birlaridagi ortiqcha g'urumi ketkazishadi va bu darddan bir-birlarini
xalos etishadi. Qarabsizki, xizmatdan qaytganlarning deyarli
k o 'p c h ilig i m uloyim , o d am sh n a v a n d a b o 'lib ,
m u o m ala
madaniyatida ham o‘zgarish yasaydi.
Qisqasi, insoniyatning asab torlari taranglashgan hozirgi
serg‘alva zamonda odamlar bilan shirin muomalada bo‘lish uchun
har birimizdan sabr-toqat, bag‘rikenglik va yuksak saxovat talab
etiladi.
Tasaw ur qiling, farzand o ‘z ota-onasini hurmat qilmasa,
shogird ustozining yuziga oyoq qo‘ysa, fuqaro o‘z
hokimining
gapini ikki qilsa, u yurtda osoyishtalik, farovonlik bo‘lmaydi.
Musulmonchilik qonun qoidalariga ko‘ra, Allohga, uning Rasuliga
hamda hokimlarga nisbatan e ’tiqodda bo'lish buyurilgan: “Ey,
m o'm inlar, Allohga itoat qilingiz va payg'ambarlarga hamda
o'zlaringizdan bo‘lgan hokimlarga bo‘ysuningiz!” (Qur’oni karim,
Niso surasi, 59-oyat).
Y aratg an g a b e a d a d s h u k u rla r b o 'ls in k i, Istiq lo lg a
erishganimizdan so‘ng yurtimizda juda katta o‘sish-o‘zgarishlar
sodir bo'lm aqda.
Ulkan qurilishlar, shifo maskanlari, o'quv
dargohlaridagi yutuqlar, shaharlarim izdagi obodonchilik va
osmono‘par binolaru ko‘priklar — barchasi,
birgina Toshkent
shahridagi o‘zgarishlaming o‘ziyoq har qanday odamni o ‘ylashga
undaydi. Agar Shayxzoda hayot boTganlarida, “Toshkentnoma”
dostonini qayta yozgan bo‘lardilar. Ayni kunlarda kishilarimiz
o 'rta s id a b ir-b irla rig a n isb atan h u rm a t-e ’tib o r qaytadan
tiklanmoqda. Bu — yurt obodligidan el ko‘nglini shod etadigan
omillardandir.
Ajdodlarimiz orzu qilgan kunlar bizga nasib etgan shu kunlarda
m a’naviyatimizda, muomala madaniyatimizda ba’zan oqsoqlik
sezamiz. Inson bolasidan qoladigan eng ulug‘ meroslardan biri —
shirin muomala. Barcha narsaga yetgan
aqlimiz shunga qolganda
ch archaydi. N im ag ad ir b ir-b irim iz d a n sh irin so ‘zim izni
q izg‘anam iz. O dam ham isha — ochm i, to 'q m i, qiynalib
yashayaptimi, farovon yashayaptimi, baribir shirin gapning gadosi.
Shirin so‘z insonning ruhiy ozug'i bo'lm aganida akademik
shoirimiz G 'afur G 'ulom xalq boshiga og‘ir musibatlar tushgan
yillarda “bir og'iz shirin so‘z nondek arzanda” - deb yozmagan
bo‘lardi. Inson qalbiga ham oddiy va non kabi tabiiy shirin so‘zlar
88
bilan kirib boriladi. Biroq bunga hamma ham erisha olmaydi.
Oddiy bo‘lib ko‘ringan muomala madaniyati o‘ta murakkab, asrlar
osha yechimini topgani holda amalda bajarilishi og‘ir bo'lgan
muammo. Chunki uni inson o‘zi bajarishi kerak, bunga esa g‘urur
yo‘l bermaydi.
Uni yengish, sindirish hammaning ham qo'lidan
kelmaydi. Madomiki, shunday ekan, insonning o‘zi muammo.
Agar muammo boMmaganida edi, G.Byuxner: “Inson tubsiz. Unga
qaragan kishining boshi aylanib ketadi” demagan, Erkin Vohidov
insonni bejiz tirik sayyoraga mengzamagan, Abdulla Oripov “Har
bir inson — bir Vatan” — deb atamagan bo‘lardi. Inson sirligicha
qolmoqda. Odamzod bir-birini anglab
yetmaguncha olam tinch
bo‘lmaydi. Bir-birini anglamoq uchun esa, eng awalo, har kim
o ‘zligini anglashi shart. Ko'ryapsizmi, qanchalar murakkabmiz?!
B undan c h o ‘chim ang, har narsaga qodir inson,
m uom ala
madaniyatini ham joyiga qo‘ya oladi. 0 ‘zingiz o'ylab ko‘rganmisiz?
Nima uchun hamma yoshu qari chiroyli bo'lishni xohlaydi, nima
uchun ko‘zgu oldida o ‘zining u yoq bu yog‘ini to ‘g‘rilaydi? Nega?
Odamlarga yoqish uchunmi? 0 ‘smir yoshidagilarning va o‘rta
yoshdagi erkak-ayollardagi bu harakatini qanday baholaysiz? Keksa
yoshdagilarning bu xushxulqini-chi? Bu savollarga har kim o‘z
dunyoqarashi nuqtai-nazardan javob berishi mumkin. Yoki turli
xil atir upalaru, turli xil
Dostları ilə paylaş: