www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Əsas, düşüncələrə işığın düşməsi idi. Əsas o idi ki,
toxum atılsın, atıldısa cücərməli idi. Belə də oldu…
1963-cü ildə Azərbaycan Dövlət Universitetinin
filologiya fakültəsinin II kurs tələbəsiydim. Əksəriyyətimiz
rayon və kəndlərdən gəlmişdik.
Yadımda deyil, necə seçildik, bir-birimizi necə
anladıq.
Günlərin
birində
ADU-nun
4
nömrəli
yataqxanasının bir gizli guşəsində yığışdıq… Hələlik, adsız
bir təşkilatın bünövrəsi qoyulurdu.
İlk növbədə Güney Azərbaycan məsələsi idi.
Çıxış yolları araşdırıldı, daha doğrusu ümidsizliyi
qırmaq, Azad olmaq ruhuna böyümək, bir-bir, iki-iki olsa
da artıb çoxalmaq üçün addım atmaq, təməl daşı
qoymaq. Bir olmağın, birləşməyin əhəmiyyətini və
Azadlığın nə olduğunu anlayıb, anlatmaq.
Yəni, bu taydan o taya gözləri yaşara-yaşara şeir
yazmaq, ağlayıb sıtqamaq bəsdir, iş görmək lazımdır.
İkinci məsələ, çox sadəlövh görünsə də, Sovet
İttifaqının tərkibindən çıxmaqdan ibarət idi…
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Günün müəyyən vaxtlarında, müəyyən yerlərdə
yığışmağa başladıq, təxminən bir-iki aydan sonra hərə öz
proqramını hazırladı. Nə isə, hələlik planlar tökülür,
müzakirələr, mübahisələr aparılırdı.
Bir il təşkilatlandıqdan sonra o zaman müəllimimiz
olan Bəxtiyar Vahabzadənin yanına getdik.
Üniversitetin uzun dəhlizində Bəxtiyar müəllimin
başına yığışmışdıq. Çox həyəcanlanmışdı.
– Bura gəlin – Bəxtiyar müəllim belə deyib, bizi boş
auditoriyaya apardı. O vaxt onun hər sözü, hər addımı göz
qabağındaydı, daha doğrusu, göz qabağında olmalıydı.
Bir neçə dəqiqə heç kəs dinmədi. Bəxtiyar müəllim
başını aşağı salıb susmuşdu.
Elə bildik ağlayır…
Başını qaldırdı, doğrudan da gözləri nəmli idi.
– Zindanlarda çürüyərsiniz, - dedi. – Məsləhət
görmürəm. Neynəmək olar. Şərait yetişsin gərək…
Bəxtiyar müəllimi bir daha narahat etmədik.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Bir il də keçdi, 1964-cü ilin sentyabr ayında DTK
gizlin fəaliyyətimizdən xəbər tutdu.
1964-cü ilin payızı idi. Universitetin Yasamalda
yerləşən yataqxanasında səhər tezdən qapımız döyüldü,
tanımadığımız adamlar içəri girdilər.
- Balakişiyev kimdir?
- Mənəm, - dedim.
- Gəl!
Məni araya aldılar, pilləkəni endik… Jurnalistika
fakültəsinin tələbəsi Hüseyni də mənim kimi araya
almışdılar. İki qara maşın dayanmışdı, hərəmizi bir maşina
qoyub apardılar.
Hara
getdiyimizi
bilirdim.
Keçən
həftə
yoldaşlarımızdan bir neçəsini aparmışdılar. Gedib
qayıdanlar artıq bizə yaxınlaşmırdılar. Münasibətlər
qapanıb ətrafa anlaşılmaz dərin vahimə çökmüşdü.
Səhər tezdən, qaranlıq düşənəcən məni müxtəlif
otaqlarda dindirdilər.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Qaranlıq çökmüşdü, saat 9-10 radələriydi. Uzun, ala-
qaranlıq dəhliz boyu dolana-dolana xeyli getdik (bəlkə də
mənə belə gəlirdi), bir otağın qapısında dayandıq. Qapını
ehtiyatla və ehmalca açıb məni içəri saldılar.
Qapının ağzında dayanıb otağa göz gəzdirdim,
özümü itirmişdim, fikrimdə-düşüncəmdə heç nə yox idi.
Çox güclü, şaqraq gülüş səsinə özümə gəldim. Otaq
çox böyükdür, yuxarı başda saçlarını arxaya daramış,
enlikürəkli bir adam oturmuşdu.
- Yaxın gəl..!
Bir neçə addım gedib yenə dayandım.
- Yaxın gəl..!
Stolun üstündə iri vazada alma qoyulmuşdu. Yaxın-
laşdım.
- Alma ye!
- Yemirəm, - dedim, dodağımın altında.
- Otur, görüm!- Səs dəyişmişdi. Elə zəhimli idi ki, elə
bil məni divara çırpdılar.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Qorxulu-qorxulu başımı qaldırıb baxdım. Elin-obanın
«komissar» dediyi əmimi xatırladım, kövrəldim… Burdan
çıxıb qurtaracağıma inanmırdım, ümidim üzülmüşdü
artıq.
- Neynəmisiz?
Susmuşdum…
- Düzünü de, görüm, neynəyibsiz!
- Heç nə, – dedim. – Yığışıb Cənubi Azərbaycan
haqda danışmışıq.
- Cənubi Azərbaycanın nəyindən danışmısız?
Tanıyırsız Cənubi Azərbaycanı?!
Dinmədim.
- Sonra neynəmisiz?
- Heç nə…
- Onsuz da məlumdur hər şey… Keçini keçi
ayağınnan, qoyunu qoyun ayağınnan asacayıq.
Sözə başımı qaldırdım, çoxdandır bu məsəli
eşitmirdim.
Dostları ilə paylaş: |