Mövlüd Süleymanlı

www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 

2016 

 

Mövlüd Süleymanlı

            

“And olsun, əsrə…”

 

havasını  çıxardırdı,  -  Qannı-qannı  qoymusuz, 

paslanıb... 

-Bilirsən 

nə 

vaxtdan 

qalandı 

bu? 

Teymurdan qalıb... -Arıq qılıncı o üz- bu üzünə 

çevirdi. 

-Hansı  Teymurdan?-  Qarakəlləoğlu  fikrə 

getdi ki, bəlkə yadına düşə. 

-Budu  bax,  Teymur  yazılıb,  əski  əlifbayla!- 

Baş-başa  verib  qılınca  sarı  uzandılar,  elə  o 

halda  da  aşığa  tərəf  getdilər.  Aşıq  Ayvaz 

höccələyə-höccələyə oxudu, “Teymur” 

-Sən  nə  bilirsən  ki,  topal  Teymurdu,  topal 

yazılmayıb  ki,  üstünə.  -  Dəmir  kişi  başını 

buladı, - o Teymur olmaz. 

-Qılıncın  üstə  yazılan  hansı  Teymur  olar? 

Kitabdı ki, başqa Teymur olsun?! 

-Gəlirlər! Gə-əliiirləəər! 

Hərəkətdə 

olan 

nə 

vardısa 

donub 

qaldı...Aşıq  yorğanın  arasından,  sudan  çıxırmış 

kimi  çıxdı,  “ürəyi  ağzında”.  Sazı  yerdən  tüfəng 

kimi  götürdü,  bir  anlığa  elə  tüfəng  kimi  də 

tutdu,  çanağı  qucağında,  üzü  erməni  kəndinə 

tərəf.  Necə  danışmışdılar,  eləcə,  aşıq  ermənini 

görən  kimi  çalmalıydı,  “Koroğlu”  havalarından 

---

www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 

2016 

 

Mövlüd Süleymanlı

            

“And olsun, əsrə…”

 

başlayıb 

ölənəcən, 

yəni 

vurulanacan 

çalmalıydı.  

-Öləndə  də  sazı  bayraq  kimi  tutmalısan!  - 

Qaraca müəllim dedi, səhər tezdən aşıq Ayvazı 

da  yanıyla  dikə  çıxartmışdı.-  Qaldır  sazı 

başımızın üstünə! 

-  Qorxma,  aşıq,  hamı  yanında  olacaq,  səni 

qoyub  heç  kəs  qaçmaz...  -Bunu  da  medallı 

Göyüş  dedi,  hər  halda,  müharibə  görmüş 

adamdı. 

Səhər  tezdən  deyilənlər  aşığın  yadına  indi 

düşdü,  simlərə  toxundu,  saz  Koroğlu  kökü 

üstündə  deyildi,  bu,  onu  lap  çaşdırdı.  “Dünən 

axı, 

mən 

bunu 

Koroğlu 

kökü 

üstə 

qoymuşdum...” 

-Gəliiir-lər! 

Hərə  bir  yana  qaçırdı,  daha  doğrusu, 

bilmirdilər hara qaçsınlar, səmt qalmayıb, səmt 

itib...ona görə də ayağı yer tutan, harda adam 

çoxdu,  ora  qaçır.  Arıq  qılıncı  başının  üstə 

qaldırıb qışqırdı: 

-Hara  qaçırsız,  ay  camaat?!  Bunları 

gözləmirik  bəs?  -  Dönüb  yola  baxdı,  dağların 

arasıyla maşın karvanı gəlirdi. 

---

www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 

2016 

 

Mövlüd Süleymanlı

            

“And olsun, əsrə…”

 

-Görünməyən  üzə  adam  göndərin,  görək  o 

tərəfdən də gələn varmı? 

Qarakəlləoğlu  medallı  Göyüşlə  yanaşı 

dayanmışdı,  ikisi  də  bir  cür  gülümsəyirdi. 

Medallı  Göyüş  qoltuq  ağacının  birini  başının 

üstə qaldırdı: 

-Ay  camaat,  kimə  hara  tapşırılıb,  ora 

getsin! Yerinizdə olun! 

Kənd  içindən  uğuldamağa  başlamışdı. 

Qapılar  açılıb-örtülür,  ayaq  səsləri  qapıdan 

güllə  kimi  çıxırdı. 

