Yellar qaro zulfingizni qulf etib,
Yelib tursa xusningizni mulk etib,
Saodatu malohatni ko‘rk etib,
Sarg‘aymasa hargiz rangu ro'yingiz,
To‘larmidi hech to ‘lmagan ko'nglingiz?
D o‘stlar kelib ul kun bag‘rim tilsalar,
Bo‘g‘zim yulib,
andin bir nay qilsalar,
Hammalari qatorlashib chalsalar,
Ovozalar bo‘lsa o‘g‘il to'yingiz,
To'larmidi hech to'lmagan ko‘nglingiz?
Iqbol MIRZO
A Y T G IL , D O 'S T IM
Boshing egib, ta’zim ayla, shukrona ayt,
Seni guldek erkalagan chaman uchun.
Osmonlarda yurgan bo'lasang, tuproqqa qayt,
Aytgil, do‘stim, nima qildik Vatan uchun?
Ko‘zi qora,
yuragi oq shu el uchun,
Tuproq uchun, shu yurt uchun, chaman uchun,
Ulug‘ inson boshlab bergan shu yo‘l uchun,
Aytgil, do'stim, nima qildik Vatan uchun?
Eldan ketib, el bo‘lganni kim biladi?
Don axtargan go‘shtxo‘rlarga yem bo‘ladi.
Dil qonasa ona tuproq em bo'ladi,
Aytgil, do'stim, nima qildik Vatan uchun?
Qachongacha qoming o ‘ylab o‘tadirsan?
Qachongacha ko‘kdan chalpak kutadirsan?
Axir Vatan bitta, sen ham bittadirsan,
Aytgil, do‘stim, nima qildik Vatan uchun?
227
Buncha bino qo‘yma zarrin cho'ponlarga,
Saratonda yaproq bo‘lgin
dehqonlarga,
Suyangani tayoq bo‘lgin cho‘ponlarga,
Aytgil, do‘stim, nima qildik Vatan uchun?
Hech kimdan kam emassan, kam bo‘lmagaysan,
Yerda qolsang, oftob bo‘lib kulmagaysan.
Qachon belni mahkam tortib bo‘g‘lagaysan?
Aytgil, do‘stim, nima qildik Vatan uchun?
Shu soylardan suvlar urgin yuzingga sen,
Bir bor nazar solgin bosgan izingga sen,
Shu savolni berib ko‘rgin o ‘zingga sen,
Aytgil, do'stim, nima qildik Vatan uchun?
Ikrom OTAMUROD
M A D A D K U C H L A R K ER A K
Madad
kuchlar kerak odamga,
Yiqilganga suyanmoq uchun.
Goho hayot yuklagan g‘amga
Yetmas faqat bardoshing kuchi.
Malham kutgan intiq bemorga
Bir og‘iz so‘z bo‘ladi darmon.
Bir og‘iz so‘z ayaymiz nega?
Yuraklarga cho'kkanda armon.
Madad kuchning awali ZAMIN —
Kunduk qoning to'kilgan tuproq
Xidi qalbga o'mashsa, tayin
Umidlaring rang tortar ko'proq.
Sinovlarga
boshlasa agar,
Yo'llar, zinhor, qilmayin shafqat.
228
Bilgin, shunda madadkor bo‘lar
Ko'ksingni to ‘ldirgan MUHABBAT.
Tasodif yo shunday nogahon
Bir kun, armon kelsa duchma-duch.
D O ‘ST kerakdur turib yonma-yon,
Dalda berib, dard oluvchi kuch.
Muyulishlar girdobi aro
Chorrahada qotsang benajot,
Bu,
tumandan qilmay yuzqaro
Seni olib chiqqay E ’TIQOD.
Davralarda kelmayin hadding —
Dasting qisqa qolganda nochor,
Yo‘g‘ingni bor qilib, xam qadding
Ko‘taruvchi EL bo'lur
darkor -
Va, nihoyat, ko‘p ulug‘ sehri,
VATAN kerak, nurli, yarqiroq.
Dostları ilə paylaş: