63
katın və adamlar arasında münasibətin başlıca mayası olur”.
Deməli, beləliklə, xalqlar arasında münasibətlərin, “beynəl-
xalq hərəkat”ların, bəşər cəmiyyətində baş verən ciddi hadi-
sələrin “başlıca mayası”nın, yəni hərəkətverici qüvvəsinin din
olduğu barədə konsepsiya bir daha ortaya çıxmış olur. Digər
tərəfdən dini mövzuda mühakimələr təkcə opponentlərə cavab
deyildi; onlar aşkar təbliği məqsəd də daşıyırdı (57).
Böhranlı vəziyyətdən çıxış yolu axtarışları faktı artıq
qərbin elmi-texniki nailiyyətləri qarşısında müsəlman cəmiy-
yətinin acizliyinin etirafı demək idi. Əslində diaqnozun qo-
yulması vəziyyətdən çıxış yolunda ilkin addım kimi qiymət-
ləndirilirdi. Belə ki, XIX əsrin sonlarından etibarən Avropa-
nın təzyiqi altında sarsılmış və çaşıb qalmış müsəlman aləmi
düşdüyü fəlakətin səbəblərini axtarmağa başlamışdı və bu
özünütəhlil onu iki bir-birinə zidd nəticəyə gətirib çıxarmış-
dı. Bəziləri belə düşünürdülər ki, bütün fəlakətlərin səbəbi
müsəlmanların geriliyindən, onların dininin həyat uğrunda
mübarizəyə yararsız olmasından irəli gəlir və bu vəziyyəti
aradan qaldırmaq üçün bütün həyat quruluşunu dəyişdirmək,
Avropanı təqlidə başlamaq lazımdır. Bu qisim ziyalılar
Avropa təsisatının qüvvəsinə hədsiz inamla yanaşaraq onu
yoxlamadan, saf-
çürük edib araşdırmadan, ölkələrində tətbiq
etməyin zəruriliyini deyirdilər. Bəziləri isə bu fikirdə idilər
ki, müsəlmanların bütün fəlakətləri onların köhnə adət və
ənənələrdən üz çevirmələri ilə bağlıdır. Əxlaq pozğunluğu,
özbaşınalıq, keçmişə sayğısızlıq və sərbəst düşüncə də məhz
bunun
sayəsində meydana çıxmışdır. Buradan da onlar belə
nəticəyə gəlirdilər ki, xilas yolu nə Avropada, nə də həyatın
məntiqinin axtarılmasındadır. Sadəcə, şəfaverici keçmişə
qayıtmaq lazımdır. Bu keçmiş öz ecazkar qüvvəsi ilə müsəl-
man aləmini xilas edəcəkdir.
“Müsəlman xalqlarının vəziyyəti” adlı yazısında Ə.Ağa-
oğlu bu hər iki mövqe sahiblərinin fikrilərinin tənqidi təhli-
64
lini verərək yazırdı ki, təkcə çıxarılan nəticə deyil, əsaslan-
dıqları fikir baxımından da bu iki cərəyan arasında mütləq və
barışmaz ziddiyyət mövcuddur. Bu ziddiyyət iki cərəyan
tərəfdarları arasına onların hətta şəxsi münasibətlərinə və
fərdi həyatlarına da nüfuz edən qatı bir düşmənçilik salmış-
dır. Lakin arada ümumi bir yaxınlıq nöqtəsi də var. Bu da
hər iki cərəyanın məhz Avropa sayəsində meydana çıxma-
sında özünü göstərir. Avropa ilə Şərq arasında daha ifrat və
ucuz gediş-gəliş yollarının açılması, ticari-siyasi əlaqələrin
inkişafı və rabitənin genişlənməsi nəticəsində bu qitədən
yayılan mədəniyyət parıltısı Şərqin bilik və yenilik həsrə-
tində olan gənclərini özünə cəlb etməyə bilməzdi. Bundan
başqa, Şərqin çaxnaşmaya düşmüş həyatının özü də Avropa
dillərini, Avropa qayda-qanunlarını bilən adamlara ehtiyac
yaradırdı. Həmin ehtiyac dövlət idarəçiliyi və ticarət
sahəsində daha kəskin şəkildə duyulurdu. Şərqli gənclərin
Avropaya XIX əsrdə başlanan axını da bundan irəli gəlirdi
(3, s. 333).
