Mövlüd Süleymanlı

www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 

2016 

 

Mövlüd Süleymanlı

            

“And olsun, əsrə…”

 

-Elə  demə,  aşıq.  Sən,  əksinə,  bizə  ruh 

verməlisən!  –Medallı  Göyüşdü,  medalları  yenə 

sinəsindədi, belə deyib sinəsini qabartdı, sonra 

da  yana  çəkdi ki,  medallarını  səsləndirsin.  Am-

ma medalları da şaxta vurmuşdu, səs çıxmadı.  

-Tək  erməni  işi  deyil  bu,  dava  görmüş 

adamsan,  bunu  qurublar,  bunu  xallıbaş  qurub, 

davaya oxşamır axı, quramaya oxşayır. - Başını 

yorğanın  arasına  salıb  inildədi.  -  Yeri-yurdu 

alacaqlar əlimizdən. 

-Dəmir  kişi,  sənin  gözün  itidi,  gör,  gələn 

yoxdu ki... 

Dəmir kişi əl ağacını ocağa tutub o yan- bu 

yanına  çevirə-  çevirə  qurudurdu,  dikəlib  yola 

baxdı, təzədən oturdu: 

-Yoxdu heç nə. 

At  ayağının  səsi  eşidildi,  səs  gərilir, 

daralır, kənddən də çıxıb qar basmış düzənlərə 

yayılırdı, havanın içində şaqqıltı vardı. 

-Arıq  gəlir,-  dedi,  Qarakəlləoğlu,  ocağa 

baxıb  gülümsədi.-  Onun  atının  ayağının  səsidi. 

Onun atı axsayırdı, axı. 

Qarakəlləoğlu  yapıncıdan  başını    çıxardıb 

boylandı  ki,  atlını  görsün,  amma  heç  kəs  yox 

---

www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 

2016 

 

Mövlüd Süleymanlı

            

“And olsun, əsrə…”

 

idi.  Yapıncının  arasından  sinəsinə  sıxdığı 

tüfəngin lüləsi göründü.   

-Nədi  o?  Köhnə  şeydi  deyəsən?!  -  Medallı 

Göyüş əlini tüfəngə sarı uzatdı. 

-Babamın aynalısıdı. 

-Nə yaxşı qalıb bu vaxtacan? 

-Dar gün üçün saxlamışam. 

-Atır?  

-Yox, 

-dedi, 

Qarakəlləoğlu, 

tüfəngi 

yapıncının  arasından  çıxardıb  silkələdi,  - 

paslanıb deyəsən. 

-Ocağa tut, qızsın... 

Bayaqdan  dinməz-söyləməz  əl  ağacını 

ocağa tutub qurudan Dəmir kişi: 

-Tüfəngi  oda  tutmazlar,  əlinizdə  açılar,-

dedi. 

Arıq  çata-çatda  üzəngiyə  qalxıb  uzaqlara 

boylandı: 

-Gəlmirlər?! 

-Darıxırsan?  -  Medallı  Göyüş  də  tək 

ayağının  üstə  qalxıb  erməni  kəndindən  gələn 

yola baxdı. 

-Deyirlər,  bu  dəfə  üstümüzə  tankla 

gələcəklər. 

---

www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 

2016 

 

Mövlüd Süleymanlı

            

“And olsun, əsrə…”

 

-Rusun  tankı  onun  döyülmü?!  -  Aşıq  başını 

yorgandan çıxarıb dedi. 

Arıq  yenə  yollara  baxıb  udqundu.  Şinel 

geyinmişdi,  elə  atın  üstündəcə  yaxasını  açdı, 

belinə  bağladığı  qılıncın  gümüş  dəstəsi 

göründü, əlini qılıncın tutacağına aparıb: 

-Qoy  gəlsinlər,  -  dedi,  -  öldü  var,  döndü 

yoxdu! 

Atdan  enib  tonqala  tərəf  gəldi.  Qılınca 

baxa-baxa qalmışdılar. 

-Nə  gözəl  şeydi,  Arıq!  -  Medallı  qoltuq 

ağacına  söykənib  əllərinin  ikisini  də  uzatmışdı. 

