tün Avropa ölkələrində tətbiq olunmağa başlamışdır. «Böyük
didaktika»Hollandiyada latın dilində çap edildiyi üçün latın qrafikalı
bütün Avropa ölkələri Komenskinin didaktika sistemindən asanlıqla
istifadə etmişlər. Almaniya, Balkan ölkələri, Hollandiya, İspaniya
(Əndəlüs), Fransa, İtaliya, İngiltərə maarifçiləri bu sistemə üstünlük
vermiş
onun
öz
ölkələri
üçün
tətbiqi
imkanlarını
müəyyənləşdirmişlər. Fransız maarifçisi J.J. Russo (1712 - 1778)
Komenski sisteminə üstünlük verən demokrat pedaqoq kimi dünya
pedaqoji fikir tarixində özünə xüsusi yer tutmuşdur. Russonun altımış
altı illik ömrünün şanlı səhifələri maarifçiliklə bağlıdır. XVIII əsrdə
bütün Avropada olduğu kimi, Fransada da bir-birinə bənzəyən
müharibələrlə yanaşı, dövlət və bələdiyyə məktəbləri də var idi.
Həmin məktəblərin əksəriyyətində fərdi təhsilə üstünlük verildiyi
üçün təhsilin kütləviləşdirilməsi işinə böyük əngəl yaranırdı.
Russonun təlim nəzəriyyəsi də bu əngəllərin aradan
qaldırılmasında mühüm əhəmiyyət kəsb edirdi. Russonun təlim
nəzəriyyəsi barədə pedaqoji fikir tarixində kifayət qədər məlumatların
olduğunu nəzərə alaraq biz Azərbaycan pedaqogikasmda bu günə
qədər adı çəkilməyən digər fransız maarifçilərinm bu sahədəki
xidmətləri haqqında söhbət açmağı məqsədəuyğun hesab edirik.
Onlardan biri Fransada J.J. Russonun davamçılarından biri olan,
Fransa pedaqoji fikir tarixində özünəməxsus yeri olan, lakin
beynəlxalq miqyasda bir o qədər də tanınmayan Culien Paricskidir.
Markt An- tuan Julien Paricski (1775- 1848) təkcə Fransada deyil,
Avropa və dünya miqyasında mövcud olan didaktik sistemlərin
müqayisəli şərhini verməyə müyəssər olmuşdur. O, 1817 - ci ildə
Parisdə dərc etdirdiyi «Müqayisəli pedaqogikaya dair araşdırma
haqqında oçerk və ilkin qeydlər» adlı elmi əsərində ilk dəfə olaraq
müqayisə pri- yomu haqqında məlumat verir. Yeri gəlmişkən qeyd
etmək lazımdır ki, müqayisə priyomunu (müqayisə üsulunu - F.S.)
elmi - didaktikaya Juliyen Parijski gətirmişsə, böyük rus pedaqoqu
Uşinski və rusiya maarifçiliyi tarixində xüsusi xidmətləri olan
görkəmli yazıçı L. N. Tolstoy tərəfindən həmin üsulun tətbiqi
imkanları barədə müəyyən fikirlər söylənilsə də, həmin üsul
Azərbaycan pedaqoqu Nürəddin Kazımov tərəfindən fundamental
şəkildə tədqiq olunmuşdur.
J. Parijskinin
müqayisəli didaktika sahəsində apardığı
tədqiqatlarda ən önəmli yer tutan məsələlərdən biri də fransız uşaqları
80
nın hansı yaş dövrlərindən təhsilə başlamasını düzgün
müəyyənləşdirilməsi ilə bagiı irəli sürdügü pedaqoji ideyalardır. O, ilk
dəfə olaraq Fransada «ibtidai icbari təhsil hüququ» konsepsiyasmı
irəli sürənlərdən hesab olunur. Bımun üçün J. Paricski bir sıra qabaqcıl
ölkələrin ibtidai - icbari təhsilində mövcud olan yaş dövrlərini
müqayisə etdikdən sonra fransızların təhsili üçün səciyyəvi olan
ibtidai - icbari təhsil hüququ konsepsiyasmı irəli sürmüşdür. J.
Paricski müəyyənləşdirmişdir ki uşaqlarm ibtidai - icbari təhsil
müddəti Prusiyada (Almaniyada) 7-14; Avstraliyada 6-14, Çexiyada
6 - 1 2 ; İsveçdə 7 - 1 2 ; İngiltərədə 5-11; İtaliyada 6-10; Yaponiyada
6 - 1 4 ; İspaniyada 8 - 1 4 ; Hollandiyada 8 - 1 2 ; Avstriyada 8 - 14; yaş
dövrlərini əhatə edir. Ona görə də C. Paricski Fransada uşaqları ibtidai
- icbari təhsil üçün 6 - 1 2 yaşlarını məqbul hesab etmişdir. Maraqlıdır
ki, J, Paricskinin təklifi sonralar Fransada ibtidai - icbari təhsil hüququ
haqqında qərar qəbul edilərkən nəzərə aimmışdır. Hətta 1882- ci ildə
Fransada dövlət səviyyəsində ibtidai - icbari təhsil haqqmda qərar
qəbud ediləndə J. Paricskinin ideya- sma üstünlük verilmişdir və
ibtidai - icbari təhsil dövrü 6 - 12 yaş dövrləri kimi nəzərdə
tutulmuşdur.