Müsəlman cəmiyyətinin vəziyyəti ilə Avropa həyatındakı
mədəni tərəqqi nailiyyətlərini müqayisə edərkən Ə.Ağaoğlu
təbii ki, elmi bilgiləri ilə yanaşı şəxsi müşahidələrinə də
istinad edirdi. Çünki, o, Avropada təhsil almış ilk azərbay-
canlı olaraq son dövr mədəniyyət hadisələrinin bilavasitə
iştirakçısı olmuşdu. Onun Fransa dövrü yaradıcılığı (71),
Türkiyənin ən fəal ictimai-siyasi xadimləri ilə yaxınlığı,
Azərbaycan mədəni mühitinin öndərlərindən olması faktları
da onun müqayisəli təhlillərində özünü hiss etdirməkdədir.
C.Əfqani ilə lap gənc yaşlarından şəxsi tanışlığı və Gənc
türklərin ideya rəhbərləri ilə hələ Parisdəykən münasibətdə
olması onun yazılarının mövzu rəngarəngliyinə və miqyas
baxımından düşüncə tərzinə təsirsiz ötüşməmişdi.
Ona görə də o, müsəlmanların Avropaya axınlarına da
orijinal mövqeyi və daha obyektiv yanaşması ilə seçilirdi.
65
Həqiqətən də Qərbə üz tutmuş müsəlman gənclərinin gözləri
qarşısında doğma yerlərə əsla bənzəməyən yeni həyat mən-
zərələri canlanırdı. Bu dəb-dəbəli və möhtəşəm mənzərələr
Şərq gənclərinin ağıllarını başlarından çıxarmaya, gözlərini
qamaşdırmaya, onları vəcdə gəlmiş hipnozlu adam vəziy-
yətinə salmaya bilməzdi. Şəhərlərdəki təmtəraq, şən və səs-
küylü həyatın bəxş etdiyi sevinc və sərbəstlik, insanların
nisbətən firavan yaşayışı, ilk baxışdan qarma-qarışıq təsir
bağışlayan cəmiyyətdə qayda-qanunların harmoniyası, şəx-
siy
yətin maddi təminata əsaslanan ləyaqət hissi, həyatın ən
qaranlıq guşələrinə işıq saçmağa qadir olan minlərlə mək-
təblər! Həm də bütün bunlar elmin gözqamaşdırıcı kəşf və
ixtiraları ilə, misilsiz memarlıq və incəsənət əsərləri ilə işıq-
landırılmış və bəzədilmişdir. Bu mənzərə təsəvvürləri asan-
lıqla cuşa gələn Şərq insanının xəyalında özünün qaranlıq
mühi
ti, cansız və nəşəsiz həyatı, insan şəxsiyyətini əzən və
alçaldan məişəti ilə bir müqayisə ehtiyacı yaratmaya bil-
məzdi. Fantaziyası təhlil və tənqid qabiliyyətindən daha güc-
lü olan şərqli belə müqayisə nəticəsində ümidsizliyə qapılır,
kədərlənib ruhdan düşür. Bu hal isə çox vaxt onda öz vətə-
ninə, onun keçmişinə və indisinə qarşı bir nifrət hissi oyadır.
Lakin nə qədər ki, Şərqdən Avropaya axışan cavanlar yük-
sək məmur və ticarət təbəqələrinin nümayəndələri idilər,
Avropa həyatının eyş-işrət imkanları bu “yeni müsəlmanları”
daha çox maraqlandıran əsas amil idi. Vətənə nifrət onları bu
vətən qarşısındakı hər cür vəzifədən azad edirdi. Öz istək-
lərinə uyğun başa düşdükləri “avropaçılıq” isə Avropanın
bəxş etdiyi sərbəst həyat tərzinin nəşələrindən hədsiz-hüdud-
suz şəkildə istifadə imkanı yaradırdı. Bir yandan vətəndə
qazandıqları var-dövlət, o biri yandan isə Avropa bulvar-
larının sərbəstliyi belə düşüncə tərzi və əhval-ruhiyyə üçün
əsas verirdi. Öz evlərində ikiüzlü və riyakar həyat tərzi
keçirən bu adamların bulvar yaşamının azğınlıqlarına nə
Dostları ilə paylaş: |