“...Bayraq  ona  görə  lazımdı 

ki,  altına  girəsən,  havasına  yığışasan...harda 

öldüyünü  də  onda  bilərsən.  Medallı  Göyüş  düz 

deyir,  bayrağımız  yoxdu,  onun  yerinə  sazımız 

var!”-  Bu  da  Qaraca  müəllimin  sözüdü.  Səhər 

tezdən bir dikə çıxıb iliyə işləyən soyuqda çıxış 

eləyirdi.  “  Bəlkə  partkomun  sözü  var?”  Ən  çox 

çaşqınlıq  içində  olan  da  Partkom  idi. 

Başlanğıcla sonun arasında əzilə-əzilə qalmışdı, 

daha  doğrusu,  başlanğıcda  elədikləriylə  indi 

eləmək istədiklərinin arasında... 

-Neçə tüfəngimiz var, ay camaat? – Medallı 

Göyüşün  üzündəki  gülüşü  elə  bil  səsiylə  bir 

yerdə  soyundurdular,  üzü  qaralıb  qırışlarla 

---

www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 

2016 

 

Mövlüd Süleymanlı

            

“And olsun, əsrə…”

 

örtüldü.-Camaatı qıracaqlar, Qarakəllə! Silahsız 

neynəmək olar?! 

Sarışın bir uşaq evin tinindən irəli çıxdı: 

-Üç  tüfəngimiz  var.  -dedi.  -  Biri  budu, 

məndə,  -tüfəngi  başının  üstə  qaldırdı.-  Biri 

görünməyən  üzdədi.  Biri  də  evinnən  bayıra 

çıxmır! 

-Niyə?!  -  Medallı  Göyüş  qoltuq  ağaclarının 

ikisini  də  birdən  başının  üstə  qaldırdı,  bir 

anlığa qaldı tək ayağının üstündə.- Nə deyir? 

-Deyir,  mən  ancaq  öz  evimi  qoruya 

bilərəm. 

-Partkomu  deyirsən,  əə?  -  Qarakəlləoğlu 

soruşdu,  özü  də  özünə  cavab  verdi.  -Erməni 

onunçün  gəlmir  ki.  O,  elə  erməniyə  işləyib 

həmişə. 

Uşaq  tüfəngin  qundağını  yerə  qoymuşdu, 

bir boydaydılar, başını qaldırmadı. 

-Ağlama,  düşmən  qabağında  ağlamazlar. 

Hələ  ölməmişik  ki,  ağlayırsan.    Tüfəngin  atır, 

heç olmasa? 

-Qundağını yerə vuranda açılır. 

-Həə,  səs  elə...  -  Evin  tinindən  beş-altı 

uşaq 

çıxıb 

sarışını 

araya 

almışdılar, 

---

www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 

2016 

 

Mövlüd Süleymanlı

            

“And olsun, əsrə…”

 

Qarakəlləoğlu  onları  görüb  yapıncısını  çiyninə 

atdı.  -  Qorxmayın,  -  dedi,  -  yapıncıdan  güllə 

keçmir, özüm düz üstlərinə gedəcəm!... -Bir-iki 

addım yola sarı getdi.  

Oğul-uşaq 

Qarakəlləoğlunun 

sözündən 

ruhlanmışdı,  çığırışa-  çığırışa  kəndin  görünən 

üzüylə ora-bura qaçırdılar... 

Erməni maşınları yaxınlaşmaqdaydı... 

 -Kənd  görünən  kimi  ayaq  üstə  durarsız. 

Maşının  içində  əyilib-qalxmayın,  vurallar  sizi... 

-  bunu  dəriyığan  Aped  dedi.  Türk  kəndinin 

yaxınlığındakı  çökəkdə  maşınları  saxlayıb 

tədbir tökürdülər.  

Rayon 

xəstəxanasının 

baş 

həkimi 

Ulubabyan maşından düşməmişdi, avropa itiylə 

bir 

yedə 

maşındaydı...İt 

yanındakıların 

narahatçılığını  hiss  eləmişdi,  tez-tez  özünü 

pəncərə şüşələrinə vururdu. 

-Onnar  it  üstündə  ölümə  də  gedəndilər, 

itini  boğdun,  elə  bil  özünü  boğdun...-İt 

saxlayan  Civan  gənc  ermənilərə,-  Siranuşun 

şagirdlərinə,  firəng  itini  tapşırırdı.  –Gördüz, 

itin  üstündə  nəsə  eləmək  istəyirlər,  samanın 

altında avtomat silah var, götürərsiniz... 

---