84
Cəmiyyət və qadın problemi
Bu gün gender problemləri ilə bağlı Azərbaycanda küt-
ləvi informasiya vasitələrindən tutmuş elmi toplantı və
nəşrlərə qədər müxtəlif qurumlar tərəfindən qızğın tədbirlər
həyata keçirilməkdədir. Mövzu ilə əlaqədar tanınmış alim-
lərin bir sıra elmi tədqiqat əsərləri də çap olunmuşdur.
Amma nədənsə cəmiyyətimizdəki müasirləşmə prosesləri
fonunda qadın problemlərindən söz düşərkən Azərbaycan
milli mətbuatında hələ ötən əsrin ilk illərindən müzakirə
obyektinə çevrilmiş yazılardan bəhs edilmir. Qadın problemi
Azərbaycan elmi-nəzəri fikri üçün tamamilə yeni bir hadisə
kimi təqdim edilir. Nədənsə XIX əsrin sonları və XX əsrin
əvvəllərində yaşayıb-yaratmış Qafqaz Şeyxülislamı Axund
Əhməd Hüseynzadə (Əli bəy Hüseynzadənin babası), müfti
Mirzə Hüseyn Əfəndi Qayıbov, görkəmli Azərbaycan
maarifçisi Mirzə Əbdürrəhim Talıbzadə, Mir Məhəmməd
Kərim Mircəfərzadə, Mirzə Əbu Turab Axundzadə kimi
onlarla ilahiyyat xadimləri və din alimlərimizin bu yöndəki
fəaliyyətlərindən, nəşr edilmiş əsərlərindən bəhs edilmir.
Habelə Əhməd bəy Ağaoğlunun 1901-ci ildə Tiflisdə rus
dilində çap edilmiş “İslama görə və islamiyyətdə qadın” adlı
fundamental monoqrafiyasından, Axund Yusif Talıbzadənin
bu sahədəki yaradıcılığından (islam aləmində qadın tərbiyə-
sindən bəhs edən “Tərbiyyeyi-nisvan”, “Hədiyyeyi-nisvan”
kitabları və onlarla məqalələrindən) və eləcə də digər Azər-
baycan ziyalılarının çoxsaylı elmi-publisistik yazılarından
bəhs edilmir. Bir sözlə, son yüzillikdə mütəfəkkirlərimizin
qadın problemlərinə dair yazdıqları, milli-mənəvi və dini
baxımdan təqdirəlayiq olan əsərlərin yenidən nəşri və təbliği
əvəzinə, sifarişlə yazılmış kitabların nəfis şəkildə çapı,
təntənəli təqdimatı və pulsuz yayımı vasitəsilə, nəinki qadın-
kişi münasibətlərinə yaxşı bir şey gətirilir, əksinə qadınları-
85
mızın mənəviyyatına mənfi keyfiyyətlər aşılanır və minillik-
lərdən bəri varlığını mühafizə etmiş ailələrimizin strukturuna
təhlükələr yaradılır. Əslində bu problem adı altında cəmiy-
yətimizə atılmış mənəviyyatsızlıq toxumlarının cücərməsinə
şərait yaradılır ki, aşınmaya məruz qoyulan, nəticə etibarilə
dağıdılmasına çalışılan isə ailə təşkilatımızdır. Mənəviyyat
işğalçılarının cəmiyyətdə pozuqluq yaratmaq məqsədilə
hədəfə aldıqları əsas nişangahları da məhz milli ailə
strukturudur.
Odur ki, gender sahəsində maarifçilik təbliğatının ailə
strukturlarımızın möhkəmləndirilməsi xeyrinə aparılması
üçün digər tədbirlərlə yanaşı bu sahədəki tarixi təcrübənin
mənimsənilməsi məsələsinə, o cümlədən Azərbaycan ziyalı-
larının kulturoloji əsərlərinə də ciddi diqqət yetirilməlidir.
