www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
yüksək vəzifələrəcən qalxar, amma xalqın yaddaşında izi
qalmaz və yaxud qara ləkələrlə görünər, zaman-zaman üz
qaralığı gətirən pislikləri xatırlanar.
Necə ki, bütün bunları yaxın zamanlaracan
yaşamışıq.
Fikir verin, bir millət olaraq bizə dəyən zərbələr
Heydər Əliyevin xalqın taleyindən uzaq qaldığı,
uzaqlaşdırıldığı zamanlar baş vermədimi?
1988-ci ildə Sovet imperatorluğunun ən uca
nöqtəsindən düşmən qüvvənin dediyi:
– Heydər Əliyev yoxdur, indi kimi gözləyirsiniz? –
ifadəsi yadınızda deyilmi?!
Və biz bu tarixi yoxluqda talan olmadıqmı,
torpaqlarımız
yağmalanıb,
insanlarımız
yerindən-
yurdundan didərgin düşüb, ərazilərimizin 20%- işğal
olunub, əhalimizin bir milyondan çoxunun qaçqına-
köçkünə çevrilməsiylə nəticələnmədimi?!
1994-cü il oktyabr ayının 4-ü gecəsini xatırlayaq.
Azərbaycan dövlətinin və dövlətçiliyinin ölüm-dirim
məsələsi həll olunurdu… İllər boyu fürsət axtaran düşmən
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
əllərini içimizə uzada bilmiş, aramızdakı satqınlarla işini
qurmuşdu… qarşıda onlara mane ola biləcək bir qüvvə
qalmamışdı, hamı, demək olar ki, Heydər Əliyevi
meydanda tək qoyub, qaçıb dağılmışdı.
O, dahiyanə fəhmiylə vəziyyəti çox düzgün və
vaxtında qiymətləndirib, gücünün harda olduğunu doğru
anlayıb, xalqa üz tutdu…
Gecə yarıydı…
Minilliklər boyu xatırlanacaq şərəfli bir tarix!
…Əziz həmvətənlərim! Bacılar, qardaşlar! Oğullarım,
qızlarım! Vətənimizin üstünü qara buludlar alıb!
Dövlətimiz-dövlətçiliyimiz təhlükə altındadır…
O gecə əli çatan, ünü yetən hər kəs onun səsinə səs
verdi…
Ayağı yer tutan yola çıxdı, avtobuslarla, maşınlarla,
metro ilə, piyada, ayaqyalın, başıaçıq Prezident
Aparatının qarşısına axışdılar…
Bir-birini
ruhuyla
anlamış,
tarixin
bütün
dönəmlərində bir-birinə səmimi, sadiq və həyan olmuş iki
qüvvə: Xalq və Heydər qüvvəsi birləşmişdi, bütün
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
təhlükələri,
xəyanəti
tapdayıb bayrağını
yenidən
ucaltmağa, dövlətini-dövlətçiliyini qorumağa gəlmişdi.
Bu, yazın gəlişi, sellərin oyanması kimi təbii idi. Bunu
ancaq təbiət hadisələriylə müqayisə etmək olardı, ona
görə də qarşısıalınmaz gücdə idi.
Heydər Əliyev bel bağlayıb arxalandığı gücü hiss et-
mişdi… 1994-cü il oktyabrın 4-ü gecəsinin ziddiyyətlərlə
dolu qoynunda yenidən ucalara qalxmış üç rəngli
bayrağımızın fövqündə onun əzablardan, təhlükələrdən
sıyrılıb çıxmış, yorğun, amma ümidlərlə, sevgi və istəklərlə
dolu, bir az da kövrək səsi eşidildi.
...Əziz həmvətənlərim! Əziz qardaşlarım, bacılarım!
Əziz atalar, analar..!
Səhərə yaxın idi…
Bu, – onun səsinə səs vermiş, Onu meydanda tək
qoymamış Xalqına minnətdarlıq çıxışı idi…
Xalq münasibətində – yəni nifrətində də, sevgisində
də yanılmaz. Onu dəqiq tanıyıb, onun dilində danışıb, onu
sevib qoruyanları unutmaz, nəsildən-nəsilə ötürər,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
qadağalar qoyulsa belə yaddaşında gizləyib saxlayar, ən
ümidsiz anında ona ümid bağlayar.
Bu, Xalq ömrüdür, xalqın yaşamağıdır!
Və Heydər Əliyevin bütün fəaliyyətinin yaddaşlarda
qalması dediyim anlayışa, mənaya görə, – Xalqın seçiminə
görədir, təsadüfi deyil…
Bu gün Azərbaycanda 1960-cı illər sərbəstliyindən,
milli oyanışdan, azadlıq duyğularının artmasından söz
açanlar var.
Haqlıdırlar… Altmışıncı illər o biri onilliklərə
bənzəməz. Dərindən izləyib araşdırsaq, demək olar ki,
əksər sahələrdə özünə qayıdışın, özünü anlamağın, ədəbi
proseslərdəki sətiraltı mənaların, yeni ab-havanın
yarandığını görərik. Bakı küçələrində çox zəif halda
eşidilən Azərbaycan dilinə yeni münasibətin, yeni,
nisbətən canlı səslənmənin şahidi olarıq.
Artıq DTK qorxusunu unudub auditoriyalarda milli
mənliyimizdən,
azadlıq
duyğularından
danışan
müəllimlərimiz yaranmışdı. Tələbələrin, ümumiyyətlə,
ziyalılarımızın birliyini, görüşlərini, anlaşmasını təmin
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
edən çayxanalar aşıb-daşmaqdaydı… Ordan-burdan etiraz
səsləri eşidilməyə başlamışdı hətta.
Doğrudur, bu ab-hava bütün SSRİ miqyasında hiss
olunmaqdaydı. Amma heç kəsə sirr deyil ki, Azərbaycana
bu tərkibdə, yəni, o biri respublikalardan seçilən xüsusi
baxış və nəzarət vardı. Adətən DTK-ya əksər hallarda
Azərbaycan xalqına yad münasibətilə seçilən insanları işə
götürürdülər.
60-cı illərdə bu münasibət və tənasüb nisbətən
dəyişmişdi…
Mən bunun səbəbini çox sonralar anlaya bildim…
DTK divarları arasından yayılan qadağalar, yasaqlar,
qanlar-qadalar xofu-qorxusu səngimişdi… Elə bil kimsə
qapalı
bacaları,
pəncərələri
qapıları
aralamışdı,
cəmiyyətin düşüncəsinə təmiz hava sızmağa başlamışdı.
Bu hava 60-cı illərin tələbə mühitinə öz təsirini daha
tez göstərdi…
Cənubi Azərbaycan mövzusu qəzet səhifələrində
görünürdü artıq. Azadlıq, İstiqlaliyyət sətiraltı mənalarla
xatırlanırdı…
Dostları ilə paylaş: |