Microsoft Word Zakir Bayramli 2017 new editted22222. docx
Yüklə 25,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Nuru Məmmədov
- Dağbilici kəndinin düzlu və məzəli lətifələri haqqında
- Dağbilici kəndi tarixən cəsur və mahir ovçuları ilə də məşhur olub.
~ 72 ~ direktoru. Nuru Məmmədov – Keçmiş Dəvəçi rayonun N.Nərimanov adına sovxozun sabiq baş mühasibi. Camal Məmmədov – Dəvəçidə “Pirəbədil” xalça fabrikinin keçmiş baş mühasibi. Saatxanım Məmmədova – Dəvəçi rayon Sosial Təminat Şöbəsinin sabiq müdiri və başqaları. Kənddə fəaliyyət göstərən sosial obyektlər. Hal-hazırda kənddə mədəniyyət evi fəaliyyət göstərir. Bundan əlavə kənd əhalisinə tam orta məktəb, ATS, poçt, tibb məntəqəsi və kənd kitabxanası yüksək keyfiyyətlə xidmət edir. Kənd fasiləsiz olaraq elektrik enerjisi və mavi qaz yanacağı ilə təmin edilib. Yaxın gələcəkdə kənd bələdiyyəsi kəndin ətrafındakı bulaqlardan Dağbilici kəndinin içərisinə boru kəməri vasitəsilə su çəkilməsini nəzərə alınacağını qarşısına məqsəd qoyub. Dağbilici kəndinin düzlu və məzəli lətifələri haqqında. Dağbilici kəndinin keçmiş tarixindən və bu günündən söhbət açmaq, onun gözəl insanlarını yada salmaq, lakin bu kəndin mənəvi sərvəti olan məşhur lətifələrindən danışmamaq heç insafdan deyil. Bu kənd insanı güldürən, düşündürən, bəzən də tənqid hədəfinə çevrilən lətifələr məskənidir. Kitabın həcmi imkan vermədiyinə görə mən yalnız kənd ağsaqqallarından eşitdiyim keçmiş bir lətifəni oxuculara çatdıracağam: LƏTİFƏ: Keçmiş dövrlərdə bir dağbilcili oğlan əsgər- likdə başqa millətdən olan bir qızla evlənib. Hərbi xidmət qurtardıqdan sonra yeni cütlük kəndə gəlib burada rahat yaşamağa başlayıblar. Kənddə ərzaq məhsulu kimi ət və digər məhsullarla yanaşı süd, pendir, yağ və şordan çox istifadə edilib. Bir yandan kənd həyatında mövcud çətinliklər, o cümlədən içməli su gətirmək üçün bulaqların uzaqda yerləş- məsi, bir yandan da ərzaq çeşidinin az olması əcnəbi gəlinin heç ürəyincə olmayıb. Bir sözlə, kənddə hər işin böyük zəhmət bahasına başa gəlməsi də təzə əcnəbi gəlinin xoşuna gəlməyib. ~ 73 ~ O, bu kəndən qaçması üçün bəhanə axtarırmış. Bir müddətdən sonra yeni ailəyə böyük sevinc bəxş edən bir oğlan uşağı dünyaya gəlib. Bu mehriban gənc ailə bir neçə il kənddə sakit və əminəmanlıq şəraitində yaşamağı davam etdirib. Lakin körpənin dünyaya gəlməsi də gəlini öz mənfi fikrindən döndərə bilməyib. Əcnəbi gəlin nəyin bahasına olursa-olsun kənddən getmək fikrinə düşüb. Bir gün səhər tezdən yuxudan oyanıb görürlər ki, əcnəbi gəlin uşağını da götürüb kənddən qaçıb, öz vətəninə gedib. Ailənin üzvləri heç bir dava- dalaş olmadan gəlinin qəflətən evdən getmə səbəbini öyrənməyə çalışıblar, lakin heç nə anlaya bilməyiblər. Nəhayət bir azdan kələfin ucu tapılıb. Görüblər ki, uşağını da götürüb kənddən qaçan əcnəbi gəlin masanın küncünə bir məktub qoyub. Məktubu oxuyub tərcümə ediblər. Məktubda belə yazılıbmış: “Sizə əziyyət verib yuxudan oyatmadım. Mən vətənimə gedirəm. Hamınızı öpürəm, səmimiyyətlə və böyük razılıq hissi ilə sizdən ayrılıram. Sizdən və kənd camaatından heç bir narazılığımız olmayıb. Siz hamınız mənim və uşağımın qulluğunda yaxşı dayanmısınız. Ancaq pis də qiymətləndirsəniz sizə bir tövsiyyəm var. O əhəngi (şoru demək istəyir) az yeyin, ondan ehtiyyatlı olun, özünüzü onun fəsadlarından qoruyun. Səhər əhəng, günorta əhəng, axşam əhəng. De görüm axı nə qədər əhəng yemək olar. Bilin ki, o ağ rəngli məhsul sizin axırınıza çıxacaq. Sizı öldürüb məhv edəcək. Başqa sözüm yoxdur. Əlvida. Hörmətlə gəlininiz . “
olduğuna görə barmaqla sayılası deyilmiş. Onlardan bir insafsız ovçu haqqında kənd ağsaqqallarından eşitdiyim rəvayəti oxuculara çatdırmağı məsləhət bildim: ~ 74 ~ RƏVAYƏT: Belə deyirlər ki, keçmiş zamanda bu kənddə bir mahir ovçu yaşayırmış. Ova həmişə tək gedər, gecə-gündüz bilmədən ömrünü-gününü çöldə ov etməklə keçirərmiş. Gözündə qorxu deyilən şey yoxmuş. Bu ovçunun tüfəngindən açdığı atəş o qədər dəqiq və sərrast olub ki, göydə uçan quşları gözündən vurarmış. Həmişə kənd ətrafındakı dərələrdə, kolluqlarda, həmçinin meşələrdə və dağlarda ov edərmiş. Hətta cox vaxt evə gəlməz, çöldə yeyib içər, orada gecələyərmiş. Yaxşı iti gözləri, düz və yerli-yerində atəş açmağı varmış. İstədiyi hədəfin istədiyi nöqtəsindən vurarmış. Onun qarşısına çıxan ov özü (dovşan, ceyran,cüyür, çöl qabanı və s.) ovçunun cəldliyini, ağıllı tədbir tökdüyünü və zəhmini görüb çaş-baş qalarmış. Bir sözlə, kənddəki bu ovçunun əlindən bir ov belə sağ və salamat qurtarmaz, bir gülləsi də boşa çıxmazmış. Lakin çox qəddar və qaniçən olan bu ovçu bütün vəhşi heyvanlara və quşlara qənim kəsilmişdi. Rəhm etmədən onları zəmi kimi biçə-biçə gedirdi. Vaxt-vədə ötüşdü. Günlər öz yerini aylara, aylar isə illərə verdi. Qısa zaman kəsiyində qəflətən bir-birinin ardınca ovçunun üç gənc oğlu xəstələndi və dünyasını dəyişdi. Ovçu günaha batdığı üçün Allah-Taala tərəfindən cəzalandığını hiss etsə də yenə də “öz sevimli” peşəsindən bir gün belə əl çəkmədi. Nəhayət onu kəndin ağsaqqalları və biliciləri çağırıb başa saldılar ki, tezliklə bu ov oyununu yığışdırsın. Günahsız heyvanları və quşları vəhşicəsinə qırıb məhv etməsin.Yoxsa bu kütləvi qırğına görə onun qalan övladları və ailəsi, eləcə də özü tezliklə məhv olacaq. Qorxuya düşən ovçu bu dəfə kəndin ağsaqqallarını və bilicilərini eşitməyə məcbur oldu. Ov etmək sənətindən birdəfəlik əl çəkdi. Qalan ömrünü ibadətlə və Allaha dua etməklə keçirdi ki, bəlkə sonda onun tutduğu bəd əməllərin heç olmasa bir qismi bağışlanılsın.
Yüklə 25,81 Mb. Dostları ilə paylaş:
|