ququnun, belə demək mümkünsə, ən qlobal subyektləridir.
Xalq dövlətdən fərqli olaraq, bir neçə halda birbaşa subyekt
kimi konstitusiya hüquq münasibətlərində çıxış edir. Buraya,
adətən, vətəndaşlar toplusunun iştirak etdiyi referendum,
seçki kimi məsələlərlə bağlı hüquq münasibətləri aiddir.
Bununla yanaşı, xalq konstitusiya hüququnun ən əsas
subyektlərindən biridir. Xalq hakimiyyəti formalaşdırır və
bütün digər münasibətlər də onun adından və onun naminə
həyata keçirilir.
İnsanların sosial birlikləri - siyasi partiyalar, qeyri
hökumət təşkilatları, həmkarlar ittifaqları və digər ictimai
birliklər də konstitusiya hüququnun subyekti kimi çıxış edir
və müəyyən xüsusiyyətlərə malikdirlər. Konstitusiya hüququ
yalnız bu birliklərin siyasi tərəfini və ya sosial- siyasi
tərəflərini, dövlətlə əlaqələrini tənzimləyir. Bu ictimai
birliklərin əmlak dövriyyəsində iştirakı və s. məsələlər artıq
konstitusiya hüququnun deyil, başqa hüquq sahələrinin
predmetidir.
Konstitusiya hüquq münasibətləri müxtəlif əsaslarla
qruplaşdırılır. Hüquq münasibətinin tərkib ünsürlərinin
müəyyənliyindən asılı olaraq, konkret hüquq münasibətləri
və ümumi xarakterli hüquq münasibətləri fərqləndirilir.
Konkret hüquq münasibətlərində həm subyektlər, həm də
münasibətin məzmunu məlumdur. Məsələn, im- piçmentlə
bağlı münasibətlərdə subyektlər (prezident. Milli Məclis,
Konstitusiya Məhkəməsi, Ali Məhkəmə) və onların bir-birinə
münasibətdə hüquqları və s. bəllidir. Bu münasibət konkretdir
və subyektlərin davranışında hər hansı başqa vasitəyə ehtiyac
olmadan realizə olunur. Bundan fərqli olaraq, ümumi
xarakterli hüquq münasibətləri, adından da göründüyü kimi,
ümumidir, yəni bu münasibətlərin subyekti və onların
bir-birinə münasibət
— 49 —
də davranış imkanları və ya hüquq və vəzifələri bəlli deyildir.
Məsələn, «Azərbaycan Respublikası demokratik, hüquqi,
dünyəvi, unitar respublikadır» müddəasından irəli gələn
münasibətlərin subyektini, onların hüquq və vəzifələrini
dəqiq
müəyyən
etmək
qeyri-mümkündür.
Yaxud
«hakimiyyətin mənbəyi xalqdır» nonnasmda subyekti və
onun hüquq və vəzifələrini zəruri hüquq münasibəti
çərçivəsində təhlil aparmadan müəyyənləşdirmək çətindir.
Ümumi nizamlayıcı münasibətlər, adətən, çoxsaylı başqa
hüquq münasibətləri çərçivəsində realizə olunur. Bunun üçün
bütöv qanunvericilik sisteminin hazırlanması və tətbiqi tələb
olunur. Məsələn, yalnız hüquqi dövlət müddəasının realizə
edilməsi üçün demokratik qanunların qəbulu, bir çox hüquq
müdafiə mexanizmlərinin tətbiqi, insan hüquq və
azadlıqlarının müvafiq şəkildə qanunvericilikdə təsbit
edilməsi və başqa tədbirlər kompleksi tələb olunur.
Bundan başqa, konstitusiya hüquq münasibətləri
içərisində daimi vəziyyət münasibətləri fərqləndirilir. Bu
münasibətlər ümumi və konkret münasibətlər arasında bir
növ keçid mövqeyindədir. Adətən, bu münasibətlərin
subyekti bəllidir (konkret münasibətələrin əlaməti), lakin
onların qarşılıqlı hüquq və vəzifələri tam bəlli deyildir
(ümumi xarakterli münasibətlərin əlaməti). Bu münasibətlər
sabit şəkildə, dəyişmədən mövcud olur. Məsələn, vətəndaşlıq
münasibətində subyektlərin vətəndaş və dövlət olduğu
bəllidir, lakin onlann bütün hüquq və vəzifələri tam şəkildə
aydın deyildir. Şəxs doğulduğu andan (hətta ana bətnində
belə) vətəndaşlıq münasibətlərinin subyektidir. Yaxud
qanunvericilik sisteminin formalaşdı- nlması ilə əlaqədar
bütün subyektlər bəllidir (ancaq dövlət orqanları), lakin
onlann qanunvericilyin formalaşdınl-
— 50 —
ması üzrə bir-biriləri qarşısında hüquq və vəzifələri tam
tərkibdə aydın deyildir.
Bundan əlavə, hüquqi nizamasalma mexanizmində yerinə
yetirdiyi rola görə konstitusiya hüquq münasibətləri maddi və
prosessual münasibətələrə bölünür. Maddi münasibətlər
obyektlə bağlı davranış imkanının özünü ehtiva etdiyi halda,
prosessual münasibətlər bu imkanın realizə olunma qaydasını
təsbit edir. Yadda saxlamaq lazımdır ki, prosessual
münasibətlər həmişə konkret olur. Bu da prosessual
münasibətlərin xüsusiyyətlərindən irəli gəlir. Prosessual
münasibətlərə konstitusiya icraatı çərçivəsində yaranan
münasibətləri misal göstərmək olar.
Konstitusiya hüquq münasibətləri zaman kəsiyində
davam etməsi müddətinə görə daimi və müvəqqəti
münasibətlərə bölünür. Daimi münasibətlər müxtəlif
faktorların təsiri altında dəyişsə də, öz mahiyyətini itirmir və
uzun müddət davam edirlər. Bu münasibətlər, bir qayda
olaraq, baza təşkil edən münasibətlərdir. Məsələn,
vətəndaşlıq münasibəti şəxs doğulan andan yaranır və əgər
şəxs onu dəyişməzsə, ömrünün sonuna qədər davam edir,
hətta dəyişdiyi halda belə, bir başqa dövlətlə vətəndaşlıq
münasibəti yaranır və bu münasibət şəxs ölənə qədər davam
edir. Bunun əksinə, müvəqqəti münasibətlər yalnız konkret
məsələlərlə bağlı olur və az müddət içərisində xitam olunur.
Seçki münasibətləri buna misal ola bilər. Seçki bitdikdən
sonra konkret praktikada yaranan seçki münasibətləri də
xitam olunur. Bu münasibətlər heç vaxt daimi olmur.
Konstitusiya hüquq münasibətləri həm də mühafızəedi- ci
və nizamlayıcı adı ilə iki qrupa bölünür. Mühafızəedi- ci
münasibətlər mövcud obyektin hüquqazidd hərəkətlərdən
qorunması ilə əlaqədar əmələ gələn münasibətlərdir.
— 51 —
Dostları ilə paylaş: |