MüSTƏQİLLİYİMİZ
Yüklə 4,42 Mb. Pdf görüntüsü
|
____________Milli Kitabxana____________ 74 Azərbaycanda rəhbər işlədiyim dövrdə Azərbaycanın ən hörmətli bölgəsi Lənkəran zonası idi. Lənkəran zonasının adı Amerikadan gəlirdi, İngiltərədən gəlirdi, Fransadan gəlirdi. Lənkəran zonasının, - mən zona deyəndə bütün o rayonları deyirəm, - oranın folkloru, onun mədəniyyəti, oranın ayrı-ayrı mədəniyyət nümunələri dünyanın böyük-böyük ölkələrində nümayiş etdirilirdi. O dövrdə biz Lənkəran teatrı yaratdıq. Bu təsadüfi deyildi. Lənkəran teatrı tək Lənkəran şəhərinin, yaxud rayonunun yox, o bölgənin əhalisinin mənəvi yüksəlməsində, mədəni tərbiyəsində, mədəniyyətinin qalxmasında çox böyük rol oynayır. Teatrın nə qədər böyük əhəmiyyəti var, bunu biz hamımız bilirik, hamımız bundan bəhrələnmişik. Mən özüm, məsələn, gənc vaxtlarımda ən gözəl mənəvi qidanı teatrdan almışam. Lənkəranda nə qədər tikintilər getdi, bir Lənkərandamı, Astaradamı, Masallıdamı, Lerik, Yardımlı rayonları xatirinizdədir ki, ağır vəziyyətdə idi. Lerik, Yardımlı rayonlarında üzümçülük tətbiq etdik. Yadınızdadırmı, adamlar ondan nə qədər mənfəət götürdülər. Mənim yadımdadır. O vaxtlar təklif olunanda ki, Lerikdə, Yardımlıda üzümçülük tətbiq olunsun, çox adam deyirdi orada üzüm bitməz, yetişməz. Ancaq, bizim alimlərin bir çoxu, o cümlədən mənim böyük qardaşım Həsən Əliyev mənim yanıma gəldi, o rayonlarda, dedi mən olmuşam. Onun torpağını, iqlimini öyrənmişik, o rayonlarda maldarlıq yaxşı inkişaf etmir, buğda əkilir, məhsul alınmır, bağçılıq o qədər bəhrə vermir. Üzüm salın. Belə də oldu. İndi burada çıxış eləyən natiq dedi ki, orada 5 min ton üzüm olmuşdu, amma orada 5000 tondan da artıq üzüm olmuşdu. Mən 82-ci ildə Azərbaycandan gedəndə, ondan sonra 83-84-cü illərdə Lerik rayonunda, səhv etmirəmsə, 20 min tona qədər üzüm istehsal olunurdu. 17 min ton, bağışlayın. Kiçik bir rayon üçün 17 min ton üzüm bilirsiniz nədir? Bunlar hamısı diqqət deyilmi? Xanbulançay dəryaçası tikilib. O tikinti bütün bölgənin İqtisadiyyatının, xüsusən kənd təsərrüfatının inkişafına nə qədər təsir elədi. Masallıda Viləşçay dəryaçası. Axı bu dəryaçaların tikilməsi üçün dövlətdən, Sovetlər ölkəsindən nə qədər vəsait alındı, nə qədər adamlar bu bölgədə işlədi, hamısı bu bölgədən ötrü idi. Çay fabrikləri tikildi, Lənkəranda ilk dəfə aeroport tikdik, Lənkərana təyyarələr uçdu. Moskvadan, Rusiyanın başqa yerlərindən gələn qonaqlar Lənkərana təyyarə ilə gedib-gəlirdilər. Çox şeylər saya bilərəm, Lənkəranda böyük bir konserv kombinatı, başqa obyektlər tikildi, bunların hamısı həmin bölgəyə olan diqqətdi, bu da təbiidir, heç kim heç kimə minnət qoymur, çünki Azərbaycanın hər yerinə, hər bölgəsinə diqqət verilməlidir. Ancaq gəlin etiraf edək ki, o dövrdə bu zonaya olan diqqət başqalarından qat-qat yüksək olub. Axı bunu da unutmaq lazım deyil.
