Moderniteden postmoderniteye uzanan bir köPRÜ: zygmunt bauman



Yüklə 2,44 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə93/164
tarix07.04.2022
ölçüsü2,44 Mb.
#85154
1   ...   89   90   91   92   93   94   95   96   ...   164
669ab9e9ff32c2ca0f9a3c70aa28a6a8(1)

Entelektüeller  ve  Aydınlar

Cogito(Üç  Aylık  Düşünce  Dergisi
),    Sayı:  31,  YKY, 
İstanbul 2002, ss. 121-132. 


160 
 
gerçekleştirmelidir.  Elbette  bilim  adamı,  sanatçı  veya  düşünürler  de  entelektüel 
olabilirler. Burada önemli olan sosyal hayatın içinde haksızlığa, şiddete, sömürüye karşı 
olmak,  yani  insanlığın  vicdanını,  entelektüel  donanımla  beraber  harekete 
geçirebilmektir.
416
 
Bu uzun girişten sonra Bauman’ın  entelektüellere dair düşüncelerine geçebiliriz. 
Moderniteden  postmoderniteye  geçişte  entelektüellerin  rolünün  değiştiğine  işaret  eden 
Bauman entelektüelin -kavramsal olarak daha geç bir tarihte ortaya çıksa da-, öncelikle 
Aydınlanmanın,  dolayısıyla  modernitenin  iktidar-bilgi  birleşmesinde  ortaya  çıkan, 
tasarlanmış  bir  toplumsal  sistemin  kurulmasındaki  rolü  üzerinde  durur.
417
 
Entelektüeller,  “ulusun zihnini etkileyip politik liderlerinin hareketlerine biçim vermek 
suretiyle  siyasal  sürece  doğrudan  müdahale  etmeyi  ahlâkî  sorumlulukları  ve  kolektif 
hakları  olarak  gören  romancıların,  şairlerin,  sanatçıların,  gazetecilerin,  bilim 
adamlarının  ve  toplumca  bilinen  başka  kişilerin  oluşturduğu  karışık  bir  topluluğu 
kapsıyordu.”
418
 Bu anlamda entelektüeller, Aydınlanma döneminde özellikle öne çıkan 
felsefeciler  ile  ‘edebiyat  cumhuriyeti’  neslinin  torunları  olarak  nitelendirilirler. 
Aydınlanmanın  tüm  ışıklarını  kendinde  tutan  entelektüeller-aydınlar-,  bu  ışıkları 
topluma  yayma  amacı  taşıyarak,  ilerlemenin  savunuculuğuna  ve  evrensel  ilkeleri 
belirlemeye soyunmuşlardır. 
Bu  haliyle  en  tipik  entelektüel  görünümünü  felsefecilerin  sözlerinde  bulmak 
mümkündür.  Dönemin  ünlü  filozoflarından  Kant’ın,  felsefecileri  “sadece,  kendisini 
tamamen kavramlara veren bir sanatçı değil, aynı zamanda insan aklı adına yasayan bir 
yasa  koyucu”  olarak  nitelemesi,  modern  toplum  tasarımında  entelektüellerin  işlevini 
yeterince  anlatmaktadır.
419
 Kant’tan  önce  halkı  cahil  ve  eğitilmesi  gereken  bir  yığın 
olarak  gören  dönemin  söz  sahibi  Fransız  Aydınlanmacılarının  düşüncelerine 
baktığımızda,  entelektüellerin  karşıtı  olan  ve  alt  tabakada  konumlanan  halka  bakışı 
ortaya  çıkar:  “  ‘Halk’,  diye  yazmıştır  Diderot,  ‘tüm  insanların  en  aptalı  ve  en 
kötüsüdür’… Halk, kişiye nitelik kazandıran toplum ve yerleşim alanlarının hepsinden 
kopmuş erkek ve kadınların oluşturduğu, ayrımsız, gri renkte kitledir… D’Alembert’in 
yazdığına  göre  yığınlar  ‘cahil  ve  aptaldır…  Güçlü  ve  cömert  hareketler  göstermekten 
                                                           
416
 Bauman, 
Yasa Koyucular ile Yorumcular
,  s.30 ve s.289. 
417
 Bauman, 
Yasa Koyucular ile Yorumcular
,  s.8. 
418
 Bauman, 
Yasa Koyucular ile Yorumcular
,  s.7. 
419
 Bauman, 
Modernlik ve Müphemlik
, s. 34-35. 


161 
 
aciz’dir. ‘Halk’, Voltaire için “yırtıcı, vahşî, öfkeden gözü dönmüş, geri zekalı, çılgın ve 
kör  hayvanlar”dı.”
420
 Dolayısıyla  bunların,  toplumsal  ilerleme  ve  gelişme  için 
eğitilmeleri gerekir ki  aydınlanma gerçekleşebilsin.  Modern  eğitim teorisinin  oluştuğu 
bu  sürecin  temel  motivasyonu,  iktidarın  kendi  düzenini  yerleştirmesidir.  “Eğitimin 
amacı  itaati  öğretmektir.  Uyum  gösterme  içgüdüsü  ve  isteği,  emirleri  yerine  getirme, 
üstlerin  tanımladığı  biçimiyle  kamusal  çıkar  neyin  yapılmasını  gerektiriyorsa  onu 
yapma,  plânlanmış,  tasarlanmış,  bütünüyle  rasyonelleştirilmiş  bir  toplumun 
yurttaşlarının en çok gereksindiği beceriydi. En önemli koşul, öğrencilere aktarılan bilgi 
değil,  bilgi  aktarımının  yürütüldüğü  talim,  rutin  ve  her  şeyin  önceden  kestirilebilirliği 
atmosferiydi.”
421
 
Modern  ideolojinin  içindeki  bu  fikirler,  iktidar  ve  aydınlar  tarafından  toplumsal 
alandaki bozukluğu düzeltecek tasarımlara, uygulamalara, meşruluk kazandırmaktaydı. 
Bizatihi  yeni  modern toplumun “yaratıcısı” olan  “entelektüel, papaz atalarının  aksine, 
Tanrı’nın  kulu  veya  tercümanı  olmayıp,  bizzat  Tanrı’nın  yerine”  geçmiştir.  Böylece 
kutsal  yasanın  belirlediği  toplumsal  ilişki  düzeni  kaldırılmış  ve  yerine  seküler  dünya-
diğer  bir  deyişle  dünyevi  kutsal  olan  aklın,  hukuğun-  yasalarının  düzenlediği  ilişkiler 
geçmiştir.
422
 Bu  bağlamda  Bauman  açısından    değerlendirildiğinde,  entelektüellerin, 
modern  iktidarın  ve  aydınların/felsefecilerin,  özelliği  her  şeyden  önce  “

Yüklə 2,44 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   89   90   91   92   93   94   95   96   ...   164




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə