltdiyi gözəl qız da yuxudan ayıldı və hər
tərəfin bu qədər ağ olduğuna heyrət etdi:
—Doğrudan da əməli-başlı yatmışıq — dedi.
Milli Kitabxana
210
—Mən bilən sənin adın Qarçiçək xanımdır. Elə
deyilmi?
Qız bu adı xoşladı və kömür gözlərini süzdürüb
dilləndi:
—Tamamilə haqlısınız. Mən bilən sizin də adınız
Qarkişi bəydir.
Qarkişi bəy adını eşidən kimi qolunda bir az da artıq
güc hiss etdi və dedi:
—Əlbəttə Qarkişi bəydir. Mən bilən boş dayanmaq-
dansa qaçdı-tutdu oynasaq yaxşıdır.
Qarçiçək xanım Qarkişi bəyin bu təklifini еşidən kimi
başa düşdü ki, bu adam çox ağıllıdır.
Onlar qaçdı-tutdu oynamağa başladılar. Gecənin bir
aləmində meşənin içində hay-küylə qaçışan bu adamları
görəndə dələlər qorxudan ağac koğuşunun lap dərin qatına
endilər və bu işlərin axırını gözləməyə başladılar. Yalquzaq
canavarlar bir az da bərk uladılar ki, bəlkə qar adamlar
onlardan qorxarlar. Amma qar adamlar bu vəhşini heç
veclərinə də almadılar.
Bir dəfə Qarkişi bəyin dəmir papağı başından düşüb
yerdə dığırlandı və bərk səs çıxartdı. Bir dəfə də Qarçiçək
xanımın ağ sırqaları qarın içinə düşdü və onlar ay işığında xeyli
bu sırqaları axtarmalı oldular.
Bir sözlə Qar adamlar beləcə oynadılar və bir-birini
ürəkdən sevdilər. Onlar o qədər oynadılar ki, axırda əriyib bir-
birinə qarışdılar.
Dostları ilə paylaş: |