____________Milli Kitabxana____________
78
bu yol ilə getmişəm. İyul ayının 15-dən mən Ali Sovetin sədriyəm. Artıq
avqustun 13-dən keçdi 14-nə. Bu günlərdə iki ay tamam olur. Mən bu
müddətdə məsələyə səbrlə, təmkinlə, hörmətlə yanaşmışam və bütün
qüvvələrə etibar eləmişəm, ətrafımda olan, respublikanın rəhbərliyində olan,
Ali Məclisin tərkibində olan adamlara etibar eləmişəm, ümid bəsləmişəm ki,
bu məsələni həll edəcəyik. Sülh yolu ilə, danışıq yolu ilə, başqa dinc
vasitələrlə. Burada çıxış edənlərin bəziləri dedi ki, niyə Heydər Əliyev
onunla danışıb, niyə qəbul eləyib, niyə görüşüb? Mən razı deyiləm bu fikirlə.
Danışmaq da lazım idi. Bəli bir dəfə də danışmışdıq, dünən ikinci dəfə də
danışdıq. Çünki bu imkanlardan istifadə etmək lazımdır.
Ancaq bu imkanlardan istifadə etdikdən sonra mən dünən gecə bu fikrə
gəldim ki, artıq bu məsələni açmaq lazımdır, danışmaq lazımdır. Yəni
istəyirəm biləsiniz ki, şəxsən Ali Sovetin sədri kimi, bir vətəndaş kimi mənim
vicdanım təmizdir. Mən bütün imkanlardan istifadə eləmişəm. Bütün
ətrafımda olan adamların imkanını bu məsələyə cəlb etməyə çalışmışam. Və
hamını sövq etmişəm ki, bu məsələni əlbir həll etsinlər. Ancaq bunlar heç bir
nəticə verməyib.
Biz bundan sonra da şübhəsiz ki, lazımi tədbirlər görməliyik. Ancaq bir
şey aydındır:
Əlikram Hümbətovun hərəkətləri Azərbaycanın
Konstitusiyasını, qanunlarını pozan hərəkətlərdir. Əlikram Hümbətovun
ixtiyarında olan silahlı dəstələr qeyri-qanuni silahlı dəstələrdir. O silahlı
dəstələri Əlikram Hümbətova verən adamlar Azərbaycan xalqına xəyanət
ediblər. Ona görə də belə bir gərgin vəziyyət yaranıb. Bunların hamısına son
qoyulmalıdır. Bunlara siyasi qiymət verilməlidir. Bunların yolları, şübhəsiz
ki, cürbəcür ola bilər. Ancaq fikir başqa cür ola bilməz. Mənim fikrim
belədir. Bu hərəkətlər qanuna zidd hərəkətlərdir. Hər hansı bir adamın
qanunsuz tutulması üstündə cəza verilir. Amma görün burada nələr
danışdılar. Görün nə qədər adamı, vəzifəli adamları qanunsuz-filansız
tutublar, aparıblar, dustaq saxlayıblar, gizlədiblər. Bu nə dəhşətli şeydir?! Biz
buna necə laqeyd qala bilərik? Yaxud necə deyə bilərik ki, burada təəccüblü
heç nə yoxdur? Necə ola bilər bu?
Mənim fikrim belədir. Qiymətim də budur. Burada dedilər, mən yenə də
qeyd edirəm: Bəli, həmin zonada, həmin bölgədə sosial-iqtisadi problemlər
var. Ancaq gəlin fikirləşək: Azərbaycanın hansı zonasında sosial-iqtisadi
problemlər yoxdur? Dedilər Lənkəranda işsizlər var. Azərbaycanın hansı
zonasında işsizlər yoxdur?
Burada çıxış edənlər qeyd etdilər ki, 600 minə qədər qaçqın var. Evi yox,
eşiyi yox, çöllərdə yaşayır. Biz getdik Qarabağa. Ağcabədidə olduq. Bərdədə
olduq. İnsanlar çöllərə tökülüb. İndi hələ ki, hava istidir, yaşamaq odur. Ağac
altında, çadır altında yaşayırlar. İlan vurur onları. Bəs onlar insan
deyildirlərmi? Onlara sosial-iqtisadi təminat lazım deyilmi? Belə çıxır ki,
onlar da respublika yaratmalıdırlarmı? Onlar da silahlı dəstələr qurub
cürbəcür cinayət etməlidirlərmi? Demək istəyirəm ki,
____________Milli Kitabxana____________
79
Lənkəran rayonunun, Lənkəran zonasının, bu cənub zonasının sosial-iqtisadi
problemləri tamamilə şəksizdir. Bu məsələ ilə biz məşğul olmuşuq. Nazirlər
Kabineti müvafiq qərarlar qəbul edib və edəcəkdir. Məsələlər həll olunacaqdır.
