~ 108 ~
adlı ali hiss haqqında şairin fikrini bədii formada necə ifadə
etməsi ilə tanış olaq:
“Məhəbbət gənc qalır, ölmür dünyada,
İnsanlar qocalıb, tələf olsa da.”
C.Bayron isə ailəyə, qadına münasibət, məhəbbət və
tərbiyə məsələsi haqqında öz düşüncələrini bədii rəng çalarları
ilə belə tərənnüm etmişdir:
“Dünyanın hər neməti yalnız sevənlərindir.
Sevənlərçin əzab da, iztirab da şirindir.”
Azərbaycanın dahi bəstəkarı, publisist-dramaturqu
Üzeyir Hacıbəyov (1885-1948) insani keyfiyyətlərdən söhbət
açarkən belə bir kəlam işlədərək: “Dünyada ən alçaq sifət-
lərdən birisi cürətsizlikdir. Cürətsiz adam heç bir təşəbbüsə
müvəffəq olmaz” - demişdi.
Dostluq haqqında dünyada dahilər gələcək nəsillər üçün
bir-birindən çox qiymətli sözlər yazıb qoyublar. Roma natiqi,
şairi və siyasi xadimi Mark Tuli Siseron (e.ə. 106-43) deyib ki:
” Dünyada dostluqdan gözəl şey yoxdur, onsuz yer üzü sanki
günəşdən məhrum olardı.”
Alman şairi və mütəfəkkiri İohann Bolfqanq Götenin
(1749-1832) isə dostluq haqqında belə bir məşhur deyimi var:
“Kim dünyada dostlarını tanımırsa, onun özü də tanınmağa
layiq deyil.”
Alman filosofu Lüdviq Feyerbax (1804-1872) bəşər
övladı sayılan insanın həmişə fəaliyyətdə olmasını arzulayaraq
öz fikrini belə açıqlayıb: “Dünya boş-bekar adam üçün
heçdir.”
Azərbaycan şairi Məmmədhüseyn Şəhriyar zəhməti
tərəqqinin başlanğıc yolu hesab edərək belə yazırdı:
~ 109 ~
“Dünyada ən gözəl şah əsərləri
Yaratdı zəhmətin cəsur əlləri,
Zəhmətə arxalan, işə güvən sən,
Budur tərəqqinin yolu əzəldən!”
Rus yazıçısı Maksim Qorki (1868-1936) isə zəhməti,
əməyi insan həyatının ən yüksək meyarı kimi belə
qiymətləndirirdi: “Əmək dünyada bütün yaxşılıqların başlan-
ğıcı, bütün sevinclərin mənbəidir.”
Amerikanın dövlət xadimi Aleksandr Hamilton (1757-
1804) bəşəriyyətin qızıl tacı sayılan insana yüksək dəyər
verərək belə demişdi: “Yer üzündə ən böyük varlıq insandır,
insanda isə ən qiymətli şey müdriklikdir.” Tacik şairi Abu
Abdulla Rudəkinin (860-941 ) bir şerindən gətirdiyim nümunə
ürəkləri kövrəltsə də şair insanın bu dünyada “bir qonaq”
olduğunu bədii ştrixlərlə göstərməyə çalışıb:
“Dünya mehmanxana, sənsə bir qonaq,
Əbədi deyil ki, şadsan da indi.
Bir gün torpaq altda uyuyacaqsan
Zər –xara üstündə yatsan da indi.”
İngilis şairi Alfred Tennison (1809-1892) atalar sözləri
haqqında belə bir fikir söyləyib: “Atalar sözləri - şəhadət
barmağında parlayan qiymətli üzükdür ”.
Şair təfəkkürlü Azərbaycan xalqı ta qədimdən dünya
haqqında çoxlu atalar sözü yaradıb. Kitabın həcmi və texniki
imkanları yol vermədiyinə görə bu yazıda mən yalnız onlardan
bir neçəsini nümunə göstərəcəyəm:
Dünya dediyin bir bağdır, hər gələn bir ağac əkib gedər.
Dünya kasıba zindandır, varlıya meydan.
Dünya bir nərdivandır, biri çıxar, biri düşər.
Dünyada bir pislik qalar, bir də yaxşılıq.
~ 110 ~
Dünyada ən zor iş anlamaza söz anlatmaqdır.
