edilmişdi. Lakin o, vəfat etdiyinə görə, Avqust onun yerinə oğlu Aryə Bərzənəni
Atropatena hökmdarlığına təyin etdi (e. ə. 30 - 20-ci illər). Aryə Bərzənənin
romalıların səyi ilə şahlığa çatmasına baxmayaraq o, Parfiya şahının vassalı kimi
ona xərac verirdi. Aryə Bərzənənin oğlu II Artavazd Atropatena ilə yanaşı
Ermənistana da hakimlik etmişdi.
Ümumiyyətlə, əldə olan faktlar açıqcasına sübut edir ki, Atropat
Midiyasında olan siyasi cərəyan romalıların əleyhinə olmuşdur. Misal üçün,
Atropatena şahı III Artaban Ərdəvan) (eramızın 10 - 40-cı illəri) ana tərəfdən
Parfiyanın şimal-şərq rayonunun zadəgan köçəri tayfasına mənsub olan
Arşakilərin kiçik qolunun banisi olmaqla bərabər eyni zamanda romalıların açıq
düşməni olmuşdur
282
. Bu hadisə ilə əlaqədar Atropatenada Arşakilərin kiçik qolu
yaranmış və bu sülalə Sasanilərin dövründə də hakimiyyətdə olmuşlar.
Korneli Tatsit və İosif Flavinin vermiş olduqları məlumatlardan məlum
olur ki, Atropatın tərəfdarları dini ideologiya bayrağı altında mübarizə aparmışlar.
Onları narahat edən əsas məsələ Arşakilər hakimiyyətinin romalıların təsiri altına
düşməsi olmuşdur. Onlar III Tirtatın (Adtabanın rəqibi və romalılar tərəfindən
təyin edilmiş hökmdar) yunanlara yaxın olmasından bərk narazı idilər
283
. Roma
əleyhinə aparılan mübarizə Kir və İskəndər dövlətinin yenidən bərpa edilməsi
bayrağı altında aparılırdı
284
.
Arşaki hakimiyyətini ələ keçirən III Artaban öz qardaşı Vanonu Atropat
Midiyasının hökmdarı təyin edir
285
. Məlum olduğu kimi bu dövrdən etibarən
Atropat Midiyasında Arşakilərin kiçik qolu hökmranlıq etmişdir
286
. Sonrakı
dövrlər
haqqında antik müəlliflərin verdikləri məlumatlarda Atropatenaya dair hadisələrin
araşdırılmasında alanların həmin əraziyə iki dəfə etdikləri hücumdan başqa digər
fakta təsadüf edilmir. Eramızın 72 - 74-cü illəri arasında Xəzər dənizi sahili
əyalətlərinə, Atropatenaya alanlar hücum etdilər. Onlar həmin dövrdə Azov ilə
Xəzər dənizi arasında olan geniş çölləri ələ keçirdilər. Atropatena hökmdarı Pakor
alanlara lazımi müqavimət göstərə bilməmişdi.
75-ci ildə alanlar Parfiyanın içərilərinə doğru hücuma başladılar. Voloqez
romalı Vespasiana müraciət edib kömək istədi, lakin onun xahişi romalılar
tərəfindən rədd edildi. Vespasian yalnız Roma təsiri altında olan İberiya çarlığının
müdafiə qabiliyyətini gücləndirdi
287
. Voloqezin müraciətinin romalılar tərəfindən
rədd edilməsinə baxmayaraq Roma ilə Parfiya bir müddət sülh şəraitini qoruyub
saxlaya bildilər. Lakin rəqiblər olduqca diqqətlə biri digərini izləyib, fürsət əldə
etdikdə ciddi surətdə müqabil tərəfə ağır zərbə vurmaq əzmində idilər. İki böyük
282
Г. А. кошеленко. Культура Парфии, Москва, 1966, с. 50 – 51.
283
Tatsit. Annalı, II, 2.
284
Yenə orada, VI, 31.
285
Г. А. Кошеленко. Внутриполитическая борьба в Парфии. ВДИ, 1963, № 3, с. 56.
286
Yenə orada, s. 50 – 51.
