Microsoft Word zulfikar tez doc

 

 

21 

özellikle  çocuklarda  hipoglisemi  sık  görülür.  Hipogliseminin  düzeltilmesi  için  i.v. 

hipertonik glukoz solüsyonu verilmesi gerekir (Vural, 2000; Oğuz, 2006). 

 

1.6.1.3. Orijin ve Ölüm Mekanizması 

 

Akut alkol entoksikasyonlarında orijin genellikle kişinin kendi isteği ile gelişen kazai 

ölümler  şeklinde  karşımıza  çıkar.  Yetişkin  bir  kişinin  zorla  alkol  içirtilerek 

öldürülmesi  kabul  edilemez  bir  durumdur.  Ancak  çocuklarda  bu  tür  ölümlerin 

olabileceği  düşünülebilir.  Bazen,  özellikle  kronik  alkolikler  bir  tür  intihar 

denilebilecek şekilde yoğun alkol almak sureti ile ölebilmektedirler. Yine çok açıktır 

ki alkollü kişiler normal kişilere göre daha sık oranda travmalara maruz kalmakta ve 

ölmektedirler (Soysal ve Çakalır, 1999). 

 

Akut alkol entoksikasyonunda başka herhangi bir etken ya da ortak mekanizma 

yoksa,  ölümün  letal  doza  bağlı  olduğu  düşünülmelidir.  Letal  doz  değişken  olmakla 

birlikte 300-350 mg/dl’den yüksek kan alkol değerinde ölümün gerçekleşeceği kabul 

edilmektedir (Kayaalp, 2002; Ege ve Öner, 1986). 

 

Ayrıca  merkezi  sinir  sistemine  etil  alkol  ile  aynı  yönde  etki  yapan  maddeler 

birlikte alındığında düşük miktarlardaki kan alkol seviyelerinde dahi ölüm meydana 

gelebilir.  Hipnotikler  ve  MSS  depresanı  diğer  maddelerle  alındığında  kandaki  150-

200 mg/dl’lik etil alkol değeri letal doz olarak kabul edilebilir (Oğuz, 2006). 

 

Kronik alkoliklerde alkole karşı tolerans geliştiğinden ve yaşamsal merkezlerde 

dokuların duyarlılığı azaldığından ölüm daha yüksek dozlarda meydana gelir (Soysal 

ve Çakalır, 1999; Ege ve Öner, 1986). 

 

Akut  alkol  entoksikasyonu  sonucu  letal  doza  bağlı  ölümlerde  aşağıdaki 

mekanizmalar rol oynar; 

 

---

 

 

22 

1-Solunum depresyonu 

2-Myokard depresyonu 

3-Alkolik ketoasidoz 

4-Hipoglisemik konvülsiyonlar ve koma 

5-Hipotermi 

 

Letal doza bağlı olarak ölüme yol açan temel mekanizma solunum merkezinin 

depresyonudur.  Etil  alkol  metabolizması  sonucu  oluşan  asetaldehit,  yüksek 

miktarlarda  oluştuğunda  solunumu  deprese  eder  (Soysal  ve  Çakalır,  1999;  Aykaç, 

1987; Kayaalp, 2002; Soysal ve ark., 1999; Balseven, 2002). 

 

Çocuklarda  ve  aç  karnına  alkol  alan  kişilerde  hipoglisemik  konvülsiyonlar  ve 

koma  görülebilir.  Hipotermi,  akut  akciğer  ödemi,  bradipne,  apne,  kollaps,  şok 

gelişmesine  ve  sonuçta  ölüme  yol  açabilir.  Alkol  entoksikasyonunda  başta 

kardiyovasküler  hastalıklar  olmak  üzere  vücutta  bulunan  hastalıklar  daha  kolay 

ölüme sebep olabilir (Soysal ve Çakalır, 1999). 

 

Alkol  entoksikasyonuna  bağlı  olarak  gelişen  sekonder  patolojiler  ölüme  yol 

açarlar.  Gıda  aspirasyonu  bunun  en  sık  karşılaşılan  tipik  örneğidir.  Yoğun  kusmuk 

aspirasyonunda  ise  dikkat  edilmediğinde  ve  diğer  patolojik  nedenlerin  yokluğunda 

ölüm  sebebi  yanlış  yorumlanabilir.  Ancak  ölüme  neden  olabilecek  başka  bir  olay 

bulunmaması,  aspirasyonun  yoğun  olması  ve  diğer  çevresel  özelliklerin  de 

desteklemesi  halinde  ölüm  nedeninin  bu  olduğuna  karar  verilebilir.  Aynı  şekilde 

alkol entoksikasyonunun etkilerine bağlı olarak gelişen ağır akciğer ödemi, pnömoni, 

beyin  ödemi  gibi  komplikasyonlar  da  ölüme  yol  açabilir.  Yine  sekonder  sebepler 

arasında  maruz  kalınan  travmalar  ölüm  nedenleri  arasında  önemli  yer  tutar.  Bu  tip 

olgularda  alkol  doğrudan  ölüm  sebebi  değil,  travmanın  oluşmasına  yardımcı 

faktördür (Soysal ve Çakalır, 1999; Knight, 1995). 

 

Alkoliklerde  trafik  kazaları,  düşme,  saldırı  olayları,  suda  boğulma,  elektrik 

çarpması  ve  yanıklar  gibi  ölümcül  olaylar  sık  görülür.  Ayrıca  cinayet  ve  intihar 

---

 

 

23 

olaylarında  da  alkolün  tartışılmaz  bir  rolü  vardır  (Soysal  ve  Çakalır,  1999;  Knight, 

1995; Balseven, 2002). 

 

1.6.1.4. Otopsi Bulguları 

 

Akut  alkol  entoksikasyonlarında  otopsi  bulguları  nonspesifiktir.  Genel  olarak  iç 

organlarda  özellikle  akciğer  ve  beyinde  ödem,  konjesyon,  hiperemi  gibi  spesifik 

olmayan  bulgular  vardır.  Kronik  alkoliklerde  iç  organlarda  spesifik  olmamakla 

birlikte  önemli  patolojik  bulgular  saptanabilir.  Kesin  tanı  ise  ancak  toksikolojik 

incelemeler  sonucunda  konulabilir  (Soysal  ve  Çakalır,  1999;  Elmas  ve  Yılmaz, 

1999). 

 

1.6.2. Kronik Etil Alkol Entoksikasyonu (Alkolizm) 

 

Alkolün  organ  ve  dokulardaki  zararı  en  belirgin  olarak  kronik  alkoliklerde  görülür. 

Alkolün  uzun  süreli  kullanımına  bağlı  olarak  merkezi  sinir  sistemi  etkilerine  karşı 

tolerans  ve  bağımlılık  gelişir.  Alkolik  terimi  genel  olarak  kronik  alkol  alan,  alkol 

bağımlısı  kişiler  için  kullanılır.  Dünya  Sağlık  Örgütü  “alkolik”  kişi  için  şu  çarpıcı 

tanımlamayı  kullanmaktadır:  “Alkolik,  alkolün  işine  değil,  işinin  alkol  almasına 

engel olduğunu düşünen kişidir” (Soysal ve Çakalır,1999). 

 

Alkolizm Sürecinin Gelişimi: 

 

Sosyal faaliyetlerde içme  

 

Haftada bir  

 

Yanındakilerden daha hızlı içme  

 

Yanındakilerden daha fazla içme  

 

Duble içkiler  

 

Hafıza duraklamaları  

 

Yanındakilerden fazla içme } Đleri Düzey  

---