Azərbaycan folkloru və milli-mədəni müxtəliflik
211
narazılığına və XIX əsrin 60-cı illərinin əvvəllərində burada həyəcanlı vəziyyətin yaranmasına,
1861-ci ildən etibarən dairənin bir çox kəndlərində pərakəndə çıxışların başlanmasına səbəb
olmuşdu. Bəhs olunan bu dövrdə əhalinin zorakı xristianlaşdırma siyasətinə qarşı silahlı mübarizəyə
qalxmasında 1860-cı ildən etibarən Azərbaycanın şimal qəzalarında, eləcə də Zaqatala dairəsində
geniş yayılmağa başlamış “Zikr” adlanan təlimin də xüsusi rolu olmuşdur. Bölgənin
demək olar ki,
bütün böyük kəndlərində, o cümlədən böyük ingiloy icmalarında təbliğatçılar fəaliyyət göstərirdilər
və onlar əhalini açıq şəkildə qazavata – kafirlərə qarşı cihada, müqəddəs savaşa səsləyirdilər.
1861-ci ildən etibarən Əliabad başda olmaqla bölgənin, demək olar ki, bütün kəndlərində zo-
rakı xristianlaşdırmaya qarşı mübarizə başlayır. Əvvəlcə ingiloylar bütün mümkün olan vasitələr-
dən istifadə edərək bu siyasətə qarşı öz etirazını nümayiş etdirirlər. Onlar dəfələrlə zorakı xristian-
laşdırma ilə bağlı hakimiyyət orqanlarına yazılı müraciətlər etsələr də, bu şikayət ərizələri nəticəsiz
qalmışdı. Semyon Esadze yazır ki, “Hakimiyyət orqanlarının özbaşınalıqlarından Tiflisə dəfələrlə
göndərilmiş şikayətlər, bir neçə dəfə aparılmış istintaqlar nəticəsiz qalmışdı.
Hətta ali hakimiyyət
administrasiyasının diqqətini özlərinə cəlb etmək məqsədilə əhalinin yekdilliklə Türkiyəyə köçürül-
mələri ilə bağlı xahişləri belə hakimiyyət orqanlarında heç bir reaksiya doğurmadı. Nəticədə 1862-
ci ildə Əliabad kəndindən 40 araba ailə məcburi xristianlaşdırmaya etiraz əlaməti olaraq Türkiyəyə
köçmüş və hazırda onların Türkiyə Respublikasının Adana vilayətinin Ceyhan ilçəsindəki Dağıstan
kəndində yaşayan varisləri – bu gündə Əliabad kəndi ilə əlaqələrini üzməmişdir. Lakin Cənubi
Qafqaz müftisinin, o cümlədən bir sıra nüfuzlu müsəlman ruhanilərinin yardımı və hökumətin
gördüyü tədbirlər sayəsində Türkiyəyə bu kütləvi köçün genişlənmədən qarşısını almaq mümkün
olmuşdu [
12, 214-215]. [
Sənəd 4, 5, 6]
Bütün dinc vasitələrlə istəklərinə nail ola bilməyən ingiloylar zorla xristianlaşdırılmaları ilə ba-
rışa bilməyib 1863-cü ilin əvvəllərindən etibarən silaha sarılırlar. Həmin vaxt məcburi xristianlaşma-
ya qarşı fəal mübarizə aparan Car kəndinin üsyançı dəstələrinin təşəbbüsü ilə ayağa qalxmış ən böyük
ingiloy kəndi olan Əliabad kəndliləri
də onlarla birləşərək həm dinc, həm də zorakı vasitələrdən
istifadə etməklə əhalini xristianlığı qəbul etməkdən çəkinməyə çağırırlar. Məhz həmin silahlı dəs-
tələrin hökumət qüvvələrinə qarşı müvəffəqiyyətli mübarizəsinin nəticəsində missionerlər tərəfindən
zorla xristianlığı qəbul etməyə məcbur edilmiş adamlar yenidən müsəlmanlığa qayıdırdılar [
11, 75].
Qafqaz komandanlığı və yerli rus idarə orqanlarının bu bölgədə apardığı siyasətinə qarşı yara-
nan narazılığın kütləvi həyəcanlar, açıq çıxışlara səbəb ola biləcəyindən çəkinən çar hakimiyyəti bu
istiqamətdəki siyasətini yumşaltmağa məcbur olur.
1861-1863-cü illərdə dairədəki xristianlaşdırmaya qarşı ayrı-ayrı silahlı dəstələr tərəfindən
başlanmış pərakəndə çıxışların kulminasiya nöqtəsi, Azərbaycan tarixində müqavimət hərəkatı kimi
tanınan 1863-cü il üsyanı olur. Üsyan iyunun əvvəllərində baş verir. Artıq 1862-ci
ildən Balakəndə
kilsə tikintisi üçün əməli addımların atılması, zorakı xristianlaşdırma siyasətinin həyata keçiril-
məsinə cəhd üsyanın məhz buradan, tarixən islam dininin dayaqlarının çox güclü olduğu və
ingiloyların, demək olar ki, yaşamadığı bu kənddən alovlanmasına səbəb yaratmışdır.