Dünyada oğul toyundan şirin heç nə ola bilməz.
Dünyada üç şey gördüm: oldum, evləndim, öldüm.
Dünyanın ən bəxtiyar insanı kimsəyə möhtac
olmayandır.
Dünyanın ən böyük neməti cansağlığıdır.
Dünyada gözəlliyin olunca, zərrəcə bəxtin olsun.
Dünya haqqında yazmaq, lakin dünyanın gözəlliklərin-
dən söhbət açmamaq heç insafdan deyil.Yaşadığımız dünya
başdan-başa gözəlliklər məskənidir. Ancaq burada bir iş var ki,
gərək dünyada olan bu gözəllikləri həm görə, duya həm də
qoruya biləsən. Gözəlliyi gözlə gördün, lakin duya bilmədin
buna görmək deməzlər, duydun, ancaq görə bilmədin yenə
buna tam duymaq deməzlər. Gözəlliyi qorumaq da vacıbdir.
Dünyamız başdan-ayağa gözəlliklərə bürünüb. Bu fü-
sunkar gözəlliyin mənbəi isə Allah Taalanın yaratdığı Ana
Təbiətdir. Təbiət təkcə dağlardan, dərələrdən, ağaclardan, gül-
lərdən və çiçəklərdən ibarət deyil. Təbiətdəki əsrarəngiz
gözəlliklərdən söhbəti başlayıb onu sona çatdırmaq bir ömrə
sığmaz. Bu gözəlliklərin hamısını isə vəsf etmək bir kitaba
sığan məsələ deyil. Təbiət gözəlliyi çox geniş bir anlayışdir.
İnsan övladı özü də təbiətin bir hissəsidir. Duya bilənlər üçün
gözəl insan təbiətin yaratdığı ən nadir gözəlliklərdən biridir.
Dünyanın ən məşhür heykəltaraşları yaratdıqları heykəl-
lərin, mahir rəssamları çəkdikləri məşhur tabloların, dünya
ədəbiyyatına öz şeiri, qəzəli və digər ədəbi janrları ilə ölməz
xəzinə bəxş etmiş şairlərimizin əsərləri əsas mövzusunu məhz
təbiətdən götürüblər. Öz yaradıcılıqları dövründə təbiət
mənzərələrinin gözəlliklərini bədii cəhətdən təsvir etməyə
çalışıblar.
HAŞİYƏ: Gözəllik haqqında gənclik illərimin ilk çağ-
larında eşitdiyim, lakin müəllifinin adını unutduğum bir fikri
oxuculara çatdıracağam. O belə yazırdı: “Dünyada gözəllik
~ 111 ~
çoxdur. Lakin qadın gözəlliyi qədər heç nə yoxdur.” Bu sözün
doğru olmasını sübuta yetirmək üçün ciddi yoxlama aparmağa
zənnimcə ehtiyac yoxdur. Yalnız bunun üçün şairlərimizin,
rəssamlarımızın, heykəltəraşlarımızın, bəstəkarlarımızın bu
gözəlliyi vəsf edən nadir və dünya şöhrəti qazanmış əsərlərini
nəzərdən keçirmək kifayətdir.
“DÜNYA SƏNİN, DÜNYA MƏNİM,
DÜNYA HEÇ KİMİN”
Bu kitabda dünya haqqında yazmaq, lakin Azərbaycan
xalq şairləri Məmməd Araz və Bəxtiyar Vahabzadə
yaradıcılığına müraciət etməmək çox insafsızlıq olardı. Başqa
yol seçmək üçün çox götür-qoy eləsəm də mənim bu iki
sənətkar poyeziyasına olan məhəbbətim və sevgim mənə özgə
addım atmağa heç cür imkan vermədi.
Hər iki şairin dünya mövzusuna aid çoxlu şeirləri var.
Lakin bu kitabın həcmi imkan vermədiyinə görə mən yalnız
həmin şeirlərin bir neçəsindən qısa parçaları oxuculara təqdim
etməyi özümə borc bildim.
“Dünya sənin, dünya mənim... “şeirində M. Araz yazır:
“Bir taleyin oyununda cütləşmiş zərik,
Yüz il qoşa atılsaq da qoşa düşmərik.
Bir zərrənin işığına milyonlar şərik,
Dünya sənin,
Dünya mənim,
Dünya heç kimin...”
Dostları ilə paylaş: |