- Gözəldi vallah! 

Arıq  şinelin  ətəyini  qaldırdı,  bəzək-düzək 

içində  “yatağan”  qılıncdı,  az  qalırdı  ucu  yerə 

dəysin. 

Dəmir  çomağını  yenə  oda  tutmuşdu,  o  üz- 

bu üzünə çevirirdi. 

-Qılınca gözəl deməzlər. 

-Niyə?-  Arıq  boynunu  uzadıb  Dəmir  kişiyə 

baxdı. 

-Nə  niyə?  Elə  bil  kişiyə  gözəl  deyirsən. 

Hansı kişi götürər, ona gözəl desən. 

-Niyə götürmür? 

---

www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 

2016 

 

Mövlüd Süleymanlı

            

“And olsun, əsrə…”

 

-Sən götürərsən? 

Qarakəlləoğlu  tüfəngini  üzünə  qaldırıb 

çaxmağını çəkdi, heç nə...pərtliyi keçsin deyə: 

-Tüfəngin  qaraltısı  bəsdi,  guya  qorxaq 

ermənini tanıyan yoxdu.- dedi. 

-Erməninin  işi  deyil,  bu!  Rusun  barmağıdı, 

-  Aşıq  bu  dəfə  bərkdən  dedi,  əlinin  ikisini  də 

yorğandan  çıxardıb  irəli  uzatdı,  barmağını 

dikəldib atldan yuxarı havanı eşdi, - qurdalayır 

ermənini...Erməni  də  öyrəncəlidi,  barmaqsız 

yaşaya  bilmir,-  sonra  ovuclarını  qoşaladı... 

nəsə demək istəyirdi, udqunub ayrı şeyi dedi. -

...Şeytan  balasıyla    oturmuşdu  Allahla 

insanların  arasında,  olacaqları  düşünə-düşünə, 

olub  –  keçənlərə  baxırdı.  Adam  ata  ulağa  dən 

yükləyib  dəyirmannan  gəlirdi.  Ulaq  getdiyi 

yerdə büdrədi, az qaldı, yükü dağıtsın. 

-Lənət sənə, kor şeytan!... 

-Ana-dedi,  şeytanın  balası,-  Adam  orda, 

sən  burda,  niyə  söydü,  səni?  Sən  Adama 

neynədin ki? 

-Baxma,-  dedi  şeytan,-  mən  burda  olsam 

da, barmağım ulağın quyruğunun altındadı... 

---

www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 

2016 

 

Mövlüd Süleymanlı

            

“And olsun, əsrə…”

 

-Var  ol  aşıq,  çox  ağıllı  söz  oldu  bu,  heyf, 

indiyə düşdü! 

-Sən özünü üşütmə, görürsənmi necə lazım 

olursan. 

...Hərə  bir  yandan  qalxıb  aşığı  təzədən 

yorğana bükdülər.    

Arığın  başına  yığışdılar.  Arıq  qılıncın 

qundağyla əlləşirdi. 

-Çıxart  görək  tiyəsi  nə  təhərdi?  - 

Qarakəlləoğlu onun şinelini araladı. 

-Çıxmır,  evdə  nə  qədər  əlləşmişəm, 

qınınnan  çıxarda  bilməmişəm.  -  Şinelini 

soyunub  qarın  üstə  tulladı,  qılıncın  qəbzə-

sindən yapışıb dartdı... 

Qarakəlləoğlu bərkdən gülüb tez də susdu, 

yəqin  öz  tüfəngi  yadına  düşdü.  İtlər  nəsə  hiss 

eləmişdi, bərkdən hürüşürdü. 

-Aç belinnən, indi çıxardarıq.-Qarakəlləoğlu 

yapıncısını qırağa tullayıb, qılıncın qəbzəsindən 

yapışdı. 

-  Nə  təhər  çıxmır.  Bu  da  tüfəngdi  ki, 

açılmasın. Siz qınınnan tutun. 

-Birdən  çıxar,  ocağa  yıxılarsız,  -  Dəmir  kişi 

hələ  də,  özü  demiş,  əlağacının  canından 

---