Beləliklə, nəticə olaraq qeyd etmək lazımdır ki, 1863-cü il Əliabad üsyanının ən mühüm əhə-
miyyəti
ondan ibarət olur ki, çarizm ingiloylar arasında, ümumiyyətlə, Zaqatala dairəsində zorakı
xristianlaşma siyasətindən müvəqqəti əl çəkməyə məcbur olur. 1863-1865-ci illərdə Qax, Əlibəyli,
Qorağanın bir hissəsi istisna olmaqla digər ingiloy kəndləri tam olaraq islama qayıtdılar və bu kənd-
lərdə yaradılmış aşağı kilsə təşkilatları – prixodlar ləğv olundu. Balakən kəndindəki kilsənin
tikintisi dayandırıldı.
Xalqlar həbsxanası olan Rus imperiyası tarixində 1863-cü il Əliabad üsyanı qalibiyyətlə başa
çatması və üsyançıların istədiklərinə nail olması baxımından özünəməxsusluğu ilə seçilir və mühüm
əhəmiyyət kəsb edir.
Azərbaycan folkloru və milli-mədəni müxtəliflik
212
Xülasə
Kənd təsərrüfatı və maldarlıqla məşğul olan ingiloylar tarixən hakim dairələrə sadiq olmuşlar.
Bununla belə, XIX əsrin ortalarından başlayaraq Car Balakənin azad cəmiyyətlərinin
dəstəyindən məhrum
olan Əliabad kəndinin ingiloy əhalisi güclə xristianlaşdırma şəraitində rus hakim dairələrinə silahlı
müqavimət göstərməyə başladı. Bu anlamda, ərazidə xristianlıq geniş yayıla bilmədi. İngiloylar yerlərdə çar
hökumət dairələrinin siyasətindən narazılıqlar ifadə etməyə başladılar. Bu 1863-cü ildə Əliabad kəndində
üsyana səbəb oldu. Zaqatala və Car-Balakəndəki üsyandan fərqli olaraq hakim dairələr ingiloylara qarşı güc
tətbiq etmədilər. Bunu ingiloyların qələbəsi kimi dəyərləndirmək olar. Nəticə olaraq hökumət ingiloyları
güclə xristianlaşdırmaq fikrindən əl çəkdi və zorla xristianlaşdırılmış əhali yenidən islama qayıtdı.
Резюме
Ингилои, исторически занимавщиеся земледелием и скотоводством, всегда были лояльны к
властям. Однако, начиная с середины XIX века, в условиях насильственной христианизации, лишен-
ные помощи свободных обществ Джара-Балакана, ингилойское население селения Алиабад начало
оказывать вооруженное сопротивление русским властям. В этом смысле христианство не получило
широкое распространение среди ингилойцев. Ингилойцы посылали жалобы в государственные
органы, где выражали недовольство подобной политике царских властей. Поскольку данные жалобы
не нашли отклика, это стало одной из причин восстания в селении Алиабад в 1863 году. В отличие от
Закатальского и Джаро-Балаканского восстания, власти не применили силу против ингилойцев, что
можно считать победой последних. В результате восстания правительство отказалось от политики на-
сильственной христианизации ингилойцев, а многие из тех, кто принял христианство вернулись в
Ислам.
Summary
Ingiloys historically engaged in agriculture and cattle breeding have always been loyal to the
authorities. However, since the middle of the 19
th
century, in conditions of forced Christianization,
deprived
of the help of free societies Jar-Balakan, Ingiloian population of the village of Aliabad Russian authorities
started to provide armed resistance. In this sense, Christianity couldn’t spread in this region. As the given
complaints have not found the response. It has served one of the reasons of revolt in settlement Aliabad in
1863. As against Zagatala’s and
Jar-Balakan rebellion, authorities have not applied force against ingolian
which have actually won. As a result of rebellion the government has refused a policy violent Christianity
ingolian and many of those who has accepted Christianity have returned to Islam.
Ədəbiyyat:
1.
Azərbaycan Respublikası Dövlət Tarix Arxivi, F.15, s.1, iş 32
2.
F. 125, s.1, iş 142
3.
F. 579, s.1, iş 1
4.
F. 579, s.1, iş 4
5.
Hacıəli Ş. Şimal-Qərbi Azərbaycan: İngiloylar. Bakı, Təhsil, 2007, 277s.
6.
Əliyeva İ.H.1863-cü il Əliabad üsyanı. Azərbaycan Texniki Universiteti Elmi Əsərləri, 2009, №2,
7.
Акты собранные Кавказской Археографической Комиссией. Т.VIII, Тифлис, Типог.
Главного Управления Наместника Кавказа,1881.
8.
Новая реч. 1886 (разные номера).
9.
Центральный Государственный Исторический Архив Грузи (ЦГИАГ) 416, s.2, iş 35
10.
488, s. 1, iş 24265
11.
F. 4, s.8, iş 166
12.
Эсадзе С. Историческая записка об управлении Кавказом, ч.1, Тифлис, типография
Гуттенбергь, 1907, 616с.