1. Mü əllimin pedaqoji peşə mədəniyyətinə dair nəzəri- metodoloji bilikl ərə malik olması və onun əsaslarına yiy ələnməsi. Burada mü
əllimin etikanı, pedaqogikanı, psixolo-
giyanı, pedaqoji psixologiyanı, psixopedaqogikanı, uşaqların yaş
xüsusiyy
ətlərini yaxşı bilməsi, pedaqoji prosesin qanunauyğun-
luq
larına, prinsiplərinə və metodlarına, həmçinin təhsilin kultu-
roloji
əsaslarına dair biliklərə yiyələnməsi başlıca şərtlərdəndir.
2. Şagird şəxsiyyətinə hörmətlə və humanistcəsinə yanaşmağı müəllimin öz fəaliyyətində nəzərə alması. Huma-
nistlik mü
əllim peşəsinin mahiyyətində, onun daxilində olan bir
xüsusiyy
ətdir. Müəllimin peşə fəaliyyəti uşaqların şəxsiyyət
kimi formalaşdırılması ilə xarakterizə olunduğundan şəxsiyyətə
şəxsiyyət kimi yanaşmaq tələb olunur. Onları gələcəyin böyük
şəxsiyyətləri kimi görmək, şəxsiyyətlərinə hörmət etmək, tərbi-
y
ələrinə humanist mövqedən yanaşmaq müəllimin özünə də
böyük hörm
ət qazandırır. Bu keyfiyyətlərlə müəllimin ixtisas
bilikl
əri üst-üstə düşdükdə müəllim əsl müəllim kimi özü də
hörm
ət qazanmış olur. Yalnız avtokratik mövqedən yanaşmaq,
uşaqları qorxutmaq, onları valideynləri ilə və ya imtahanla hədə-
l
əmək nə müəllimin özünə, nə də pedaqoji prosesə fayda vermir.
Heç bir fiziki t
əsir, fiziki cəza isə yolverilməzdir.“Müəllimin
vur
duğu yerdə gül bitmir, güllər solur”(14, 78).Fiziki cəza şagir-
din mü
əllimə inamını azaldır, onun uşaq qəlbində müəllimə
qarşı heç də xoş olmayan hisslər yaradır, müəllimin xeyirxahlıq
83
v
ə humanistlik kimi missiyalarına zərbə vurur.