Ancaq bu da həqiqətdir ki, Lənkəranın və bu zonanın bugünkü sosial-iqtisadi
vəziyyəti başqa zonaların vəziyyətindən üstündür. Bunu da tamamilə açıq demək
lazımdır.
Orada hansı işlərin görüldüyünü burada dedilər. Bəli, qaz da çəkilib. Yaxşı
yadıma saldılar. 1970-72-ci illərdə İrandan Sovet İttifaqına qaz kəməri çəkildi,
Astaradan, Lənkərandan keçən qaz kəməri. Mən o qaz kəmərinin çəkilməsində və
açılışında iştirak etmişəm. Sovetlər İttifaqının Ali Sovetinin sədri Podqornı, İran
şahı Məhəmməd Rza Pəhləvi və mən bu mərasimin iştirakçısı olmuşuq. Sonralar
fikirləşdim ki, qaz kəməri İrandan gəlir Azərbaycana, buradan da Rusiyaya. O
vaxt həmin qaz kəməri ilə üç milyard kubmetr qaz gəlirdi, indi az gəlir. O vaxt
Lənkəran bölgəsində qaz yox idi. Bəli, o dövrdə, məhz o dövrdə, məhz
Azərbaycan rəhbərliyinin qayğısı nəticəsində bu bölgəyə qaz çəkildi. Ancaq indi
deyirlər ki, ora qaz heç kifayət etmir. Mən bunu bu yaxın günlərdə bilmişəm.
İranın səfiri Əli Əsğər Nəhavəndian ilə danışarkən o dedi ki, İrandan biz qazı az
alırıq, aldığımızın pulu da verilməyib. İndiyə qədər biz borcluyuq İrana. Mən
xahiş etdim ki, siz qazı verin, gərək sonra haqqını ödəmək üçün pulu haradan
tapırıq. Birinci növbədə düşündüm ki, qazı oradan artırsınlar, biz də Lənkəran
bölgəsinə qazı artırarıq. Mən bu işlə məşğulam. Mən bunu düşünürəm. Ancaq
bilin ki, Azərbaycanın başqa bir bölgəsi, Naxçıvan il yarımdır qazsızdır. Beş ay
elektrik enerjisi olmadı, yollar kəsildi, adamlar soyuqdan dondu orda, uşaqlar
öldü, ağacların 70 faizi kəsildi. Camaat adicə gerosin tapa bilmirdi ki, lampasını
yandırsın. O şəraitdə yaşayırdılar, indi də yaşayırlar. Mən özüm o şəraitdə
yaşamışam. Ancaq orda, Naxçıvanda böyük bir diviziya var idi. Rusiyanın
diviziyası. Lənkərandakı diviziyadan da böyük idi. Mən şəxsən o diviziyanın
silahlarının hamısını təhvil aldım, özünü də oradan çıxartdım. Ancaq mən bir
dənə də silah götürmədim. Bir dənə tapanca götürmədim. Və o hərbi hissənin
sahibi olmadım. Çağırdım müdafiə nazirini, dedim, gəlin təhvil alın. Diviziyanın
düşərgəsi indi bizim Müdafiə Nazirliyinin hərbi hissəsidir. Bəs nə təhər ola bilər
ki, birisi hardasa hansısa hissəni alıb və əmlakını, sursatını mənimsəyib. Bu nə
məsələdir? Sözü ona gətirirəm ki, Naxçıvan Muxtar Respublikasında da sosial
problemlər var, 70 minə qədər işsiz var. Bir zavod işləmir. Bir fabrik işləmir. Heç
bir tikinti getmir? Niyə? Çünki dəmir yolu bağlıdır, avtomobil yolu bağlı, təyyarə
ilə nə daş gətirmək olar, nə sement, nə taxta, nə də dəmir. Heç bir şey gətirmək
mümkün deyil. Sadəcə olaraq orada insanların yaşamasını təmin etmək haqqında
söhbət gedir.
Yenə də deyirəm: Lənkəran bölgəsinin sosial problemləri, şübhəsiz ki,
mövcuddur və onlar həll olunacaq. Ancaq bunların heç birisi belə qeyri-
qanuni hərəkətlərin törədilməsinə, belə proseslərin getməsinə əsas vermir.
Mən güman eləyirəm ki, bugünkü söh-