Ancaq sonrakı dövrdə, xüsusən son illərdə təəssüf ki, belə olmayıb. Mən söhbət edirdim ordan gələn nümayəndələrlə, mənə deyirlər ki, Heydər Əliyev, axırıncı dəfə respublikanın başçısı
____________Milli Kitabxana____________ 75 kimi Siz orada olmusunuz. Sizdən sonra bir respublika başçısının ayağı ora dəyməyib. Əlbəttə ki, bu təəccüblüdür. Mən orada son dəfə 82-ci ildə olmuşam. 82-ci ilin sonunda mən, bilirsiniz ki, Azərbaycandan getmişəm, indi gəlmişəm. Ancaq bu müddətdə bir nəfər respublikanın birinci şəxsi ora getməyib, bu təəccüblüdür. Ona görə məsləhət bildik ki, baş nazir Surət Hüseynov getsin ora. Yəni demək istəyirəm ki, ora diqqət də çox olub, ancaq son vaxtlar səhvlər də buraxılıb. Ümumi səhvlər, ola bilər bu bölgə barəsində də səhvlər olub, ancaq bu səhvlərin heç birisi belə bir prosesin meydana çıxmasına və belə bir əcaib halın mövcud olmasına əsas vermir. Mən xahiş edirəm, bunu nəzərə alasınız. Burada Əhməd müəllim də dedi, bizim başqa natiqlər də dedi ki, bunlar hamısı Azərbaycanı dağıtmaq, parçalamaqdır. Onsuz da Azərbaycan son 5 ildə faciə içində yaşayır. Torpaqlarımızın 17 faizi erməni işğalçıları tərəfindən işğal olunub, indi də gəlin bu tərəfdən onu parçalayaq, gəlin onu dağıdaq. Bu dövlət dağılır, respublika dağılır, mən dəfələrlə demişəm. Bu mənim bir vətəndaş kimi fikrimdir, amma eyni zamanda mən indi Azərbaycanın dövlət başçısıyam, Ali Sovetin sədriyəm, Ali Sovetin sədri kimi deyirəm: Azərbaycanda bütün vətəndaşlar eyni hüquqa malik olmalıdır. Siz əgər televiziya ilə izlədiniz, gördünüz, Moskvanın meri ilə görüşdə də mətbuat konfransında o sualı mənə verdilər, mən dedim: "Milliyyətindən, dilindən, irqindən və sairədən asılı olmayaraq hamı eyni hüquqa, hamı bərabər hüquqa malik olmalıdır". Dünən mənə sual verdilər, ruslar haqqında - 500 minə qədər rus var, ruslar sıxılıb indi, nə üçün? Axı bunlar əsrlərlə burada yaşayan adamlardır, bunlar, Azərbaycanın vətəndaşıdırlar. Rus üçün, burada yaşayan, burada doğulmuş, dədəsi, babası burada doğulmuş, qəbri burada olan rus üçün bura vətəndir axı. Nə üçün indi hesab eləyək ki, bura kimin üçünsə vətəndir, kimin üçünsə vətən deyil? Azərbaycan bir respublika kimi, indi bir müstəqil dövlət kimi, öz ərazisində yaşayan hər bir şəxs üçün vətəndir. Hər bir şəxs bərabərhüquqlu vətəndaşdır. Burada şübhə olmasın və bu barədə olan əyintiləri, bu barədə olan qanunsuzluqları, ədalətsizlikləri biz aradan götürəcəyik, ancaq yenə də bir şey qanunsuz olursa, o biri qanunsuz işlə qanunsuzluğu aradan götürmək olmaz. Bir şey ədalətsizliklə olubsa, ədalətsizliklə ədaləti bərpa etmək olmaz. Ədaləti bərpa etmək lazımdır. Qanunsuzluğu aradan qaldırmaq lazımdır. Qanunsuzluğa qanunsuzluqla cavab vermək lazım deyil. Bu, düzgün deyil, burada məntiq yoxdur. Ona görə də mən sadəcə olaraq Əhməd müəllimin çıxışından sonra bir balaca izahat vermək istədim və bəzi cəhətlərə sizin nəzər-diqqətinizi cəlb etdim biləsiniz ki, bizim o vaxtımız deyil. Bir də ola bilməz ki, bir adamın, iki adamın, üç adamın iradəsi ilə nə isə yaransın. İstəyir onun əlində nə qədər silah olursa-olsun. Bir də araşdırmalıyıq ki, bu silahlar ayrı-ayrı adamların əlinə nə cür düşür? Biri gedib xəlvət tapanca alır, bu indi adi hala çevri- Yüklə 4,42 Mb. Dostları ilə paylaş:
|