287
Г. А. Кошеленко. Внутриполитическая борьба в Парфии. ВДИ, 1963, № 3, с. 50 – 51.
dövlət arasında olan möhkəm sülh özünü doğrultmadı. Onlar parfiyalıların
Ermənistan və Fərat çayı hövzəsində olan tam hökmranlığı ilə razılaşmayıb, fürsət
əldə etdikdə hücuma keçməyə hazır idilər
288
.
Müasir Türkmənistan və Xorasan antik dövrdə Parfiya adlanırdı. I Dara
tərəfindən yazılmış Bisütun, Presepol, Nəqş-e Rüstəm kitabələrində bu ad
―Pərsəvə‖, qədim erməni mənbələrində isə ―pəhl şahistan‖ formasında verilmişdir.
Xəzər dənizinin cənub-şərqində yerləşən bu ölkə əkinçilik üçün əlverişli olmayan
vadilərlə həmsərhəd idi. Ətrafında olan səhralara görə nazik zolaq olan bu ərazi
Xəzər dənizindən şərqə doğru uzanırdı
289
. Parfiyanın heç bir vaxt Assur dövlətinə
tabe olmadığına baxmayaraq bu ərazi haqqında ilkin məlumata Assur
mənbələrində təsadüf edilir. Əhəməni imperiyasının Şimal satraplığını təşkil edən
Parfiya I Daranın hakimiyyətə keçməsi ilə əlaqədar Midiyada Fraortanın rəhbərliyi
altında baş verən üsyana qoşulub farsların zülmünə qarşı mübarizə aparmışlar.
Eramızdan əvvəl III əsrin ortalarından etibarən Selevki dövləti
dağılmağa başlayır. Məhz bu zaman (e. ə. 250-ci ildə) Parfiya dövləti təşəkkül
tapır. Bu dövlətin tərkibinə Orta Asiyanın cənub-qərb hissəsi, İranın isə şimal şərqi
daxil idi. Parfiya dövlətinin paytaxtı əvvəllər Nisa şəhəri, sonralar isə Ktesifon
şəhəri olmuşdur. Ölkəni əsası I Arşak tərəfindən qoyulmuş Arşakilər (Əşkanilər)
sülaləsindən olan çarlar idarə edirdi. Geniş ərazinin ayrı-ayrı vilayətlərinin idarəsi
isə kiçik çarlara həvalə edilmişdi. Parfiya hökmdarları özlərini şahlar şahı
adlandırırdı. Parfiya dövrünü 3 dövrə bölmək olar:
1.Parfiya dövlətinin yaranması və Selevkilərin İran ərazisindən tamamilə
qovulması.
2.Parfiya dövlətinin Romaya qarşı apardığı müharibələr.
3.Parfiya dövlətinin tənəzzül dövrü.
Strabonun göstərdiyinə görə Parfiya çox da geniş əraziyə malik deyildi. O,
farsların hökmranlığı dövründə (Əhəməni imperiyası nəzərdə tutulur - A. F.)
Hirkaniya ilə birlikdə İrana, onlardan sonra isə uzun müddət makedoniyalılara
xərac verirdi. Əhəmiyyətsiz dağlıq hissəsinə gəldikdə isə onu qalın meşələr örtmüş
və olduqca kasıb ölkədir. Çarları böyuk qoşun dəstələrini az müddət ərzində belə
ərzaqla təmin edə bilmirdi. Halbuki indi onların ölkəsi genişlənmişdir. Parfiya
ölkəsinə Komisen, Xoren, Kaspi dərvazəsinə kimi olan ərazi, o cümlədən Raqa və
tapurların ölkəsi
də daxildir
290
.
Strabonun göstərdiyinə görə, Atropaten varisləri ermənilərin, suriyalıların,
sonralar isə parfiyalıların çarları ilə qohumluq münasibətləri yaratmışdılar
291
.
288
Q. Debevols. Arolitikal partiya, Çikaqo, 1938, s. 21.
289
Bu ərazinin uzunluğu şərqdən qərbə 514, eni şimaldan cənuba 322 kilometrə bərabərdir.
290
Strabon. Göstərilən əsəri, s. 486.
291
Yenə orada, XI, 13.