Komenski ideyalarına sadiq qalaraq didaktika sahəsində çox
dəyərli fikirlər söyləyən Pestalotsi, Herbart, Uşinski, Disterverq kimi
pedaqoq-didaktları xüsusi qeyd etmək lazımdu". ömrünün 50 illini
uşaqlarm təlim-tərbiyəsinə sərf edən, təlimi əməklə birləşdirməyə
üstünlük verərək xüsusi tipli orta ümumtəhsil məktəbi və institut
yaradan İ. Pestalotsi (1746 - 1827) ən nümunəvi ibtidai məktəblər
üçün elementar təhsil nəzəriyyəsini işləyib hazırlamışdır.
Pestalotsinin didaktkasmdakı ən faydalı elmi-pedaqoji ideya- lan
belə səciyyələndirmək olar:
-
müəllimin ən başlıca vəzifəsi uşağm özünün nümunəvi
fəaliyyətinin əsası kimi, onun əqli fəaliyyətini inkişaf etdirib
möhkəmləndirmək;
-
təlimin tərbiyəedici xarakterinə üstünlük vermək;
-
hər cür təhsil formalarını əbədi qanunlara (mütərəqqi qayda və
qanunlara) tabe etmək;
-
ağIm köməyi ilə predmetin dərk edilməsinə nail olmaq;
-
öyrətmə prosesində müşahidəyə (adi müşahidə, ilkin müşahidə,
mütəşəkkil müşahidə, sabit müşahidə) üstünlük verilmək;
81
-
Bilik, hərəkət etmək bacarığı ilə müşahidə olunmaq;
-
Təlimin sxolastik metodikalarından vaz keçmək;
-
Təlim prosesində əyaniliyə üstünlük vermək.
Həm filosof, həm psixoloq, həm də pedaqoq kimi tanman,
didaktika sahəsində böyük əmək sərf edən İ. Herbart (1776 - 1841)
«Pedaqogikadan birinci mühazirələr», «Tərbiyənin məqsədindən
doğan ümumi pedaqogika» adlı əsərlərində didaktikanın ümumi
hissələrinə və təlimin tərbiyəedici xarakterinə dair çox dəyərli fikirlər
söyləmişdir.
Herbartın didaktikasmın əsas müddəalarından danışarkən
aşağıdakıları xüsusi qeyd etmək lazımdır:
-
Təhsil sistemində qədim dillərə üstünlük verilməsi;
-
Biliklərin
verilməsi,
mənimsədilməsi
və
möhkəmləndirilməsində psixoloci yanaşmalara üstünlüyün verilməsi;
-
Biliklərin
dərinləşdirilməsi
üçün
vahidlərin
müəyyənləşdirilməsi;
-
Dərk etmənin müqayisə yolu ilə idrak vasitəsinə çevrilməsi;
-
Ardıcılığın, sistemliliyin, aydmiığın, assosiyasiyanm metod
kimi qəbul edilməsi.
Herbart öyrətmənin pillələrində təhsilləndirici, tərbiyələndi- rici
və inkişafedici amillərə böyük üstünlük vermişdir. O, hər pillənin
özünəməxsus dəyəri olduğunu da öz pedaqoji ideyaları ilə nəzərə
çatdırmışdır.
Herbart aydmiığı, assosiyasiyanı, sistem və metodu gah
öyrətmənin pillələri, gah da öyrətmənin müxtəlif üsulları adlandırmış-
dır,lakin o, son halda birindən digərinə ardıcıl keçidi nəzərdə
tutmuşdur.
Herbartın öyrətmə prosesi konsepsiyasmda anlayışlar barədə
təsəvvürlərin
yaradılmasında
müqayisəetmədən
istifadənin
üstünlükləri barədə də dəyərli fikirlər vardır.
Elmi
didaktikanm
inkişafında,
formalaşmasmda
və
zənginləşməsində mühüm rolu olan, xüsusilə təhsil və təlimin
tərbiyəedici xarakteri ilə bağlı dəyərli faktlar söyləyən böyük rus
pedaqoqu, müəllimi, ictimai xadimi K.D. Uşinski (1824 - 1871)
pedaqogika elminə çox böyük tövsiyələr vermiş və dəyərli
konsepsiyalar gətirmişdir. Uşinskinin 11 cildlik seçilmiş əsərlərini
nəzərdən keçirərək orada elmi didaktikanm böyük bir sistemini
görərik.
82
Dostları ilə paylaş: |