Çünki çoxyönlü elmi-
mədəni fəaliyyətləri ilə Azərbaycan
mədəniyyəti tarixinə zəngin irs bəxş etmiş bu ziyalılar həm
də islam dininin müxtəlif yönlərdən şərhinə həsr edilmiş və
dövrü üçün əhəmiyyətli olduğu kimi günümüzdə də aktuallıq
kəsb edən bir sıra əsərlər müəllifidirlər. Xüsusilə də, islahat-
çı ziyalıların Azərbaycan, Türkiyə, Rusiya və Qərb mətbua-
tında çap olunmuş və islamın elm, maarif, mədəniyyət dini
olmasını açıqlayan yüzlərlə məqalələrindən başqa, islamda
qadın hüquq və azadlıqlarını, elmi-mədəni tərəqqiyə təkan
verən amilləri şərh və təbliğ edən monoqrafik əsərləri də
vardır.
Problemə tarixi aspektdən baxıldıqda görürük ki, türk
mədəniyyəti tarixində qadının ailədə və sosial həyatda de-
mokratik iştirakına dair də örnəklərin olduğu da reallıqdır,
islam dininin qadına verdiyi hörmət və səlahiyyətlər də.
Lakin sonrakı tarixi gedişatda bu münasibətə fərqli çalarların
qatıldığını, qadının ictimai və sosial fəallığını məhdudlaş-
dıran görüşlərin üstünlük təşkil etdiyini müşahidə edirik. Bu
mənada qadına qarşı qeyri-demokratik münasibətin səbəblə-
86
rinin ilk növbədə islam dini ilə bağlanılmasına, habelə mü-
səlman cəmiyyətlərinin geriliyinin, mövhumat və cəhalətin
kökündə dini faktorların durmasına dair iddiaların artdığı
XX əsrin əvvəllərində ziyalıların məsələyə aydınlıq gətirmə
cəhdləri müsbət dəyərləndirilməlidir. Avropa elmi və ictimai
fikrində islam dininə qərəzli mövqeyə qarşı azərbaycanlı
ziyalıların tutarlı arqumentlərlə çıxış etmələrinə dair faktlar
da həmin dövrdə mövzunun nə qədər aktual xarakter
aldığına sübutdur.
XIX əsrin əvvəllərindən etibarən başlamış mədəni yeni-
ləşmə prosesində də dini faktor cəmiyyətin sosial-siyasi
strukturunda mühüm rol oynamış, çox hallarda bir sıra siyasi
məqsədlərin həyata keçirilməsinin yeganə ideoloji vasitəsinə
çevrilmiş və xalqın zülm və istismara, əsarətə qarşı siyasi
azadlıq uğrunda mübarizəsinə əhəmiyyətli təsir göstərmişdir.
M.F.Axundov, M.Ş.Vazeh, İ.B.Qutqaşınlı kimi maarifçilər
demokratik ide
yaları tərənnüm edir, qadını alqı-satqı vasitə-
sinə çevirən, onları çadraya bürünməyə vadar edən şəriət
norm
alarını tənqid edir, çoxarvadlılığı və azyaşlı qızların ərə
verilməsinə qarşı mübarizə aparır, qadın təhsili ideyasını
əsaslandırır və qadını əsl vətəndaş kimi tanımağı, ona kişi-
lərlə bərabər hüquq verilməsini, ailənin, ər və arvadın ittifaqı
üçün qarşılıqlı razılaşmanın və məhəbbətin zəruriliyini təbliğ
edir
dilər. Bu dövrdən etibarən Azərbaycan xalqının millət
kimi formalaşmasında, milli-mənlik şüurunun təşəkkülü və
inkişafında, maariflənməsində, sosial-mədəni tədbirlərin
həyata keçirilməsində qabaqcıl ictimai fikrin və mədəniyyə-
tin inkişafında mühüm rol oynamış mesenatlar dəstəsi
yetişirdi. Qadınların da ictimai-siyasi fəallığı əhəmiyyətli
dərəcədə artır, onlar bir sıra sahələrə, xüsusilə xeyriyyəçilik
və mesenatlıq işinə nüfuz etməyə başlayırdılar (39, s. 31-33).
XX əsrin əvvəllərinə doğru ictimai fəallığı getdikcə artan
Azərbaycan qadınının sosial məsələlərə münasibəti də
Dostları ilə paylaş: |